آدرس ایمیل خود را وارد نمایید
ثبت
پیام خود را بنویسید
دوره 20، شماره 107 - ( زمستان 1400 (بهمن)، 1400 )
جلد 20 شماره 107 صفحات 2075-2059 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Khodayari M, Ahadi H. (2021). The Prediction of marital adjustment based on sexual self- disclosure mediating social exchange in women with early marriage. Journal of Psychological Science. 20(107), 2059-2075. doi:10.52547/JPS.20.107.2059
URL: http://psychologicalscience.ir/article-1-1322-fa.html
URL: http://psychologicalscience.ir/article-1-1322-fa.html
خدایاری مهناز، احدی حسن. تدوین الگوی ساختاری پیش‌بینی سازش یابی زوجین بر اساس خودابرازگری با میانجیگری تبادل اجتماعی در زنان دارای ازدواج زودهنگام مجله علوم روانشناختی 1400; 20 (107) :2075-2059 10.52547/JPS.20.107.2059
استاد گروه روانشناسی، دانشکده روانشناسی، دانشگاه علامه طباطبایی، تهران، ایران. ، Drhahadi5@gmail.com
چکیده: (1305 مشاهده)
زمینه: عوامل روانشناختی تأثیرگذار بر سازگاری زناشـویی در دو دیدگاه درون فردی یا شخصیتی و بین فردی یا تعامل زوجین مورد توجه محققین بوده است. تحقیقات نشان داده است که خودابرازگری جنسی که با برانگیختگی ذهنی و مهارت‌های تبادل ارتباطی زن منجر به میل و رضایت بیشتر می‌گردد به سازگاری بیشتر زوجین منجر می‌شود. بنابراین آیا مهارت بیشتر در تبادل اجتماعی می‌تواند به‌عنوان میانجیگر در خودابرازگری و سازگاری زوجین تأثیر داشته باشد؟
هدف: هدف از این پژوهش پیش‌بینی سازگاری زناشویی بر اساس خودابرازگری جنسی با نقش میانجیگر تبادل اجتماعی در زنان دارای ازدواج زودهنگام بود.
روش: روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود. شرکت‌کنندگان، زنان متأهل دارای ازدواج زودهنگام در استان مرکزی بودند. 270 شرکت‌کننده به روش نمونه‌گیری گلوله برفی انتخاب شدند و پرسشنامه‌‌های مقیاس سازگاری زناشویی اسپانیر (1976)، خودابرازگری جنسی اسنل و همکاران (1997) و تبادل اجتماعی لیبمن و همکاران (2011) را تکمیل کردند. داده‌ها به‌وسیله آزمون‌های همبستگی پیرسون و روش تحلیل مسیر تجزیه و تحلیل شدند.
یافته ها: نتایج نشان داد که خودابرازگری در رفتار جنسی، ترجیح جنسی، عاطفه جنسی و نگرش جنسی به‌طور معناداری سازگاری زناشویی زنان دارای ازدواج زودهنگام را پیش‌بینی می‌کنند (0/01 P<). همچنین نتایج آزمون بوت استراپ نشان داد که تبادل اجتماعی می‌تواند در پیش‌بینی سازگاری زناشویی بر اساس ابعاد خودابرازگری جنسی میانجیگری کند (0/01 P<). علاوه بر آن تبادل اجتماعی در رابطه ابعاد خودابرازگری جنسی و سازگاری زوجین تأثیر غیرمستقیم دارد.
نتیجه‌گیری: در سازگاری زنان دارای ازدواج زودهنگام، درک تبادل اجتماعی در کیفیت خودابرازگری جنسی اهمیت دارد که به نظر می‌رسد به‌وسیله آموزش و مشاوره بهبود یابد.
هدف: هدف از این پژوهش پیش‌بینی سازگاری زناشویی بر اساس خودابرازگری جنسی با نقش میانجیگر تبادل اجتماعی در زنان دارای ازدواج زودهنگام بود.
روش: روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود. شرکت‌کنندگان، زنان متأهل دارای ازدواج زودهنگام در استان مرکزی بودند. 270 شرکت‌کننده به روش نمونه‌گیری گلوله برفی انتخاب شدند و پرسشنامه‌‌های مقیاس سازگاری زناشویی اسپانیر (1976)، خودابرازگری جنسی اسنل و همکاران (1997) و تبادل اجتماعی لیبمن و همکاران (2011) را تکمیل کردند. داده‌ها به‌وسیله آزمون‌های همبستگی پیرسون و روش تحلیل مسیر تجزیه و تحلیل شدند.
یافته ها: نتایج نشان داد که خودابرازگری در رفتار جنسی، ترجیح جنسی، عاطفه جنسی و نگرش جنسی به‌طور معناداری سازگاری زناشویی زنان دارای ازدواج زودهنگام را پیش‌بینی می‌کنند (0/01 P<). همچنین نتایج آزمون بوت استراپ نشان داد که تبادل اجتماعی می‌تواند در پیش‌بینی سازگاری زناشویی بر اساس ابعاد خودابرازگری جنسی میانجیگری کند (0/01 P<). علاوه بر آن تبادل اجتماعی در رابطه ابعاد خودابرازگری جنسی و سازگاری زوجین تأثیر غیرمستقیم دارد.
نتیجه‌گیری: در سازگاری زنان دارای ازدواج زودهنگام، درک تبادل اجتماعی در کیفیت خودابرازگری جنسی اهمیت دارد که به نظر می‌رسد به‌وسیله آموزش و مشاوره بهبود یابد.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط مجوز کرییتیو کامنز (CC BY-NC-ND) قابل بازنشر است. |
This work is licensed under the Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International (CC BY-NC-ND 4.0)