دوره 15، شماره 60 - ( 12-1395 )
جلد 15 شماره 60 صفحات 444-433 |
برگشت به فهرست نسخه ها
دانشگاه تهران ، mahsa.yaghoubirad@gmail.com
چکیده: (2311 مشاهده)
در سال‌های اخیر شیوع بیماری ام‌اس در کشور روند رو به رشدی را طی کرده است، به‌طوری‌که می‌توان ایران را جز کشورهایی با شیوع بالا در نظر گرفت. اگرچه بیماری ام‌اس یک بیماری بیولوژیکی است، نشانگان روانشناختی ناشی از آن می‌تواند بسیاری از وجوه زندگی روزمرۀ مبتلایان را دگرگون سازد، لذا به‌کارگیری مداخلات روانشناختی در جهت تعدیل و بهبود محدودیت‌های تحمیل‌شده در زندگی بیماران، امری ضروری می‌نماید. در پژوهش پیش‌رو اثربخشی اجرای فن مرور خویشتن در کاهش افسردگی، اضطراب و تنیدگی در بین بیماران مبتلابه ام‌اس مورد ارزیابی قرار گرفته است. این پژوهش در قالب طرح نیمه‌آزمایشی همراه با پیش‌آزمون و پس‌آزمون و با گروه گواه انجام گردیده است که در آن نمونۀ موردنظر متشکل از 26 بیمار مبتلابه ام‌اس، به‌صورت در دسترس از میان اعضای انجمن ام‌اس ایران انتخاب و پس تقسیم به دو گروه آزمایشی و گواه در پژوهش حاضر شدند. پس از پاسخ‌گویی به آزمون DASS21 افراد حاضر در گروه آزمایش در 3-4 جلسه مداخله با به‌کارگیری روش مرور خویشتن حضور به هم رساندند. جلسات به‌صورت هفتگی و با میانگین زمانی 60-90 دقیقه در هر جلسه برگزار شد. افراد گروه گواه تحت مداخلۀ شناختی قرار نگرفتند. نتایج حاکی از تأثیر معنادار به‌کارگیری این روی‌آورد در کاهش افسردگی (میزان معناداری0/044) بود. در متغیرهای اضطراب و تنیدگی تأثیر معناداری گزارش نشد.
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط مجوز کرییتیو کامنز (CC BY-NC-ND) قابل بازنشر است. |