Raeisi H, Rasouli M, kasaee A. (2021). Comparison of the effect of group therapy based on of acceptance and commitment therapy and dialectical behavioral therapy on resilience of divorce woman under the auspices of the imam khomeini relief committee and behzisti organization.
Journal of Psychological Science.
20(102), 849-860.
URL:
http://psychologicalscience.ir/article-1-1153-fa.html
رئیسی حسین، رسولی محسن، کسایی عبدالرحیم. مقایسه اثربخشی گروهدرمانی مبتنی بر پذیرش و تعهد و رفتاردرمانی دیالکتیکی بر تاب آوری زنان مطلقه تحت پوشش نهادهای کمیته امداد امام خمینی و سازمان بهزیستی مجله علوم روانشناختی 1400; 20 (102) :860-849
URL: http://psychologicalscience.ir/article-1-1153-fa.html
استادیار، گروه مشاوره، دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران ، dr.rasouli@hotmail.com
چکیده: (1874 مشاهده)
زمینه: زنان پس از طلاق تاب آوری لازم برای مقابله با مشکلات و استرس های زندگی را ندارند که بر مقابله آنها با مشکلات و استرسهای زندگی تأثیر میگذارد. ادبیات پژوهشی افزایش تاب آوری را بعد از رویکردهای درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد و رفتاردرمانی دیالکتیکی، که جزء روشهای درمانی موج سوم هستند، نشان داده اند اما هنوز مشخص نیست کدام یک اثربخشی بیشتری دارد. هدف: پژوهش حاضر به دنبال مقایسه اثربخشی گروهدرمانی مبتنی بر پذیرش و تعهد و رفتاردرمانی دیالکتیکی بر تاب آوری در زنان مطلقه بود. روش: این پژوهش بهصورت شبه آزمایشی با طرح پیشآزمون، پسآزمون و پیگیری انجام شد. جامعه آماری شامل تمامی زنان مطلقه شهر اقلید (160 نفر) در سال 1398 بود که تحت پوشش ادارات کمیته امداد امام خمینی و بهزیستی شهرستان اقلید بودند که تعداد 24 نفر با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و به شیوه تصادفی در دو گروه آزمایش و گروه گواه (هر گروه 8 نفر)، جایگزین شدند. یکی از گروه های آزمایش مداخله درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد (بسته آموزشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد اقتباس شده از هنرپروان و همکاران، 1396) و گروه دیگر مداخله رفتاردرمانی دیالکتیکی (بسته آموزشی رفتاردرمانی دیالکتیکی اقتباس شده از هادیزاده و همکاران، 1396) را در 12 جلسه 90 دقیقهای دریافت نمودند. شرکتکنندگان قبل، بعد و 2 ماه پس از اجرای مداخله های درمانی، پرسشنامه تاب آوری کانر و دیویدسون (2003) را تکمیل کردند. دادههای پژوهش با استفاده از نرم افزار spss-22 و آزمون تحلیل واریانس با اندازهگیری مکرر و اثرات ساده گروه مورد تحلیل قرار گرفت. یافتهها: نتایج نشان داد که درمان پذیرش و تعهد و رفتاردرمانی دیالکتیکی موجب افزایش تاب آوری زنان مطلقه میشوند (0/05 p<) و بین دو درمان، برتری وجود نداشت (0/05p>) همچنین مقایسه زوجی بنفرونی حاکی از پایداری نتایج درمان در مرحله پیگیری می باشد. نتیجهگیری: با توجه به یافتههای پژوهش و اثربخشی یکسان هر دو رویکرد، استفاده از هر دو درمان به کلینیک های مشاوره، متخصصین حوزههای خانواده و درمان های فردی، به منظور کمک به این زنان برای مقابله با موقعیتهای دشوار زندگی، پیشنهاد می شود.
نوع مطالعه:
كاربردي |
موضوع مقاله:
تخصصي دریافت: 1399/11/26 | پذیرش: 1400/12/10 | انتشار: 1400/6/10
بازنشر اطلاعات |
 |
این مقاله تحت شرایط مجوز کرییتیو کامنز (CC BY-NC-ND) قابل بازنشر است. |