دوره 17، شماره 70 - ( 10-1397 )                   جلد 17 شماره 70 صفحات 734-729 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


واحد قم، دانشگاه آزاد اسلامی
چکیده:   (3135 مشاهده)
زمینه: اختلال اضطراب فراگیر یکی از اختلالات شایع روان­ پزشکی می‌باشد که باعث ناراحتی فرد و نقص در عملکرد رفتاری و شناختی او می‌گردد. خاطرات مزاحم مجموعه ­ای از خاطراتی هستند که بی­ اختیار بوده و با اختلال اضطراب فراگیر در ارتباط است. هدف: هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر تحریک دلبستگی ایمن در سطح زیرهشیاری در کاهش خاطرات مزاحم در دانشجویان مبتلا به اختلال اضطراب فراگیر بود. روش: پژوهش حاضر از نوع نیمه­ آزمایشی با استفاده از طرح پیش­ آزمون و پس­ آزمون با گروه کنترل بود . جامعه­ آماری شامل دانشجویان مقطع کارشناسی مبتلا به GAD شهر قم در سال تحصیلی 1397- 1396 بودند. 40 دانشجو با اختلال اضطراب فراگیر به شیوه نمونه­ گیری تصادفی خوشه ای چند مرحله­ ای، انتخاب و با روش تصادفی در گروهای 10 نفری آزمایش و کنترل قرار گرفتند. ابزارهای مورد استفاده، پرسشنامه سبک دلبستگی کولینزورید (1990)، مقیاس تجدید نظر شده تأثیر رویداد وایس و مارمر (1997)، پرسشنامه اختلال اضطراب فراگیر تباچینگ و فیدل (1996) بود. داده­ها با استفاده از روش های آماری تحلیل واریانس دوراهه، تحلیل کواریانس و تی مستقل در سطح 5 درصد مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته­ ها: یافته ­ها نشان دادند که تحریک دلبستگی ایمن در سطح زیر هشیاری، خاطرات مزاحم دانشجویان مبتلا به اختلال اضطراب فراگیر را کاهش داد (0/001 p=، 32/283= f). نتیجه ­گیری: بر این اساس می ­توان نتیجه گرفت که تحریک دلبستگی ایمن در سطح زیرهشیاری، بر کاهش خاطرات مزاحم دانشجویان مبتلا به اختلال اضطراب فراگیر مؤثر بود.
متن کامل [PDF 577 kb]   (1638 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: تخصصي
دریافت: 1398/5/8 | پذیرش: 1398/5/8 | انتشار: 1398/5/8

بازنشر اطلاعات
این مقاله تحت شرایط مجوز کرییتیو کامنز (CC BY-NC-ND) قابل بازنشر است.