۵ نتیجه برای امامی
شیرین امامی آل آقا، رضا پورحسین، محمدعلی بشارت، مسعود غلامعلی لواسانی،
دوره ۱۳، شماره ۵۱ - ( ۹-۱۳۹۳ )
چکیده
تشکیل خانواده ناتنی در پی طلاق یا مرگ یکی از والدین، تغییری اساسی در زندگی کودک محسوب می‌شود که می‌تواند زمینه‌ساز دگرگونی‌های بسیار در دنیای روانی او باشد. نقاشی به‌عنوان تکنیکی فرافکن زمینه را برای بیان تعارضات کودک فراهم می‌آورد. هدف پژوهش حاضر، بررسی و مقایسۀ نحوه فرافکنی کودکان خانواده‌های ناتنی و کودکان خانواده‌های تنی براساس آزمون ترسیم خانواده بود. روش تحقیق، کیفی، از نوع علی مقایسه‌ای و پس رویدادی می‌باشد. جامعۀ آماری این تحقیق، کلیۀ دانش‌آموزان ابتدایی نواحی سه‌گانه آموزش و پرورش شهر کرمانشاه بودند. نمونه گروه کودکان ناتنی این پژوهش ۴۰ دانش‌آموز پایه‌های اول تا ششم شامل ۲۰ دختر و ۲۰ پسر به روش نمونه‌گیری هدفمند در دسترس انتخاب شده وگروه گواه نیز شامل ۴۰ دانش‌آموز پایه اول تا ششم، مشتمل بر۲۰ دختر و ۲۰ پسر به‌روش نمونه‌گیری تصادفی تعیین شدند. به منظور بررسی نحوۀ فرافکنی و ناارزنده‌سازی‌ها در ترسیم، از آزمون ترسیم خانواده با نظام ارزشیابی کرمن، استفاده و تحلیل استنباطی براساس مجذور خی صورت گرفت. نتایج سؤال و فرضیه‌های آزمون نشان داد که کودکان ناتنی به‌طور معناداری )۰/۰۵ >P (، بیشتر از کودکان تنی در نقاشی‌های خود دست به ناارزنده‌سازی که در این‌جا، حذف ، کوچک نمایی و ترسیم ناقص خود و اعضای خانواده می‌باشد می‌زنند.
منیژه فیروزی، سید سینا امامی، حامد شکوری،
دوره ۱۹، شماره ۹۱ - ( پاییز ۱۳۹۹(مهر) ۱۳۹۹ )
چکیده
زمینه: مطالعات متعددی به بررسی تجربه پرستاران، تنیدگی و تاب آوری پرستاران پرداخته اند، اما پژوهشی که به تبیین تجربه پرستاران از تنیدگی و تاب آوری در قالب روش نظریه وابسته به زمینه پرداخته باشد مغفول مانده است. هدف: تبیین تجربه پرستاران از تنیدگی و تاب‌آوری در قالب روش نظریه وابسته به زمینه بود. روش: پژوهش مطالعه کیفی از نوع نظریه وابسته به زمینه به روش گلیزر بود. جامعه آماری پژوهش را کلیه سرپرستاران بیمارستان شهدای تجریش تهران در سال ۱۳۹۸ تشکیل دادند. ۱۵ نفر با استفاده از روش نمونه‌گیری هدفمند به عنوان نمونه انتخاب شدند. اطلاعات مورد نیاز از طریق مصاحبه نیمه‌ساختار یافته تا رسیدن به اشباع نظری، جمع‌آوری شد. تحلیل داده‌ها با استفاده از کد گذاری باز، محوری و گزینشی انجام شد. یافته‌ها: از دیدگاه مشارکت کنندگان، ۵ عامل اصلی پیرامون تنش‌زایی پرستاران در محیط بیمارستان پدیدار شد که می‌توانند درک پرستاران را از عوامل تنش‌زایی و تاب‌آوری نمایان سازند. این عوامل شامل عدالت سازمانی ادراک شده، عوامل بین فردی، عوامل محیطی، عوامل مربوط به بیمار، و عوامل خانوادگی است. نتیجه‌گیری: طبق نتایج، عوامل مؤثر بر ارتقاء تاب‌آوری پرستاران شامل راهبردهای مقابله‌ای، راهبردهای کنار آمدن با تعارضات، روش‌های کنار آمدن با اشتباهات، منابع شخصی ادراک شده، و عوامل مربوط به شغل می‌باشند.
مژگان زمانی فر، فرناز کشاورزی ارشدی، فریبا حسنی، سوزان امامی پور،
دوره ۲۱، شماره ۱۱۷ - ( پاییز ۱۴۰۱(آذر)، ۱۴۰۱ )
چکیده
زمینه: فقدان صمیمیت و پایین بودن سطح تمایزیافتگی زوجین می تواند یکی از علل اصلی طلاق باشد. اثربخشی زوج درمانگری شناختی - رفتاری بر متغیرهای مختلف تأیید شده است، اما در زمینه کارایی آن بر روی سطح تمایزیافتگی، جامعه مورد مطالعه و همچنین مقایسه این درمان با درمان سیستمی - رفتاری پژوهشی صورت نگرفته است.
هدف: این مطالعه با هدف مقایسه اثربخشی زوج درمانی سیستمی - رفتاری و شناختی - رفتاری بر صمیمیت و تمایزیافتگی خود زوجین دارای تعارض زناشویی انجام گرفت.
روش: تحقیق حاضر مطالعه ای نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون – پس آزمون و پیگیری دو ماهه با گروه گواه بود. جامعه آماری این پژوهش را زوجین مراجعه کننده به دو مرکز بهداشتی درمانی منطقه ۴ شهر تهران به علت تعارض زناشویی در طی سال ۱۳۹۸ تا ۱۳۹۹ تشکیل دادند. از میان مراجعه‌کنندگان به این دو مرکز، پس از تکمیل پرسشنامه تعارض زناشویی (ثنایی، ۱۳۸۷) ۲۷ زوج (۵۴ نفر) انتخاب و پس از همتاسازی در سه گروه (دو گروه آزمایشی و یک گروه گواه) قرار گرفتند. ابزار پژوهش شامل؛ مقیاس صمیمیت الکسیس جی و همکاران (۱۹۸۳) و پرسشنامه تمایزیافتگی خود اسکورون و فریدلندر (۱۹۹۸) بود. یکی از گروه های آزمایش زوج درمانی سیستمی - رفتاری کرو و ریدلی (۲۰۰۵) و گروه دیگر پروتکل زوج درمانی شناختی - رفتاری داتیلیو (۲۰۰۹) را به صورت زوجی در ۱۰ جلسه ۹۰ دقیقه‌ای دریافت کردند. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آزمون تحلیل واریانس مختلط و آزمون تعقیبی بنفرونی انجام گرفت.
یافته ها: نتایج نشان داد، هر دو روش زوج درمانی بصورت معناداری بر بهبود صمیمیت و تمایزیافتگی خود زوجین دارای تعارض زناشویی مؤثر بودند و در طول دروه پیگیری ماندگاری داشته است. همچنین نتایج نشان داد بین اثربخشی دو مدل درمانی تفاوت معناداری مشاهده نشد (۰/۰۵ >p).
نتیجه‌گیری: بر اساس نتایج این مطالعه می‌توان گفت هر دو رویکرد درمانی اثربخش بودند و لذا استقاده و بکارگیری از این دو رویکرد برای بهبود صمیمیت و تمایزیافتگی در زوجین دارای تعارض زناشویی توصیه می شود.
فاطمه عطار خامنه ای، پروین کدیور، سوزان امامی پور، مژگان سپاه منصور،
دوره ۲۱، شماره ۱۲۰ - ( زمستان ۱۴۰۱ (اسفند)، ۱۴۰۱ )
چکیده
زمینه: شایستگی تحصیلی به معنای دانش، رفتار و مهارت‌های آشکار و ناآشکار به افراد توانایی انجام اثربخش وظایف خود را به می دهد. تحقیقات نشان می دهد علاوه بر حمایت اجتماعی از سوی افراد مهم در محیط‌های آموزشی، نظم جویی هیجان نیز از عوامل مهم موفقیت و شایستگی تحصیلی است، اما بررسی نقش میانجی گرای این مفهوم در جامعه مورد مطالعه مغفول مانده است.
هدف: هدف این پژوهش تعیین نقش میانجیگر نظم جویی هیجان در رابطه بین حمایت اجتماعی ادراک شده و شایستگی تحصیلی بود.
روش: روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری این پژوهش شامل تمام دانش آموزان دختر دوره متوسطه دوم در سال تحصیلی ۱۴۰۰-۱۳۹۹ در شهر تهران بود که از میان آنها ۶۱۰ دانش آموز به روش نمونه گیری چند مرحله‌ای تصادفی انتخاب شدند. ابزاراین پژوهش شامل مقیاس ارزیابی شایستگی تحصیلی دیپرنا و الیوت (۱۹۹۸)، مقیاس چند وجهی حمایت اجتماعی ادراک شده زیمت و همکاران در سال (۱۹۸۸) و پرسشنامه تنظیم شناختی هیجان گارنفسکی و همکاران (۲۰۰۱) بود. داده‌ها با استفاده از روش مدل یابی معادلات ساختاری تحلیل شدند.
یافته‌ها: نتایج نشان داد مدل ساختاری با داده‌های گردآوری شده برازش قابل قبول دارد. در این پژوهش ضریب مسیر غیرمستقیم بین حمایت اجتماعی ادراک شده ازطریق راهبردهای غیرانطباقی نظم جویی شناختی هیجان (۰/۰۱>p، ۰/۱۰۶=β) و از طریق راهبردهای انطباقی نظم جویی شناختی هیجان (۰/۰۱>p، ۰/۱۴۲=β) مثبت و در سطح ۰/۰۱ معنادار بود.
نتیجه‌گیری: نتایج حاصل ازاین پژوهش نشان می دهد، مشاوران مدارس، بالینگران و درمانگران حوزه کودک و نوجوانان، شایسته است سنجش و ارزیابی میزان حمایت اجتماعی دانش آموزان، جهت شناسایی و در نظر گرفتن تظاهرات آن بر نظم جویی هیجان و شایستگی تحصیلی دانش آموزان را مورد توجه و کاربرد قرار دهند.
سهیلا بهتوئی، فاطمه گلشنی، آنیتا باغداساریانس، سوزان امامی‌پور،
دوره ۲۴، شماره ۱۴۹ - ( تابستان ۱۴۰۴(مرداد)، ۱۴۰۴ )
چکیده
زمینه: با اینکه طلاق توافقی راهی است که زوجین به شیوه‌ای صلح آمیز، منطقی و خودخواسته به رابطه زناشویی خود پایان می‌دهند؛ اما برخی از زوج‌های درخواست‌کننده طلاق توافقی، علیرغم تمامی مشکلات موجود و تجارب ناخوشایند؛ همچنان تمایل به حفظ و ادامه زندگی زناشویی خود دارند و در فرایند انجام مراحل قانونی طلاق و مشاوره اجباری که لازمه طلاق توافقی است از تصمیم خود منصرف شده و مسیر سازش انتخاب می‌کنند.
هدف: هدف از پژوهش حاضر شناسایی علل سازش و انصراف از طلاق در زوجین متقاضی طلاق توافقی است.
روش: روش: روش پژوهش کیفی و از نوع داده بنیاد بود. جامعه آماری پژوهش ۱۸ نفر از زوج هایی که در سال‌های ۱۴۰۰-۱۴۰۱ در جریان مشاوره طلاق در مرکز مشاوره سلامت غرب تهران از طلاق منصرف شده بودند، به شیوه هدفمند انتخاب شدند. ابزار پژوهش مصاحبه نیمه ساختار‌یافته بود.
یافته‌ها: تحلیل مصاحبه‌ها با روش استراوس و کربین (۱۹۹۰)، منجر به استخراج ۱۲۷کد ثانویه،۳۱ مفهوم اصلی، ۱۷ مقوله و شناسایی مقوله مرکزی (سازش با شرایط موجود و ادامه زندگی مشترک)، شرایط علی (منابع مالی و اقتصادی، مسئولیت‌پذیری در قبال فرزندان، فرصت مجدد، ترس از تنهایی و انزوا، عدم وجود حامی و عدم تصمیم قطعی)؛ شرایط زمینه‌ای (شخصیت وابسته، تعارض با خانواده اصلی، شک و ابهام در تصمیم‌گیری)؛ شرایط مداخله‌‌گر (مسائل فرهنگی و اجتماعی، محدودیت فرصت‌ها و عدم استقلال فردی) شد.
نتیجه‌گیری: براساس یافته‌ها؛ مجموعه‌ای از عوامل در تصمیم زوجین به انصراف از طلاق توافقی و سازش دخیل هستند؛ اما بهبود کیفیت زندگی و ثبات روابط زناشویی پس از انصراف از طلاق، مستلزم راهکارهایی است که زوجین برای حفظ زندگی زناشویی خود بکار می‌گیرند.
