۷ نتیجه برای دستجردی
نگین برات دستجردی، یاسمین عابدینی، ایران بهشتی مآل،
دوره ۱۳، شماره ۵۲ - ( ۱۲-۱۳۹۳ )
چکیده
آموزش از راه دور موقعیت جدیدی را برای آموزش شاغلان و کسانی که نمی‌توانند برای یادگیری در مدارس و دانشگاه‌ها حاضر شوند، فراهم ساخته است لذا هدف اصلی این پژوهش امکان‌سنجی آموزش‌های مجازی در ارتقاء بهره‌وری منابع انسانی سازمان آموزش و پرورش استان اصفهان بوده است. بدین‌منظور تأثیرات، تهدیدات، فرصت‌ها، نقاط قوت و ضعف اجرای دوره‌های مجازی در سازمان آموزش و پرورش بررسی شده است. نوع پژوهش توصیفی- پیمایشی است. برای حصول منظور، ابتدا با بررسی ادبیات تحقیق و مصاحبه با صاحبنظران متغیرهای مورد نظر مشخص شد و سپس بر این اساس پرسشنامه محقق ساخته‌ای تهیه شد و در بین گروه ۱۴۱ نفری از کارشناسان و متخصصان بخش فناوری آموزشی و آموزش مجازی توزیع شد. دادهها با استفاده از نرم‌افزار SPSS تجزیه و تحلیل شدند. نتایج آزمون T نشان داد که دوره‌های مجازی بر ارتقاء بهره‌وری منابع انسانی در سازمان آموزش و پرورش تأثیر داشته است (۰۱ /۰ < p و ۰/۰۵ p<). همچنین از میان فرصت‌ها (میزان مهارت مجریان دوره‌های مجازی)، تهدیدات (عدم وجود زیرساخت‌های ارتباطی قوی مثل اینترنت پرسرعت و شبکۀ فیبر نوری)، نقاط قوت (ایجاد انگیزه در بین کارکنان آموزش و پرورش با تشویق و تقدیر) و نقاط ضعف (فقدان محتوای جذاب و مؤثر آموزشی در اجرای دوره‌های مجازی) بالاترین میانگین را در بین متغیرهای مورد بررسی داشتند.
نگین برات دستجردی، یاسمین عابدینی،
دوره ۱۵، شماره ۵۹ - ( ۹-۱۳۹۵ )
چکیده
استفاده از تنآوا به‌عنوان یک ابزار تکنولوژی سیار برای کمک به فرایند یاددهی- یادگیری میتواند بسیار مؤثر باشد لذا هدف پژوهش بررسی نقش استفاده از تنآوا برخودکارآمدی تحصیلی فراگیران در یادگیری زبان انگلیسی از دیدگاه اساتید و مدرسان زبان انگلیسی می‌باشد. روش پژوهش توصیفی- پیمایشی بوده است. جامعه آماری پژوهش شامل دبیران زبان انگلیسی مقطع دبیرستان استان اصفهان می‌باشد که با روش نمونهگیری تصادفی تعداد ۲۰۰ نفر به‌عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. ابزار مورد استفاده در این تحقیق پرسشنامه محقق‌ساخته بود. دادهها در دو سطح توصیفی و استنباطی توسط نرم‌افزار آماری SPSS تجزیه و تحلیل شدند. نتایج نشان دادکه بین نقش، نوع و میزان استفاده از تنآوا برخودکارآمدی تحصیلی فراگیران در یادگیری زبان انگلیسی در رابطه معناداری وجود دارد. (P≤۰/۰۵) همچنین بین نوع و میزان استفاده از تنآوا بر خودکارآمدی تحصیلی فراگیران در یادگیری توانش‌های چهارگانه زبان انگلیسی (خواندن- نوشتن- شنیدن و گفتن) رابطه معناداری وجود دارد. (p≤۰/۰۵) بر اساس یافتهها میتوان نتیجه گرفت از امکانات و نقش‌های تنآوا در جهت بهبود فرایند درسی و بالا بردن کیفیت یادگیری زبان انگلیسی میتوان استفاده کرد.
نگین برات دستجردی، یاسمین عابدینی، عذرا شالباف،
دوره ۱۶، شماره ۶۱ - ( ۳-۱۳۹۶ )
چکیده
هوش معنوی بیانگر مجموعه‌ای از توانایی‌ها، ظرفیت‌ها و منابع معنوی می‌باشد که کاربست آنها در امور مخنلف زندگی از جمله تحصیل میتواند موجب افزایش انطباق‌پذیری افراد و توانابی آنها در فعالیت‌های مختلف شود. بنا بر تحقیقات انجام شده افرادی که هوش معنوی بالاتری دارند در فعالیت‌های خود نستوه‌‌تر، واجد پشتکار، طالب پیشرفت بیشتری می‌باشند لذا هدف از پژوهش حاضر پیش‌بینی پیشرفت تحصیلی دانشجویان دوره‌های مجازی بر اساس نستوهی، هوش معنوی و جنسیت آنان بود. روش پژوهش توصیفی- همبستگی بود. نمونه پژوهش شامل ۱۵۰ نفر از دانشجویان آموزش از راه دور بود که با روش نمونهگیری تصادفی انتخاب شدند. ابزارهای مورد استفاده شامل پرسشنامه هوش معنوی (کینگ، ۲۰۰۸) و پرسشنامه سنجش نستوهی (بشارتی، ۱۳۸۷) بود. دادهها در دو سطح توصیفی و استنباطی با استفاده از نرم‌افزار SPSS تجزیه و تحلیل شد. نتایج نشان‌دهنده رابطه معناداری بین هوش معنوی و نستوهی کلی در دانشجویان با ضریب همبستگی نسبتاً متوسط و در سطح معناداری ۹۷% بود (۰/۰۳> Pو ۰/۲۲۴= r) همچنین از بین زیرمؤلفه‌های نستوهی، بعد تعهد و کنترل با هوش معنوی کلی با ضریب همبستگی متوسط و در سطح اطمینان ۹۹% (P≤ ۰/۰۰۱و ۰/۰۳ = r) و زیرمؤلفه‌های مقابله با مشکلات، سجایای اخلاقی و خودآگاهی با ضریب همبستگی متوسط و در سطح اطمینان ۹۸% رابطه معناداری داشت (P≤ ۰/۰۰۲و ۰/۲۵۱ =r). در بررسی تفاوت‌های جنسیتی نیز تفاوت معناداری بین دختران و پسران مشاهده شد و میانگین دختران در هوش معنوی و پسران در نستوهی بالاتر بود. بین جنسیت و نستوهی با پیشرفت تحصیلی هم رابطه معناداری وجود داشت.
محمدرضا رضایی هنجنی، حمید علیزاده، مهدی کاظمی دستجردی، علی اکبر طاهایی،
دوره ۲۱، شماره ۱۱۱ - ( بهار ۱۴۰۱(خرداد)، ۱۴۰۱ )
چکیده
زمینه: پیشینه پژوهش در حوزه دانش‌آموزان با اختلال خواندن نشان می‌دهد که توانبخشی اختلال پردازش شنیداری مرکزی، نقشی اساسی در بهبود این اختلال و نیز بهبود ادراک شنیداری در کودکان دارد. با وجود این کمتر پژوهشی به نقش رایانه و بازی‌های رایانه‌ای در آموزش و توانبخشی این کودکان پرداخته است..
هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی برنامه توانبخشی رایانه‌ای اختلال پردازش شنیداری مرکزی بر ادراک شنیداری و املای دانش‌آموزان با اختلال خواندن انجام شد.
روش: این پژوهش یک تحقیق شبه‌آزمایشی بود که بصورت پیشآزمون، پس‌آزمون و پیگیری طراحی و با یک گروه گواه انجام شد. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل تمامی دانش‌آموزان پایه دوم ابتدایی بود که در سال تحصیلی ۱۳۹۸-۱۳۹۷ به مراکز اختصاصی ناتوانی‌های یادگیری شهر تهران ارجاع داده شده بودند. حجم نمونه ۳۶ نفر بود که به شیوه در دسترس انتخاب و به شیوه تصادفی در دو گروه آزمون و گواه گمارش شدند. ابزار پژوهش سیاهه مشکلات شنیداری فیشر (۱۹۷۶)، آزمون اعداد دایکوتیک (۱۳۹۳)، آزمون گفتار در نویز (۲۰۱۵)، آزمون ادراک شنیداری (حسن‌زاده، ۱۳۸۱) و آزمون املا (وزارت آموزش و پرورش، ۱۳۹۷) بودند. برای تحلیل دادهها از آنالیز واریانس مختلط استفاده شد.
یافته ها: نتایج حاصل از پژوهش نشان داد گروه آزمایش و گواه در متغیرهای ادراک شنیداری و املا با هم تفاوتی معنی‌دار دارند
(۰/۰۰۱ <P). همچنین نتایج بیانگر آن بود که علاوه بر تفاوت معنی‌دار بین گروه‌ها، اثر اصلی عامل زمان برای متغیرهای ادراک شنیداری و املا معنی‌دار است (۰/۰۰۱ <P) و بین میانگین نمرات ادراک شنیداری و املا در پیشآزمون، پس‌آزمون و پیگیری اختلافی معنی‌دار وجود دارد.
نتیجه‌گیری: به دلیل نتایج به دست آمده، میتوان نتیجه گرفت که برنامه توانبخشی رایانه‌ای اختلال پردازش شنیداری مرکزی موجب بهبود ادراک شنیداری و مشکلات املای دانش‌آموزان با اختلال خواندن می‌شود.
سیدشجاع الدین هاشمی، پرویز شریفی درآمدی، مهدی دستجردی کاظمی، سعید رضایی،
دوره ۲۱، شماره ۱۱۵ - ( پاییز (مهر)، ۱۴۰۱ )
چکیده
زمینه: اضطراب اجتماعی اختلالی با شیوع متوسط و دارای تأثیرات اجتماعی گسترده بر افراد است. پژوهش ها نشان می دهد، روش های زیرمجموعه درمان های بازسازی شناختی مانند درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد (اکت) می توانند به افراد مبتلا اضطراب اجتماعی کمک کنند. براساس مطالعات، این موضوع را هدف قرار داده اند بسیار محدوداند.
هدف: این پژوهش، با هدف بررسی اثربخشی درمان گروهی مبتنی بر پذیرش و تعهد بر اضطراب اجتماعی و روانی گفتار افراد نوجوان دارای لکنت، انجام شد.
روش: این پژوهش، یک تحقیق شبه آزمایشی بود که به صورت پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری طراحی و با یک گروه گواه انجام شد. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل تمامی افراد نوجوان ۱۳ تا ۱۷ ساله دارای لکنت مراجعه کننده به مراکز گفتاردرمانی در سال ۱۴۰۰ بود. حجم نمونه ۲۰ نفر بود که به شیوه هدفمند انتخاب و به شیوه تصادفی در دو گروه آزمون و گواه گمارش شدند. ابزار پژوهش، مقیاس فارسی تعیین شدت لکنت (رایلی، ۲۰۰۹) و پرسشنامه اضطراب اجتماعی ولز (۱۹۹۴) بودند. علاوه براین، جهت تحلیل داده ها از تحلیل کوواریانس استفاده شد.
یافته ها: نتایج حاصل از پژوهش نشان داد درمان گروهی مبتنی بر پذیرش و تعهد تغییرات معناداری در گروه آزمایش و گواه در متغیرهای اضطراب اجتماعی و شدت لکنت ایجاد کرده است (سطح معناداری ۰/۰۵).
نتیجه‌گیری: براساس یافته های این پژوهش، می توان نتیجه گرفت که برنامه طراحی شده مبتنی بر پذیرش و تعهد، موجب کاهش شدت لکنت و کاهش اضطراب اجتماعی افراد نوجوان دارای لکنت می شود. ازاین رو، استفاده از درمان ذکر شده توسط متخصصان کودک و نوجوان در نوجوانان دارای لکنت زبان به شدت توصیه می شود.
طاهره حسینی قمی، پرویز شریفی درآمدی، سعید رضایی، مهدی دستجردی کاظمی،
دوره ۲۲، شماره ۱۲۴ - ( تابستان ۱۴۰۲(تیر)، ۱۴۰۲ )
چکیده
زمینه: پژوهش‌ها نشان می‌دهد مادران دارای کودکان با ناتوانی هوشی از راهبردهای مقابله ناکارآمد استفاده می‌کنند که تأثیرات منفی بر کیفیت تعاملات‌شان دارد. مداخلاتی جهت تجهیز مادران در این زمینه نیاز است. در مورد اثربخشی آموزش مؤلفههای سرمایۀ روانشناختی بر راهبردهای مقابله‌ای و تعامل والد-کودک در این دسته از مادران، شکاف پژوهشی وجود دارد.
هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی آموزش مؤلفههای سرمایۀ روانشناختی بر راهبردهای مقابله‌ای و تعامل والد-کودک در مادران دارای فرزند با ناتوانی هوشی انجام شد.
روش: روش پژوهش حاضر نیمه آزمایشی، از نوع پیشآزمون و پس‌آزمون با گروه گواه همراه با پیگیری یک ماهه بود. جامعه آماری پژوهش را مادران دارای فرزند دختر با ناتوانی هوشی تشکیل داده که فرزندان‌شان در سال تحصیلی ۱۴۰۱-۱۴۰۰ در مدارس دخترانه ابتدایی استثنایی شهر تهران مشغول به تحصیل بودند. با روش نمونهگیری هدفمند، ۴۰ مادر انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه (۲۰ نفر آزمایش و ۲۰ نفر گواه) گمارش شدند. ابزار استفاده شده در این پژوهش شامل پرسشنامه‌های راهبردهای مقابله‌ای (لازاروس و فولکمن، ۱۹۸۴) و تعامل والد-کودک (پیانتا، ۱۹۹۴) بود. گروه آزمایش در معرض ۱۶ جلسه آموزشی قرار گرفت. دادهها نیز با استفاده از تحلیل کوواریانس چند متغیری و تک متغیری تجزیه و تحلیل شد.
یافتهها: نتایج پژوهش نشان داد، نمرات پس‌آزمون گروه آزمایش نسبت به گروه گواه در متغیرهای راهبردهای مقابله‌ای مسئله‌مدار و تعامل والد-کودک به طور معناداری بالاتر بوده و همچنین در راهبرد مقابله‌ای هیجان‌مدار کاهش داشته است (۰/۰۱>p). همچنین اثرات برنامه در مرحلۀ پیگیری بر روی راهبرد مسئله‌مدار و تعامل والد-کودک پایدار بود ولی در راهبرد هیجان‌مدار، کاهش معناداری داشته است.
نتیجه‌گیری: با توجه به اثربخشی برنامه آموزش مؤلفههای سرمایۀ روانشناختی بر راهبردهای مقابله‌ای و بهبود تعامل والد-کودک در مادران دارای کودک با ناتوانی هوشی، توجه به توانمندسازی فردی مادران و تقویت منابع روانشناختی آنان ضروری باشد
نوشین کشفی، محمدحسن غنی فر، مریم نصری، قاسم دستجردی،
دوره ۲۲، شماره ۱۲۷ - ( پاییز ۱۴۰۲(مهر)، ۱۴۰۲ )
چکیده
زمینه: اعتیاد به عنوان یکی از معضلات اساسی زندگی بشری، با پیامدهای منفی زیادی همراه است. کاربست روش هایی که منجر به افزایش امید به زندگی و کیفیت تصمیم گیری بهبودیافتگان مواد مخدر گردد از اهمیت فراوانی برخوردار است؛ درکنار شیوه های درمانی بکار رفته برای اعتیاد، تاکنون مطالعه ای به بررسی تأثیر درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد در ارتقای امید به زندگی و تصمیم گیری بهبودیافتگان موادمخدر نپرداخته است.
هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی اثر بخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر امید به زندگی و تصمیم گیری در افراد مبتلا به اعتیاد در حال بهبودی صورت گرفت.
روش: این تحقیق از نوع پژوهش های نیمه آزمایشی با پیشآزمون، پس آزمون و با گروه گواه بود. جامعه آماری پژوهش، شامل کلیه معتادین در حال بهبودی شهر یزد در سال ۱۴۰۰ بود. با روش نمونهگیری هدفمند تعداد ۴۰ نفر انتخاب و به روش تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه گمارده شدند (۲۰ نفر در گروه آزمایش و ۲۰ نفر در گروه گواه). برای گروه آزمایشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد (هایز و همکاران، ۲۰۱۲) به صورت هفتگی و در قالب ۸ جلسه ۹۰ دقیقه ای اجرا شد و برای گروه گواه، درمانی صورت نگرفت. پرسشنامه سبک های تصمیم گیری اسکات و بروس (۱۹۹۵) و مقیاس امید اشنایدر و همکاران (۱۹۹۱) در مرحله پیش آزمون و پس آزمون توسط شرکت کنندگان تکمیل شد. از آزمون تحلیل کوواریانس در نرم افزار SPSS برای تحلیل داده ها استفاده شد.
یافته ها: طبق نتایج، درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد موجب افزایش معنادار نمرات امید به زندگی و سبک تصمیم گیری عقلانی و شهودی و کاهش معنادار نمرات سبک تصمیمگیری آنی و وابستگی در گروه آزمایش شده است (۰/۰۵ P<). در نمرات پس آزمون سبک تصمیم گیری اجتنابی، بین میانگین گروه های درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد و گواه، تفاوت معنی دار وجود ندارد (۰/۰۵ P>). با کنترل نمرات پیش آزمون، اثر گروه بر نمرات پس آزمون امید به زندگی معنادار است (۰/۰۰ , P= ۲۰/۱۶ F=). به طوری که بعد از درمان پذیرش و تعهد، نمرات امید به زندگی در گروه مداخله نسبت به گروه کنترل افزایش معنادار داشته است.
نتیجه‌گیری: بر اساس نتایج این مطالعه به نظر می رسد درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد میتواند در بهبود امید به زندگی و تصمیم گیری معتادین در حال بهبودی مؤثر باشد. بنابراین در حوزه درمان و پیشگیری از اعتیاد میتوان از مداخله مبتنی بر پذیرش و تعهد برای بهبود و تقویت امید به زندگی و تصمیم گیری در معتادین استفاده کرد و آن ها را در غلبه بر آسیب های ناشی از اعتیاد به ویژه عود یاری رساند.
