استاد، گروه روانشناسی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه شاهد، تهران، ایران. ، roshan@shahed.ac.ir
چکیده: (24 مشاهده)
زمینه: ذهنیسازی یک عامل کلیدی در عملکرد اجتماعی و سلامت روان است. با این حال، تأثیر آن بر بهزیستی و رضایت جنسی اخیراً توجه پژوهشگران را به خود جلب کرده است. از آنجای که بین ذهنیسازی سبکهای دلبستگی و تنظیم هیجانی اثرات متقابلی وجود دارد بررسی ذهنیسازی با حالتهای خلقی و رضایت جنسی یک ضرورت پژوهشی برای انجام تحقیقات در این حوزه و یک ضرورت تجربی برای استفاده از مداخلات مبتنی بر ذهنیسازی است.
هدف: این پژوهش با هدف بررسی ارتباط ذهنیسازی با رضایت جنسی زنان با توجه به نقش میانجی خلق منفی انجام شد.
روش: پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی و از نظر وش یک مطالعه مقطعی (توصیفی- همبستگی) که به روش مدلسازی معادلات ساختاری انجام شد. جامعه آماری را کلیه دانشجویان متاهل زن دانشگاههای تهران در سال 1400-1401 تشکیل دادند. نمونه پژوهش 637 نفر از دانشجویان زن متأهل بود که به روش نمونهگیری در دسترس انتخاب شدند. برای جمعآوری اطلاعات از مقیاسهای ذهنیسازی (فوناگی، 2016)، مقیاس اضطراب و افسردگی و استرس (لویباند، 1995) و مقیاس رضایت جنسی (مستون، 2005) استفاده شد. دادههای جمعآوری شده با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و مدلسازی معادلات ساختاری با استفاده از نرمافزارهای SPSS.22 و AMOS.24 مورد تحلیل قرار گرفتند.
یافته ها: نتایج حاصل از ضریب همبستگی پیرون نشان داد که بین ذهنیسازی (مؤلفه اطمینان) با رضایت جنسی رابطه مثبت و معنیداری وجود دارد (05/0 >P). بین ذهنیسازی (مؤلفه عدم اطمینان) و خلق منفی با رضایت جنسی رابطه منفی و معنیداری وجود دارد (05/0 >P). نتایج حاصل از مدلسازی معادلات ساختاری نشان داد که الگوی پیشنهادی برازنده با دادههاست و مؤلفه عدم اطمینانبه صورت مستقیم و غیر مستقیم از طریق خلق منفی بر رضایت جنسی زنان تأثیر میگذارد. همچنین ضریب استاندارد غیرمستقیسم مؤلفه اطمینان به رضایت جنسی از طریق خلقی منفی معنیدار بود.
نتیجهگیری: این پژوهش با مدلهای پاسخ جنسی زنان مطابقت دارد و حمایت اولیه از پیوند حالت خلقی و رضایت جنسی را نشان میدهد. بنابراین میتوان نتیجه گرفت که رضایت جنسی پدیده تک علتی نیست و برای درمان آن بایستی از متغیرهای فراتشخیصی (ذهنیسازی و تنظیم هیجانی) نیز استفاده کرد.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي دریافت: 1403/5/18 | پذیرش: 1403/7/21
بازنشر اطلاعات |
 |
این مقاله تحت شرایط مجوز کرییتیو کامنز (CC BY-NC-ND) قابل بازنشر است. |