استادیار گروه روانشناسی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد اصفهان(خوراسگان) ، Farhadi.hadi@yahoo.com
چکیده: (3106 مشاهده)
زمینه: اعتیاد به اینترنت، پدیدهای است که به فرآیندهای اجتماعی، ارتباطی، شناختی، روانشناختی و هیجانی دانشآموزان آسیب وارد میسازد. این پژوهش در پی آن است که آیا درمان شناختی رفتاری گروهی منجر به بهبود خودآگاهی هیجانی و توانش حل مسأله دانشآموزان دارای اعتیاد به اینترنت در دوره دوم متوسطه خواهد شد؟ هدف: هدف از پژوهش حاضر بررسی اثربخشی درمان شناختی رفتاری گروهی بر خودآگاهی هیجانی و توانش حل مسأله دانشآموزان دارای اعتیاد به اینترنت در دوره دوم متوسطه بود. روش: روش پژوهش نیمهآزمایشی با طرح پیشآزمون و پسآزمون با گروه کنترل و دوره پیگیری 45 روزه بود. جامعه آماری پژوهش تمام دانشآموزان دارای اعتیاد به اینترنت در دوره دوم متوسطه شهر اصفهان بود که تعداد 40 نفر از دانشآموزانی که واجد ملاکهای ورود به پژوهش بودند، به شیوه نمونهگیری هدفمند انتخاب و به صورت گمارش تصادفی در گروههای آزمایش و کنترل قرار داده شدند. ابزارهای مورد استفاده در این پژوهش شامل پرسشنامه اعتیاد به اینترنت (یانگ، 1996)، پرسشنامه خودآگاهی هیجانی (گرنت و همکاران، 2002) و پرسشنامه حل مسأله (هپنر، 1988) بود. گروه آزمایش مداخله درمانی شناختی رفتاری گروهی (قاسمزاده نساجی و همکاران، 1389) را نه جلسه 90 دقیقهای در طی دوماه و نیم به صورت هفتهای یک جلسه در طی دو ماه و نیم دریافت کردند. در حالی که گروه گواه از دریافت این مداخله بیبهره بود. سپس از افراد هر دو گروه پسآزمون گرفته شد. مرحله پیگیری نیز پس از 45 روز اجرا شد. دادهها با استفاده از روش تحلیل واریانس مختلط صورت گرفت. یافتهها: نتایج پژوهش نشان داد که درمان شناختی رفتاری گروهی بر خودآگاهی هیجانی و توانش حل مسأله دانشآموزان دارای اعتیاد به اینترنت در مراحل پسآزمون و پیگیری اثر معنادار دارد (0/001>p). نتیجهگیری: بر اساس یافتههای پژوهش به نظر میرسد که با درمانهای شناختی رفتاری میتوان خودآگاهی هیجانی و توانش حل مسأله دانشآموزان دارای اعتیاد به اینترنت را افزایش داد.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي دریافت: 1398/6/2 | پذیرش: 1398/9/27 | انتشار: 1398/11/19
بازنشر اطلاعات |
|
این مقاله تحت شرایط مجوز کرییتیو کامنز (CC BY-NC-ND) قابل بازنشر است. |