دوره 19، شماره 96 - ( زمستان 1399 (اسفند) 1399 )
جلد 19 شماره 96 صفحات 1580-1569 |
برگشت به فهرست نسخه ها
استاد، گروه مشاوره، دانشکدۀ روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه علامه طباطبایی، تهران، ایران (نویسندۀ مسئول) ، ashafiabady@yahoo.com
چکیده: (1757 مشاهده)
زمینه: ارائه خدمات با کیفیت به مراجعین سازمان بهزیستی می‌طلبد که به کیفیت زندگی کاری کارکنان آن توجه شود؛ اما در مورد ارتقاء کیفیت زندگی کاری کارکنان بهزیستی تحقیقی انجام نشده است. هدف: هدف این تحقیق تعیین اثربخشی آموزش مؤلفه‌های کیفیت زندگی کاری بر ارتقاء کیفیت زندگی کاری کارکنان ستاد و صف سازمان بهزیستی بود. روش: روش پژوهش از نوع شبه‌آزمایشی با طرح گروه گواه نامعادل بود. از بین کارکنان ستاد و صف در ادارات بهزیستی شهر تهران و مراکز وابسته به آن در سال 1398، 30 نفر به صورت داوطلبانه گزینش و پس از نظارت بر معیارهای ورود و خروج، 15 نفر از کارکنان در گروه آزمایش و 15 نفر دیگر از آنها در گروه گواه به صورت تصادفی جایگزین شدند. برنامۀ آموزشی کیفیت زندگی کاری مستخرج از پژوهش خبازی (1399) در 10 جلسه به مدت 120 دقیقه، هفته‌ای یک بار به صورت گروهی اجرا شد؛ سپس شرکت‌کنندگان به پرسشنامۀ کیفیت زندگی کاری علامه (1378) پاسخ دادند. یافته ها: تحلیل داده‌ها با استفاده از تحلیل کوورایانس چند متغیره و تک متغیره نشان داد که تفاوت دو گروه آزمایش و گواه از لحاظ نمرۀ پس‌آزمون کیفیت زندگی کاری (0/05 <P) و همۀ مؤلفه‌های آن (0/05 <P) به جز مؤلفۀ «آگاهی کارکنان از عملکرد مدیران» (0/05 >P) معنی‌دار است. نتیجه گیری: برنامه‌های آموزشی کیفیت زندگی کاری با ایجاد تحول در سازمان، کیفیت زندگی کارکنان را ارتقاء می‌دهند.
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط مجوز کرییتیو کامنز (CC BY-NC-ND) قابل بازنشر است. |