دوره 18، شماره 80 - ( 8-1398 )                   جلد 18 شماره 80 صفحات 970-957 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


استاد گروه روانشناسی بالینی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرج، کرج، ایران ، esmat_danesh@sbu.ac.ir
چکیده:   (2506 مشاهده)
 زمینه: مالتیپل‌اسکلروزیس‌ یک ‌بیماری ‌ناتوان‌کننده ‌و ‌مزمن ‌مغز‌ و ‌نخاع‌ می‌باشد‌ که ‌موجب ‌‌‌بروز‌ نشانه‌های ‌مرضی‌ گسترده‌ای ‌شامل‌ حرکات عضلانی، تعادل ‌و ‌بینایی‌ و‌ اختلالات روانشناختی مانند اضطراب، افسردگی‌و تنیدگی می‌گردد و اثرات مهمی بر زندگی این بیماران می‌گذارد. اما آیا‌ هیپنوتیزم ‌درمانگری شناختی‌می‌تواند‌ تنیدگی این بیماران را کاهش دهد وکیفیت زندگی‌آنها را بهبود بخشید؟ هدف: هدف ‌از ‌این ‌پژوهش ‌بررسی ‌اثربخشی ‌هیپنوتیزم ‌درمانگری‌ شناختی ‌بر‌ کاهش ‌تنیدگی ‌ادراک‌ شده بیماران ‌دچار ‌ام‌اس ‌بود. روش: این پژوهش‌یک مطالعه نیمه‌آزمایشی با طرح پیش‌آزمون،‌ پس‌آزمون ‌و پیگیری‌2 ماهه با گروه‌گواه بود. جامعه‌آماری شامل 236 بیمار ‌دچار ‌ام­اس ‌از نوع عودکننده - فروکش‌کننده‌ مراجعه‌کننده به یک کلینیک خصوصی مغز و اعصاب واقع در شهر تهران‌در بازۀ زمانی‌ دی 1396 تا خرداد 1397 بود. بدین‌منظور 30 نفراز‌این جامعه با‌‌‌ روش نمونه­گیری در دسترس بر اساس ملاک‌های ورود و خروج انتخاب و سپس به طور تصادفی به دو گروه 15 نفری آزمایش وگواه گمارده شدند. پرسشنامه تنیدگی‌ادراک شده (کوهن و همکاران، 1983) توسط آزمودنی‌های هردوگروه در مراحل قبل، بعد از مداخله و پیگیری کامل‌گردید. درمان انفرادی در 8 جلسه یک ساعته هفتگی بر اساس پروتکل ‌اثربخشی ‌هیپنوتیزم درمانی‌شناختی برکاهش تنیدگی ادراک شدۀ بیماران دچار ام‌اس (محقق ساخته، 1397) به گروه آزمایش ارائه و داده­ها در دو سطح توصیفی و استنباطی مورد تجزیه و تحلیل قرارگرفتند. یافته‌ها: نتایج تحلیل واریانس با اندازه­گیری مکرر نشان‌ داد که ‌اجرای ‌هیپنوتیزم ‌درمانگری‌ شناختی ‌منجر به ‌کاهش ‌معنادار ‌میانگین ‌‌نمرات ‌مؤلفه‌های ‌تنیدگی ‌ادراک‌شده‌ منفی، مثبت ‌و تنیدگی ‌ادراک‌شده ‌کل‌ درگروه‌ آزمایش ‌شده‌ است (0/01>p). نتیجه‌گیری: براساس ‌یافته‌های ‌پژوهش‌ حاضر هیپنوتیزم‌ درمانگری‌ شناختی ‌روش‌ مؤثری ‌برای‌کاهش پایدار تنیدگی ‌ادراک شده در بیماران دچار ام‌اس است.
متن کامل [PDF 866 kb]   (1442 دریافت)    
نوع مطالعه: كاربردي | موضوع مقاله: تخصصي
دریافت: 1398/6/23 | پذیرش: 1398/8/21 | انتشار: 1398/9/5

بازنشر اطلاعات
این مقاله تحت شرایط مجوز کرییتیو کامنز (CC BY-NC-ND) قابل بازنشر است.