دوره 24، شماره 146 - ( بهار 1404(اردیبهشت)، 1404 )
جلد 24 شماره 146 صفحات 302-281 |
برگشت به فهرست نسخه ها
دانشجوی دکتری روانشناسی عمومی، گروه روانشناسی، واحد زرند، دانشگاه آزاد اسلامی، زرند، ایران. ، az_ahmadpour@yahoo.com
چکیده: (938 مشاهده)
هدف: هدف پژوهش حاضر پیشبینی خودکارآمدی تصمیمگیری مسیر شغلی بر اساس هوش چندگانه و باور به مهارتها با توجه به نقش تعدیلکننده دوره تحصیلی بود.
روش: روش پژوهش توصیفی همبستگی از نوع مدلسازی معادلات ساختاری بود. جامعه آماری این پژوهش شامل تمامی دانشجویان دانشگاه شهید باهنر کرمان در سال تحصیلی 1403-1402 به تعداد 14137 بود که از میان آنها با استفاده از روش نمونهگیری تصادفی 636 نفر انتخاب و به پرسشنامههای خودکارآمدی تصمیمگیری مسیر شغلی (بتز و همکاران، 1996)، هوشهای چندگانه (گاردنر، 2002) و باور به مهارتها (بتز وهمکاران، 1996) پاسخ دادند. دادهها با استفاده از همبستگی پیرسون در نرمافزار spss نسخه 25 و مدلسازی معادلات ساختاری در نرم افزار PLS نسخه 4 انجام شد.
یافتهها: یافتههای پژوهش نشان داد که دوره تحصیلی در تأثیر هوشهای چندگانه و باور به مهارتها بر خودکارآمدی تصمیمگیری مسیر شغلی نقش تعدیل گری داشت (05/0< P). اثر هر دو متغیر باور به مهارتها و هوشهای چندگانه روی خودکارآمدی تصمیمگیری مسیر شغلی در گروه کارشناسی ارشد قویتر از کارشناسی و دکتری است (05/0< P).
نتیجهگیری: یافتههای این مطالعه میتوانند به سیاستگذاران و مشاوران شغلی کمک کنند تا برنامههای آموزشی و مشاورهای مؤثرتری طراحی کنند که بر تقویت هوشهای چندگانه و باور به مهارتها متمرکز باشد. همچنین، توجه به تفاوتهای دوره تحصیلی در این زمینه میتواند راهکارهای اختصاصیتری را برای دانشجویان در مراحل مختلف تحصیلی فراهم کند، که منجر به بهبود تصمیمگیری شغلی و افزایش خودکارآمدی در این زمینه خواهد شد.
روش: روش پژوهش توصیفی همبستگی از نوع مدلسازی معادلات ساختاری بود. جامعه آماری این پژوهش شامل تمامی دانشجویان دانشگاه شهید باهنر کرمان در سال تحصیلی 1403-1402 به تعداد 14137 بود که از میان آنها با استفاده از روش نمونهگیری تصادفی 636 نفر انتخاب و به پرسشنامههای خودکارآمدی تصمیمگیری مسیر شغلی (بتز و همکاران، 1996)، هوشهای چندگانه (گاردنر، 2002) و باور به مهارتها (بتز وهمکاران، 1996) پاسخ دادند. دادهها با استفاده از همبستگی پیرسون در نرمافزار spss نسخه 25 و مدلسازی معادلات ساختاری در نرم افزار PLS نسخه 4 انجام شد.
یافتهها: یافتههای پژوهش نشان داد که دوره تحصیلی در تأثیر هوشهای چندگانه و باور به مهارتها بر خودکارآمدی تصمیمگیری مسیر شغلی نقش تعدیل گری داشت (05/0< P). اثر هر دو متغیر باور به مهارتها و هوشهای چندگانه روی خودکارآمدی تصمیمگیری مسیر شغلی در گروه کارشناسی ارشد قویتر از کارشناسی و دکتری است (05/0< P).
نتیجهگیری: یافتههای این مطالعه میتوانند به سیاستگذاران و مشاوران شغلی کمک کنند تا برنامههای آموزشی و مشاورهای مؤثرتری طراحی کنند که بر تقویت هوشهای چندگانه و باور به مهارتها متمرکز باشد. همچنین، توجه به تفاوتهای دوره تحصیلی در این زمینه میتواند راهکارهای اختصاصیتری را برای دانشجویان در مراحل مختلف تحصیلی فراهم کند، که منجر به بهبود تصمیمگیری شغلی و افزایش خودکارآمدی در این زمینه خواهد شد.
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط مجوز کرییتیو کامنز (CC BY-NC-ND) قابل بازنشر است. |