دوره 19، شماره 96 - ( زمستان 1399 (اسفند) 1399 )
جلد 19 شماره 96 صفحات 1646-1637 |
برگشت به فهرست نسخه ها
دانشیار روانشناسی تربیتی، گروه مشاوره، دانشگاه محقق اردبیلی ، a_sheikholslamy@yahoo.com
چکیده: (1691 مشاهده)
زمینه: مطالعات متعددی پیرامون نقش شغل در درمان بهبویافتگان از اعتیاد. و نقش مهارت‌های شغلی در عدم بازگشت به مصرف مواد انجام شده است. اما مقایسۀ شغل (درآمد معین) و مهارت‌های شغلی بهبودیافتگان از اعتیاد با سابقۀ بازگشت و عدم بازگشت مغفول مانده است. هدف: پژوهش حاضر با هدف مقایسۀ شغل (درآمد معین) و مهارت‌های شغلی بهبودیافتگان از اعتیاد با سابقۀ بازگشت و عدم بازگشت انجام گرفت. روش: روش پژوهش توصیفی از نوع علّی-مقایسه‌ای بود. تمامی مردان معتادی که در سال 95-1394 به مراکز و کمپ‌های ترک اعتیاد استان اردبیل مراجعه کرده و پس از طی درمان، بهبود یافته بودند، جامعۀ آماری این پژوهش را تشکیل میدادند. برای انتخاب نمونه، ابتدا تمامی مراکز و کمپ‌های ترک اعتیاد استان اردبیل لیست شدند، سپس از بین 11 مرکز و 3 کمپ ترک اعتیاد استان اردبیل، تعداد 6 مرکز و 2 کمپ با استفاده از روش نمونه‌گیری تصادفی خوشه‌ای به عنوان نمونۀ آماری این پژوهش انتخاب شدند. در نهایت با مراجعه به پروندۀ افراد معتاد این مراکز و کمپها، 150 نفر از افرادی که بیش از 6 ماه از ترکشان گذشته و سابقهی بازگشت نداشتند و 150 نفر از افرادی که سابقهی بازگشت داشتند، به عنوان نمونه‌ی آماری انتخاب شده و بعد از مصاحبۀ بالینی به پرسشنامۀ محقق‌ساختۀ ویژگی‌های جمعیتشناختی و زمینه‌ای و پرسشنامۀ محقق‌ساختۀ مهارت‌های شغلی پاسخ دادند. برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از آزمون‌های آماری خی‌دو، t و رگرسیون لوجستیک استفاده شد. یافته‌ها: یافته‌ها نشان داد که بهبودیافتگان از اعتیاد با سابقۀ عدم بازگشت نسبت به بهبودیافتگان از اعتیاد با سابقۀ بازگشت، به طور معناداری شغل (درآمد معین) و مهارت‌های شغلی بیشتری داشتند و ماندگاری درمان بهبودیافتگان از اعتیاد براساس وضعیت شغلی (شاغل یا بیکار بودن) و مهارت‌های شغلی قابل پیشبینی بود (0/01 >p). نتیجه‌گیری: بنابراین، می‌توان نتیجه گرفت که داشتن شغل (درآمد معین) و مهارت‌های شغلی از عوامل مرتبط در عدم بازگشت و ماندگاری درمان بهبودیافتگان از اعتیاد می‌باشد.
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط مجوز کرییتیو کامنز (CC BY-NC-ND) قابل بازنشر است. |