آدرس ایمیل خود را وارد نمایید
ثبت
پیام خود را بنویسید
دوره 23، شماره 138 - ( تابستان 1403(شهریور)، 1403 )
جلد 23 شماره 138 صفحات 293-279 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Dehghanharati M, Barzegar Bafrooei K, Dehghanmanshadi M. (2024). The effectiveness of the education provided through the educational-therapeutic model of codependency injury based on the perception of lived experiences on the self-efficacy of adolescents. Journal of Psychological Science. 23(138), 279-293. doi:10.52547/JPS.23.138.279
URL: http://psychologicalscience.ir/article-1-2494-fa.html
URL: http://psychologicalscience.ir/article-1-2494-fa.html
دهقان هراتی مهدی، برزگر بفرویی کاظم، دهقان منشادی ماریه. اثربخشی آموزش ارائه شده از طریق الگوی آموزشی-درمانی آسیب هم وابستگی مبتنی بر ادراک تجارب زیسته بر خودکارآمدی نوجوانان مجله علوم روانشناختی 1403; 23 (138) :293-279 10.52547/JPS.23.138.279
دانشیار، گروه علوم تربیتی، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه یزد، یزد، ایران. ، k.barzegar@yazd.ac.ir
چکیده: (462 مشاهده)
زمینه: نوجوانان برای داشتن کارکرد مطلوب در ابعاد مختلف زندگی خود به سطحِ مطلوبی از خودکارآمدی نیاز دارند. یکی از عواملی که می تواند تا حد زیادی چرایی و چگونگی شکل گیری خودکارآمدی در نوجوانان را مورد تبیین قرار دهد، هم وابستگی است. تاکنون کمتر برنامۀ آموزشی و مدل درمانی آسیب هم وابستگی مبتنی بر تجارب زیسته برای تقویت خودکارآمدی نوجوانان به کار برده شده است.
هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی اثر بخشی آموزش ارائه شده از طریق الگوی آموزشی-درمانی آسیب هم وابستگی مبتنی بر ادراک تجارب زیسته بر خودکارآمدی نوجوانان شهرستان خاتم انجام شد.
روش: روش پژوهش حاضر، نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری پژوهش شامل تمامی نوجوانان هم وابسته شهر خاتم در سال تحصیلی 1401-1400 بود که از بین آن ها، 30 نفر به صورت نمونه گیری هدفمند انتخاب شده و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه گمارش شدند. گروه آزمایش تحت آموزش 10 جلسه الگوی آموزشی-درمانی مبتنی بر تجارب دانش آموزان هم وابسته قرار گرفت ولی گروه گواه هیچ گونه مداخله ای را دریافت نکرد. به منظور گردآوری داده ها از پرسشنامه خودکارآمدی کودکان و نوجوانان (موریس، 2003) استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده‌ها نیز از تحلیل کوواریانس چند متغیره و نرم افزار SPSS-22 استفاده شد.
یافته ها: نتایج پژوهش حاضر نشان داد که پس از تعدیل نمرات پیش آزمون بین گروه ها، نمرات پس آزمون در بین گروه های آزمایش و گواه دارای تفاوت معنی داری بود (05/0 P<). هم چنین نتایج نشان داد که آموزش مبتنی بر الگوی آموزشی مورد استفاده به ترتیب بیشترین تأثیر را بر خودکارآمدی تحصیلی و پس از آن بر خودکارآمدی هیجانی و کمترین تأثیر را بر خودکارآمدی اجتماعی داشته است (05/0P<).
نتیجه گیری: با توجه به یافته های پژوهش حاضر پیشنهاد می شود، مسئولان نظام تعلیم و تربیت به منظور طراحی و اجرای آموزش اثربخش برای رشد و بهبود خودکارآمدی نوجوانان هم وابسته، الگوی پیشنهادی این پژوهش را مدنظر قرار دهند.
هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی اثر بخشی آموزش ارائه شده از طریق الگوی آموزشی-درمانی آسیب هم وابستگی مبتنی بر ادراک تجارب زیسته بر خودکارآمدی نوجوانان شهرستان خاتم انجام شد.
روش: روش پژوهش حاضر، نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری پژوهش شامل تمامی نوجوانان هم وابسته شهر خاتم در سال تحصیلی 1401-1400 بود که از بین آن ها، 30 نفر به صورت نمونه گیری هدفمند انتخاب شده و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه گمارش شدند. گروه آزمایش تحت آموزش 10 جلسه الگوی آموزشی-درمانی مبتنی بر تجارب دانش آموزان هم وابسته قرار گرفت ولی گروه گواه هیچ گونه مداخله ای را دریافت نکرد. به منظور گردآوری داده ها از پرسشنامه خودکارآمدی کودکان و نوجوانان (موریس، 2003) استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده‌ها نیز از تحلیل کوواریانس چند متغیره و نرم افزار SPSS-22 استفاده شد.
یافته ها: نتایج پژوهش حاضر نشان داد که پس از تعدیل نمرات پیش آزمون بین گروه ها، نمرات پس آزمون در بین گروه های آزمایش و گواه دارای تفاوت معنی داری بود (05/0 P<). هم چنین نتایج نشان داد که آموزش مبتنی بر الگوی آموزشی مورد استفاده به ترتیب بیشترین تأثیر را بر خودکارآمدی تحصیلی و پس از آن بر خودکارآمدی هیجانی و کمترین تأثیر را بر خودکارآمدی اجتماعی داشته است (05/0P<).
نتیجه گیری: با توجه به یافته های پژوهش حاضر پیشنهاد می شود، مسئولان نظام تعلیم و تربیت به منظور طراحی و اجرای آموزش اثربخش برای رشد و بهبود خودکارآمدی نوجوانان هم وابسته، الگوی پیشنهادی این پژوهش را مدنظر قرار دهند.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط مجوز کرییتیو کامنز (CC BY-NC-ND) قابل بازنشر است. |
This work is licensed under the Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International (CC BY-NC-ND 4.0)