دوره 17، شماره 71 - ( 11-1397 )
جلد 17 شماره 71 صفحات 821-817 |
برگشت به فهرست نسخه ها
دانشگاه آزاد اسلامی، واحد قم
چکیده: (2537 مشاهده)
زمینه: یکی از مهمترین طرحواره ها در علم روانشناسی طرحواره رهاشدگی است. پژوهش های مختلفی به بهبود طرحواره های ناسازگار پرداخته اند، اما پژوهشی که به مقایسه فعال سازی سه روش تجسم سازی ذهنی، تجسم سازی تخیلی و ارائه تصاویر در فعال شدن طرحواره رهاشدگی در افراد دارای اختلال شخصیت مرزی پرداخته باشد، مغفول مانده است. هدف: این پژوهش با هدف مقایسه کارآمدی فعال سازی سه روش تجسم سازی ذهنی، تجسم سازی تخیلی و ارائه تصاویر در فعال شدن طرحواره رهاشدگی در افراد دارای اختلال شخصیت مرزی انجام شد. روش: روش پژوهش از نوع طرح عاملی دو راهه بود. جامعه آماری شامل تمامی دانشجویان دختر دانشگاه آزاد اسلامی واحد قم بود که در سال تحصیلی 96 ـ 95 در مقطع کارشناسی مشغول به تحصیل بودند. به این صورت که از طریق پرسشنامه اختلال شخصیت مرزی و براساس نمرات آنان در این پرسشنامه 80 نفر انتخاب و به صورت تصادفی در سه گروه آزمایش و کنترل گمارش شدند. ابزارهای مورد استفاده پرسشنامه اختلال شخصیت مرزی، فرم کوتاه پرسشنامه طرح واره ناسازگار اولیه یانگ و پرسشنامه اضطراب بک بود. یافته ها: نتایج تحلیل واریانس چندراهه نشان داد که روش تجسم سازی تخیلی نسبت به روش ارائه تصاویر نقش کارآمدتری در فعال سازی طرحواره رهاشدگی در افراد دارای اختلال شخصیت مرزی دارد. نتیجه گیری: این بدان معنا است که از روش تجسم سازی تخیلی می توان برای فعال کردن طرحواره رهاشدگی استفاده کرد.
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط مجوز کرییتیو کامنز (CC BY-NC-ND) قابل بازنشر است. |