استادیار، گروه مشاوره، واحد ابهر، دانشگاه آزاد اسلامی، ابهر، ایران. ، Vahideh_Babakhan@yahoo.com
چکیده: (1250 مشاهده)
زمینه: قطع پیوند عاطفی میان زوجین، پیامد خیانت توسط یکی از آن هاست که فشار روانی زیادی را تحمیل میکند و با ایجاد احساسات منفی ممکن است موجب خیانت متقابل یا عدم تعهدزناشویی در همسر آسیب دیده از خیانت شود. پیشینه پژوهش نشان میدهد زوجدرمانگری مبتنی بر پذیرش و تعهد و زوجدرمانگری مبتنی بر شیوه گاتمن بر روابط زوجین آسیب دیده از خیانت همسر مؤثرند؛ اما تاکنون مشخص نیست که کدام یک از این مداخلات میتوانند در طول زمان اثربخشی بیشتری داشته باشند.
هدف: پژوهش حاضر با هدف مقایسه اثربخشی زوجدرمانگری مبتنی بر پذیرش و تعهد و زوجدرمانگری مبتنی بر شیوه گاتمن بر تعهدزناشویی زنان آسیب دیده از خیانت همسر انجام شد.
روش: پژوهش حاضر نیمهآزمایشی با طرح پیشآزمون - پسآزمون و پیگیری سه ماهه با گروه گواه انجام شد. جامعهآماری پژوهش شامل تمامی زنان آسیبدیده از خیانت همسر مراجعهکننده به مرکز بهداشت شهر رامسر از دی ماه 99 تا پایان اردیبهشت 1400 بود. 45 نفر به صورت در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و یک گروه گواه (هرگروه 15 نفر) قرار گرفتند. گروههای آزمایش هرکدام 8 جلسه زوجدرمانگری مبتنی بر پذیرش و تعهد داهل و همکاران (2014) و زوجدرمانگری مبتنی بر شیوه گاتمن (2008) قرار گرفتند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه تعهدزناشویی (آدامز و جونز، 1997) بود. تحلیل دادهها با روش تحلیل واریانس مختلط انجام شد.
یافته ها: نتایج نشان داد در مرحله پسآزمون هر دو روش مداخله بر افزایش تعهدزناشویی زنان آسیب دیده از خیانت همسر تأثیر معناداری داشتند (01/0 P<). در مرحله پیگیری نیز دو مداخله به صورت معناداری موجب افزایش تعهدزناشویی شد، اما بین دو رویکرد زوجدرمانگری مبتنی بر شیوه گاتمن و زوجدرمانگری مبتنی بر پذیرش و تعهد در تعهدزناشویی تفاوت آماری معنیداری مشاهده نشد (01/0 <P).
نتیجهگیری: نتایج این پژوهش نشان داد هر دو رویکرد زوجدرمانگری مبتنی بر پذیرش و تعهد و زوجدرمانگری مبتنی بر شیوه گاتمن موجب ارتقای تعهدزناشویی زنان آسیب دیده از خیانت همسر شده و از این رو میتوان گفت آگاهی و استفاده از این دو رویکرد در جهت تعهدزناشویی و تعارضات زوجین آسیبدیده از خیانت همسر میتواند به روانشناسان، زوجدرمانگران و سایر متخصصان کمک کند.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي دریافت: 1400/11/28 | پذیرش: 1401/9/10 | انتشار: 1401/7/4
بازنشر اطلاعات |
 |
این مقاله تحت شرایط مجوز کرییتیو کامنز (CC BY-NC-ND) قابل بازنشر است. |