دوره 19، شماره 95 - ( زمستان 1399(بهمن) 1399 )                   جلد 19 شماره 95 صفحات 1464-1453 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


دانشیار، گروه روانشناسی، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران. ، m.oraki@pnu.ac.ir
چکیده:   (2108 مشاهده)
زمینه: مطالعات متعددی به اثربخشی برنامه کاهش استرس مبتنی بر ذهن­ آگاهی بر اضطراب و کاهش درد افراد مبتلا به دیابت نوع دو پرداخته است. اما پژوهشی که به بررسی اثربخشی برنامه کاهش استرس مبتنی بر ذهن ­آگاهی بر خودمراقبتی و کیفیت زندگی وابسته به دیابت در بیماران زن مبتلا به دیابت نوع دو پرداخته باشد مغفول مانده است. هدف: تعیین میزان اثربخشی برنامه کاهش استرس مبتنی بر ذهن ­آگاهی بر خودمراقبتی، کیفیت زندگی وابسته به دیابت در بیماران زن مبتلا به دیابت نوع دو بود. روش: پژوهش حاضر از نوع نیمه ­آزمایشی، با پیش ­آزمون پس­ آزمون همراه با گروه گواه بود، جامعه آماری کلیه زنان مبتلا به دیابت نوع دو که به بیمارستان امام حسین (ع) در شهر تهران در طی ماه‌های دی ماه ۱۳۹7 تا اردیبهشت ۱۳۹8 مراجعه‌ کرده بودند بود. 60 نفر از زنان مبتلا به دیابت نوع دو با روش نمونه‌گیری هدفمند به عنوان نمونه انتخاب شدند و به صورت تصادفی در گروه آزمایش و گروه کنترل (30 نفر) گمارده شدند. ابزارهای پژوهش عبارت بودند از: پرسشنامه خودمراقبتی (گلاسگوو تابرت، 1994)، پرسشنامه کیفیت زندگی (توماس و همکاران، 1994) و برنامه آموزشی کاهش استرس مبتنی بر ذهن­ آگاهی (جوادی و همکاران، 2019). تحلیل داده­ ها با استفاده از روش تحلیل واریانس اندازه­ گیری مکرر چند متغیری انجام شد. یافته ­ها: نشان داد که در گروه آزمایش، میانگین نمره خودمراقبتی و کیفیت زندگی به طور معناداری بالاتر از گروه کنترل و افزایش پیدا کرده است. (0/001 <P). نتیجه‌گیری: بیماران زن مبتلا به دیابت نوع 2 که در جلسات درمانی برنامه کاهش استرس مبتنی بر ذهن ­آگاهی شرکت کردند خودمراقبتی و کیفیت زندگی بیشتری را کسب کردند.
متن کامل [PDF 752 kb]   (1649 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: تخصصي
دریافت: 1399/2/21 | پذیرش: 1399/3/12 | انتشار: 1399/11/10

بازنشر اطلاعات
این مقاله تحت شرایط مجوز کرییتیو کامنز (CC BY-NC-ND) قابل بازنشر است.