دوره 18، شماره 73 - ( 1-1398 )
جلد 18 شماره 73 صفحات 100-89 |
برگشت به فهرست نسخه ها
پژوهشکده زنان دانشگاه الزهرا(س) ، f.mousavi@alzahra.ac.ir
چکیده: (3952 مشاهده)
زمینه: تأکید روزافزون بر پیوند اخلاق و روانشناسی به ویژه در بستر تعاملات زناشویی موجب شده تا محقق بر این مساله تمرکز کند که آیا می توان به کمّی سازی مفاهیم سازه های اخلاقی پرداخت؟ هدف: مطالعۀ حاضر با هدف سنجش فضیلت های زناشویی و ساخت و اعتباریابی مقیاسی برای ارزیابی آن در خانواده های ایرانی انجامشده است. روش: این پژوهش از نوع توصیفی - همبستگی و تحلیل عاملی بود. روش نمونهگیری از نوع در دسترس است که در چند مرحله پیمایشی بر روی 302 زن و مرد متأهل، اجرای مقدماتی بر روی 100 زن و مرد متأهل، و اجرای نهایی بر روی 298 نفر از مناطق پنج گانۀ شهر تهران اجرا شد. شرکت کنندگان مقیاس سنجش رابطه هندریک (1988)، مقیاس شادکامی آکسفورد - فرم کوتاه هیلز و آرگایل (2002)، مقیاس بهزیستی سازمان بهداشت جهانی بلوم و همکاران (2012)، مقیاس دلزدگی زناشویی پاینز (1996) و مقیاس محققساخته فضیلتهای زناشویی (1396) را تکمیل کردند. یافته ها: نتایج نشان داد چهار عامل شامل سخاوت، بردباری، حریمداشت و تدبیر جمعاً 50 درصد از واریانس را تبیین کردند. قابلیت اعتماد هرکدام از این فاکتورها به ترتیب 0/85، 0/70، 0/70 و 0/69 بود. نتایج همچنین نشان داد مقیاس فضیلتهای زناشویی درستی همگرای مناسبی با سازههای شادکامی، رواندرستی و رضایت زناشویی درستی واگرای مطلوبی با دلزدگی زناشویی دارد (0/01p<). نتایج همچنین نشان داد زنان و مردان در فضیلتهای سخاوت و بردباری تفاوت معناداری با یکدیگر داشتند. نتیجه گیری: این مقیاس از درستی و قابلیت اعتماد خوبی برای برنامه های مشاوره ای، بالینی برای زوج ها برخوردار است.
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط مجوز کرییتیو کامنز (CC BY-NC-ND) قابل بازنشر است. |