دوره 17، شماره 67 - ( 7-1397 )
جلد 17 شماره 67 صفحات 379-373 |
برگشت به فهرست نسخه ها
دانشگاه شاهد
چکیده: (10540 مشاهده)
زمینه: آشفتگی استنتاج به عنوان شکست در تشخیص ماهیت غیرواقعی وسواس ها به علت وجود نوعی استدلال ذهنی تعریف شده و به نظر می رسد ارتباط ویژه ای با اختلال وسواس- ناخودداری داشته باشد. مسألۀ پژوهش حاضر، تعیین ویژگی های روانسنجی نسخۀ فارسی پرسشنامۀ بسط یافته آشفتگی استنتاج (ICQ-EV) (2010) است. هدف: هدف از این پژوهش بررسی مقدماتی درستی و قابلیت اعتماد نسخه فارسی ICQ-EV در نمونه غیربالینی بود. روش: در این پژوهش از طرح تحقیقی همبستگی استفاده شد و برای تحلیل داده‌ها از ضریب همبستگی پیرسون استفاده گردید. نمونۀ مورد مطالعه شامل 207 نفر از دانشجویان دانشگاه شاهد بود که به روش نمونهگیری تصادفی خوشه ای انتخاب شده بودند. پرسشنامههای پادوآ- نسخۀ دانشگاه ایالتی واشنگتن (PI-WSUR) (1996) و نشانگان مرضی مزاج و اضطرب (MASQ-D30) (2010) برای بررسی درستی همگرا و پرسشنامههای باورهای وسواسی (OBQ-44) و همجوشی فکر- عمل (TAF) برای بررسی درستی واگرا استفاده شدند. قابلیت اعتماد پرسشنامه با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ و قابلیت اعتماد بازآزمایی به فاصله دو هفته (0/01>p) محاسبه گردید که نتایج آن حاکی از قابلیت اعتماد مطلوب پرسشنامه بود.. یافته ها: رابطۀ معنادار ICQ-EV با نشانههای وسواس- ناخودداری (0/01>p) از درستی همگرای این پرسشنامه حمایت کرد. نتیجه گیری: همچنین، معناداری این رابطه پس از کنترل متغیرهای شناختی (0/01>p) حاکی از درستی واگرای این پرسشنامه بود.
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط مجوز کرییتیو کامنز (CC BY-NC-ND) قابل بازنشر است. |