زمینه: اختلال طیف اتیسم در خانواده فشار و تنشهای فراوانی ایجاد میکند و مادران این کودکان به عنوان مراقبان اصلی چالشهای عاطفی و روانی زیادی تجربه میکنند. اما آیا آموزش تابآوری خانواده میتواند بر کیفیت زندگی و سلامت روانی مادران کودکان مبتلا به اختلال طیف اتیسم مؤثر باشد؟ هدف: هدف از این پژوهش تعیین اثربخشی آموزش تابآوری خانواده بر کیفیت زندگی و سلامتروانی مادران کودکان مبتلا به اختلال طیف اتیسم بود. روش: این پژوهش از نوع شبهآزمایشی با طرح پیشآزمون - پسآزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری پژوهش کلیه مادران کودکان مبتلا به اختلال طیف اتیسم ساکن شهر تهران در سال 1397 بودند که از میان آنان نمونهای به حجم 20 نفر به روش نمونهگیری در دسترس انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه گمارده شدند. از هر دو گروه پیشآزمون به عمل آمد وگروه آزمایش برنامه آموزش تابآوری خانواده (حسینی قمی و سلیمی بجستانی، 1391) را در 9 جلسه دریافت کردند ولی هیچ مداخلهای بر گروه گواه اجرا نشد. ابزار پژوهش حاضر شامل پرسشنامه کیفیت زندگی سازمان بهداشت جهانی (1996) و پرسشنامه سلامت روانی گلدبرگ و هیلر (1972) بود. یافتهها: دادههای جمعآوری شده با استفاده از تحلیل کواریانس چند متغیره مورد تحلیل قرار گرفتند. یافتههای پژوهش نشان داد که برنامه آموزش تابآوری خانواده بر کیفیت زندگی و سلامتروانی مادران اثربخش بودهاست (0/05<P). نتیجهگیری: با توجه به نتایج پژوهش حاضر میتوان نتیجه گرفت که برنامه آموزش تابآوری خانواده میتواند کیفیت زندگی و سلامت روانی را در مادران کودکان مبتلا به اختلال طیف اتیسم افزایش دهد.
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط مجوز کرییتیو کامنز (CC BY-NC-ND) قابل بازنشر است. |