آدرس ایمیل خود را وارد نمایید
ثبت
پیام خود را بنویسید
دوره 20، شماره 105 - ( پاییز 1400(آذر)، 1400 )
جلد 20 شماره 105 صفحات 1698-1683 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Zamani Kokhalo L, Sepah Mansour M, Abolmaali K. (2021). The effectiveness of integrated peace and good selection training program on improving interpersonal relationships and academic motivation of female high school students. Journal of Psychological Science. 20(105), 1683-1698. doi:10.52547/JPS.20.105.1683
URL: http://psychologicalscience.ir/article-1-1107-fa.html
URL: http://psychologicalscience.ir/article-1-1107-fa.html
زمانی کوخالو لیلا، سپاه منصور مژگان، ابوالمعالی خدیجه. اثربخشی آموزش تلفیقی صلح و حسن گزینی بر بهبود روابط بین فردی و انگیزه تحصیلی دانش آموزان دختر دوره اول متوسطه مجله علوم روانشناختی 1400; 20 (105) :1698-1683 10.52547/JPS.20.105.1683
گروه روانشناسی تربیتی، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تهران مرکزی.تهران.ایران. ، lezamani@gmail.com
چکیده: (1834 مشاهده)
زمینه: یادگیری برای باهم زیستن همراه با ارزشهای اخلاقی، از موضوعات عمده در تعلیم وتربیت امروزه است. پژوهش های بسیاری پیرامون آموزش صلح انجام گرفته ولی آموزش تلفیقی صلح وحسن گزینی برتوانمندسازهای تحصیلی ازجمله روابط بین فردی وانگیزه تحصیلی دانش آموزان مغفول مانده است.
هدف: هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی آموزشتلفیقی صلح و حسن گزینی بر بهبود روابط بینفردی وانگیزه تحصیلی دانش آموزان دختر دوره اول متوسطه تهران بود.
روش: پژوهش، به روش شبه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه آزمایش وگواه و پیگیری یک ماهه انجام شده است. جامعه آماری آن، دانش آموزان دختر دوره اول متوسطه منطقه 19، شهرتهران (5901 نفر) در سال تحصیلی 99-98 بود. نمونه،40 دانش آموز به صورت هدفمند انتخاب شده، و به شیوه تصادفی ساده در 2 گروه 20 نفره قرارگرفته اند. ابزار پژوهش مقیاس ارزیابی شایستگی تحصیلی دیپرنا و الیوت (1999) بود. برای گروه آزمایش، برنامه مداخله آموزش تلفیقی صلح و حسنگزینی، شامل 8 جلسه 90 دقیقه ای طی 8 هفته مداوم، اجرا شد. در پایان از هر دو گروه پس آزمون و یک ماه بعد، آزمون مرحله پیگیری گرفته شد. دادههای گردآوری شده به روش تحلیل واریانس با اندازه گیریهای مکرر وآزمون تعقیبی بونفرونی با نرمافزار Spss-22 تحلیل استنباطی شد.
یافته ها: آموزش تلفیقی صلح و حسنگزینی بر روابط بینفردی و انگیزه تحصیلی دانش آموزان تأثیر مثبت داشت (0/01>P). این تأثیر در مرحله پیگیری هم معنیدار بود.
نتیجه‌گیری: آموزش تلفیقی صلح و حسنگزینی می تواند به عنوان روشی کارآمد جهت بهبود روابط بین فردی و انگیزه تحصیلی دانش آموزان مورد استفاده قرار گیرد.
هدف: هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی آموزشتلفیقی صلح و حسن گزینی بر بهبود روابط بینفردی وانگیزه تحصیلی دانش آموزان دختر دوره اول متوسطه تهران بود.
روش: پژوهش، به روش شبه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه آزمایش وگواه و پیگیری یک ماهه انجام شده است. جامعه آماری آن، دانش آموزان دختر دوره اول متوسطه منطقه 19، شهرتهران (5901 نفر) در سال تحصیلی 99-98 بود. نمونه،40 دانش آموز به صورت هدفمند انتخاب شده، و به شیوه تصادفی ساده در 2 گروه 20 نفره قرارگرفته اند. ابزار پژوهش مقیاس ارزیابی شایستگی تحصیلی دیپرنا و الیوت (1999) بود. برای گروه آزمایش، برنامه مداخله آموزش تلفیقی صلح و حسنگزینی، شامل 8 جلسه 90 دقیقه ای طی 8 هفته مداوم، اجرا شد. در پایان از هر دو گروه پس آزمون و یک ماه بعد، آزمون مرحله پیگیری گرفته شد. دادههای گردآوری شده به روش تحلیل واریانس با اندازه گیریهای مکرر وآزمون تعقیبی بونفرونی با نرمافزار Spss-22 تحلیل استنباطی شد.
یافته ها: آموزش تلفیقی صلح و حسنگزینی بر روابط بینفردی و انگیزه تحصیلی دانش آموزان تأثیر مثبت داشت (0/01>P). این تأثیر در مرحله پیگیری هم معنیدار بود.
نتیجه‌گیری: آموزش تلفیقی صلح و حسنگزینی می تواند به عنوان روشی کارآمد جهت بهبود روابط بین فردی و انگیزه تحصیلی دانش آموزان مورد استفاده قرار گیرد.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط مجوز کرییتیو کامنز (CC BY-NC-ND) قابل بازنشر است. |
This work is licensed under the Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International (CC BY-NC-ND 4.0)