پیام خود را بنویسید
دوره 18، شماره 82 - ( 10-1398 )                   جلد 18 شماره 82 صفحات 1119-1111 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

naghsh Z, ebrahimi A, ahmadi S J. (2019). The effectiveness of marital relationship enhancement program on improving quality of traumatic couple’s satisfaction, living in thirteen district of kabul city. Journal of Psychological Science. 18(82), 1111-1119.
URL: http://psychologicalscience.ir/article-1-357-fa.html
نقش زهرا، ابراهیمی علی اکبر، احمدی سید جعفر. اثربخشی برنامه غنی سازی روابط زناشویی بر بهبود کیفیت رضایت زناشویی زوجینی متأثر از سانحه واقع در ناحیه سیزدهم شهر کابل مجله علوم روانشناختی 1398; 18 (82) :1119-1111

URL: http://psychologicalscience.ir/article-1-357-fa.html


استادیار، گروه روانشناسی تربیتی، دانشگاه تهران، تهران، ایران(نویسنده مسئول) ، z.naghsh@ut.ac.ir
چکیده:   (2200 مشاهده)
 زمینه: از مهمترین مؤلفه­ ها در فرآیند زندگی زناشویی زوجین، رضایت زناشویی آنان است. رضایت زناشویی یکی از مهمترین ملاک­ های عملکرد سالم نهاد خانواده است که اختلال به هر دلایلی، می ­تواند عملکرد آن را متأثر سازد، اما مسئله این است که آیا برنامه غنی­ سازی روابط زناشویی می‌تواند موجب بهبود کیفیت رضایت زناشویی شود؟ هدف: هدف این پژوهش، اثربخشی برنامه غنی­ سازی روابط زناشویی بر بهبود کیفیت رضایت زناشویی زوجین متأثر از سانحه ناشی از جنگ و حملات تروریستی در ناحیه سیزدهم شهرکابل بود. روش: طرح این پژوهش شبه­ آزمایشی با پیش ­آزمون - پس­ آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری را کلیه زوج‌های متأثر از سانحه بین سنین ۲۰ الی ۴۰ سال ناحیه سیزدهم شهر کابل تشکیل دادند که از میان آنها تعداد ۳۴ زوج به صورت نمونه در دسترس انتخاب شدند و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه (گروه آزمایش ۱۹ زوج و گروه گواه ۱۵ زوج) گمارده شدند. معیارهای ورود شامل دامنه سنی بین ۲۰ تا ۴۰ سال، داشتن تحصیلات حداقل دیپلم، گذشت حد اقل یک سال زندگی مشترک، شاغل بودن حداقل یکی از آنها، حضور همزمان در جلسات درمانی، نداشتن تشخیص الکولی یا اعتیاد، عدم مبتلا به بیماری ­های صعب ­العلاج و نداشتن بحران­های حاد خانوادگی و معیارهای خروج از پژوهش شامل عدم تمایل به ادامه همکاری در پژوهش، داشتن غیبت بیش از ۱ جلسه و شرکت در سایر برنامه ­های درمان و مشاوره. گروه آزمایش، ۸ جلسه ۱۰۰ دقیقه­ ای بسته آموزشی آموزش غنی­ سازی روابط زناشویی زوج‌های بودنمن و شانتیناث (۲۰۰۴) را دریافت کردند و گروه گواه در این مدت هیچ­ گونه مداخله ­ای را دریافت نکردند. آزمودنی‌ها با استفاده از پرسشنامه رضایت زناشویی اینریچ که توسط فورز و السون (۱۹۸۹) طراحی گردیده است در مراحل پیش ­آزمون و پس ­آزمون ارزیابی شدند. یافته‌ها: طبق نتایج پیگیری پس از یک ماه، بین گروه آزمایش و گواه در میزان کیفیت روابط زناشویی و ابعاد آن تفاوت معنی­ داری وجود داشت (0/001p<) و اثربخشی برنامه غنی ­سازی روابط زناشویی بعد از یک ماه باقی مانده بود. نتیجه‎گیری: برنامه غنی­ سازی روابط زناشویی، موجب بهبود کیفیت رضایت زناشویی زوجینی که متأثر از سانحه و حملات تروریستی گردیده­ اند می ­شود
متن کامل [PDF 549 kb]   (1487 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: تخصصي
دریافت: 1398/6/12 | پذیرش: 1398/9/21 | انتشار: 1398/10/28

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
این مقاله تحت شرایط مجوز کرییتیو کامنز (CC BY-NC-ND) قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وبگاه متعلق به مجله علوم روانشناختی است.

طراحی و برنامه‌نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2024 CC BY-NC-ND 4.0 | Journal of Psychological Science

Designed & Developed by : Yektaweb

Creative Commons License
This work is licensed under the Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International (CC BY-NC-ND 4.0)