پیام خود را بنویسید

جستجو در مقالات منتشر شده


۵ نتیجه برای قاسم زاده

نرگس زینعلی، غلامعلی افروز، مسعود غلامعلی لواسانی، سوگند قاسم زاده،
دوره ۱۷، شماره ۶۷ - ( ۷-۱۳۹۷ )
چکیده

زمینه: براساس تحقیقات، تغییرات دوران نوجوانی می­تواند مستعد اختلالات عاطفی و اضطراب و تنیدگی باشد.. مسئله این است، آیا روابط والدین با یکدیگر و با فرزند نوجوان، در کاهش نشانه­ های اختلالات عاطفی نوجوانان تأثیرگذار است؟ هدف: هدف این پژوهش تعیین اثربخشی برنامۀ مداخلۀ خانواده محور بر نشانگان اختلالات عاطفی فرزندان نوجوان والدین شاغل بود. روش: روش این پژوهش شبه آزمایشی و از نظر هدف جزو پژوهش­های کاربردی، از نوع طرح دو گروهی ناهمسان با پیش‌آزمون و پس‌آزمون، با گروه گواه بود و پس از غربالگری اولیه اختلالات عاطفی فرزندان آنان، تعداد۳۰ نفر از والدین شاغل مرتبط با هدف انتخاب و به صورت تصادفی به دوگروه مساوی آزمایشی و گواه، تقسیم و گروه آزمایش طی برنامۀ مداخلۀ روان­شناختی(۱۲جلسه­ آموزش گروهی، هفته‌ای یک جلسه و هر جلسه ۹۰ دقیقه) تحت آموزش قرار گرفتند. ابزارهای این پژوهش، پرسشنامۀ­ ویژگی­ های جمعیت شناختی خودساخته (۱۳۹۶)، نیازسنجی و فهرست نشانگان­ رفتاری کودک آخنباخ(CBCL) (۱۹۹۱) بود. تحلیل داده­ها به روش تحلیل کوواریانس چند متغیره از نوع اندازه­ گیری­ های مکرر انجام گرفت. یافته ­ها: یافته­های پژوهش نشان داد تفاوت معناداری بین گروه آزمایش و گواه وجود دارد(۰/۰۵>P). نتیجه­ گیری: به این معنا که؛ برنامۀ مداخلۀ روان­شناختی خانواده محور، موجب کاهش نشانگان­ اختلالات عاطفی فرزندان نوجوان والدین شاغل گردید و این نتایج در پیگیری سه ماهه نیز پایدار بود.
 

محسن شکوهی یکتا، سوگند قاسم زاده،
دوره ۱۹، شماره ۸۸ - ( تابستان۱۳۹۹(تیر) ۱۳۹۹ )
چکیده

زمینه: آموزش توانش­ حل مسأله و خودکارآمد پنداری به والدین، قابلیت برخورد منطقی و مؤثر با رفتارهای مشکل ­آفرین کودک را در موقعیت ­های مختلف فرزندپروری فراهم می­ کند. اما مسئله اصلی اینست، آیا آموزش برنامه تربیت کودک اندیشمند بر حل مسئله و خودکارآمد پنداری والدگری تأثیر دارد؟ هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی آموزش برنامه تربیت کودک اندیشمند بر حل‌مسئله و خودکارآمد پنداری والدگری انجام شد. روش: پژوهش از نوع شبه ­آزمایشی با طرح پیش‌آزمون - پس‌آزمون بدون گروه گواه بود. نمونه این پژوهش را والدین کودکان ۴ تا ۷ سال مدارس غیرانتفاعی شهر تهران در سال تحصیلی ۹۸-۹۷ که به شیوه دردسترس انتخاب شدند و برای شرکت در کارگاه کودک‌ اندیشمند اعلام آمادگی نمودند، تشکیل داد. ابزارهای پژوهش پرسشنامۀ حل‌مسئله هپنر و پترسن (۱۹۸۲) و پرسشنامه خودکارآمد پنداری والدگری دومکا، استورزینگر، جکسون و روزا (۱۹۹۶) بود. برنامۀ تربیت کودک اندیشمند در ۹ جلسه به صورت یک جلسه دو ساعته در هفته برگزار شد. یافته­ ها: یافته­ های مطالعۀ حاضر، نشان داد که پس از اجرای برنامه تربیت کودک اندیشمند میانگین نمرات حل‌مسئله (در مؤلفه‌ ­های حل‌مسئله؛ اعتماد به حل‌مسئله، سبک گرایش – اجتناب و مؤلفه‌ ­های شخصی) در مادران، حاکی از افزایش نمرات آنها در پس‌آزمون است (۰/۰۰۰۱P=). همچنین میانگین نمرات خودکارآمد پنداری والدگری در پیش‌آزمون و پس‌آزمون مادران حاکی از افزایش نمرات در پس‌آزمون است (۰/۰۱P=). نتیجه ­گیری: نتایج پژوهش حاضر نشان می‌دهد کارگاه‌ آموزشی تربیت کودک اندیشمند توانسته است حل‌مسئله و خودکارآمد پنداری مادران را در سطح معناداری پس از اجرای برنامه تغییر دهد. با استناد به افزایش نمرات می­ توان گفت که آموزش مادران بر انتخاب رفتار و راه ­حل مناسب تأثیر مثبت داشته است.
 

 

محسن شکوهی یکتا، سوگند قاسم زاده، مینو مطبوع ریاحی،
دوره ۲۰، شماره ۱۰۱ - ( تابستان۱۴۰۰(مرداد)، ۱۴۰۰ )
چکیده

زمینه: در سال‌های اخیر افزایش خشم و پرخاشگری رانندگان وسایل حمل و نقل عمومی منجر به افزایش نرخ خشونت جاده‌ای شده است. گرچه مطالعات مختلفی در این حیطه انجام شده است، اما تاکنون پژوهشی که به بررسی تأثیر انعطاف‌پذیری شناختی نیز پرداخته باشد مغفول مانده است. هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی آموزش توانش‌های روانی - اجتماعی بر پرخاشگری و انعطاف ­پذیری شناختی رانندگان اتوبوس انجام شد. روش:. این پروژه از سال ۱۳۹۰ آغاز شده و در فازهای مخلتف بر روی رانندگانی که متقاضی استخدام در شرکت واحد بودند اجرا گردیده ­است. این تحقیق از نوع شبه­ آزمایشی با طرح پیش‌آزمون - پس‌آزمون تک گروهی بود و یک گروه ۷۰ نفری از رانندگان اتوبوس شهر تهران در سال ۱۳۹۸ به روش نمونه‌گیری در دسترس گزینش شدند. برنامه آموزشی توانش‌های روانی - اجتماعی شکوهی­ یکتا (۱۳۹۴)، طی ۹ جلسه آموزشی ۹۰ دقیقه‌ای اجرا گردید. برای جمع‌آوری داده‌ها از پرسشنامه پرخاشگری باس و پری (۱۹۹۲) و پرسشنامه انعطاف‌پذیری شناختی دنیس و وندر وال (۲۰۱۰) استفاده شد. داده‌ها با استفاده از آزمون‌ t وابسته تجزیه و تحلیل شد.
یافته­ ها: یافته‌های مطالعه حاضر نشان داد که این برنامه آموزشی به طور معناداری منجر به کاهش پرخاشگری رانندگان و افزایش انعطاف‌پذیری شناختی آنها گردید (۰/۰۰۰ >P). نتیجه ­گیری: برای کاهش پرخاشگری و بهبود انعطاف‌پذیری شناختی رانندگان اتوبوس می‌توان از بسته آموزشی توانش‌های روانی - اجتماعی به صورت گسترده استفاده نمود.

مجید امیدی خانکهدانی، غلامعلی افروز، سوگند قاسم زاده، زهرا نقش،
دوره ۲۱، شماره ۱۱۵ - ( پاییز (مهر)، ۱۴۰۱ )
چکیده

 زمینه: تولد فرزند با نشانگان داون چالش­ های بسیاری را برای خانواده ایجاد می ­کند. این چالش می ­تواند کیفیت زندگی خاانواده را دست­ خوش تغییر ­کند. لذا پرداختن به عوامل و الگوی کیفیت زندگی در این خانواده­ ها اهمیت خاصی دارد.
هدف: هدف از پژوهش حاضر ارائه الگوی مفهومی کیفیت زندگی در خانواده ­های دارای فرزند مبتلا به نشانگان داون بر اساس یک مطالعه داده بنیاد بود.
روش: پژوهش حاضر کیفی و بر اساس نظریه داده بنیاد بود جامعۀ آماری برای انجام مصاحبه جهت مفهوم ­سازی، اساتید، متخصصان و روانشناسان در حیطۀ خانواده و نشانگان داون بودند که از بین آن ­ها ۱۷ نفر به روش نمونه ­گیری هدفمند انتخاب شدند. برای جمع ­آوری اطلاعات از مصاحبۀ نیمه ساختاریافته که سؤالات آن بر اساس تعاریف، الگوها و نظریه­ های کیفیت زندگی فراهم شده بود استفاده گردید پس از پیاده­ سازی متن مصاحبه ­ها و ورود آن­ ها به نرم ­افزار تجزیه و تحلیل داده­ های کیفی، بر اساس رویکرد نظام­ دار اشتروس و کوربین کدگذاری باز، محوری و انتخابی صورت پذیرفت.
یافته ­ها: از فرآیند کدگذاری باز در نهایت ۱۱۴ مفهوم و ۲۰ مقوله شناسایی گردید. که شامل شش دسته عوامل علی: وضعیت اجتماعی - اقتصادی، جو و محیط خانواده ­گی، سلامت، استقلال و توانمندی فرزند با نشانگان داون، توانش ­های کنار آمدن، بازخورد­ ها، باورها و ارزش ­ها، رفتار و توانمندی متخصصان؛ مقولۀ محوری: عوامل فردی - اجتماعی اقتصادی؛ عوامل زمینه ­ای: واکنش اقوام، شرایط اجتماعی والدین، تغییر شرایط جسمانی اعضای خانواده، مورد آزار قرار گرفتن؛ عوامل مداخله ­گر: پذیرش اجتماعی، آموزش فرهنگی و سیاست­ های کلان عمومی؛ راهبردها: نگرانی، معنویت ­گرایی و تشکیل گروهای والدینی؛ پیامدها: انزواطلبی / جمع ­گرایی، آینده ­نگری / بی­ توجهی، سازگاری / ناسازگاری بود.
نتیجه‌گیری: نتایج این مطالعه نشان داد عمده ­ترین مسأله­ ای که برای خانواده­ها پیش می ­آید نگرانی از آینده می ­باشد. برخی از خانواده ­ها روی به معنویت آورده و گروهی دیگر با تشکیل گروه­ های والدینی سعی می ­کنند شرایط مناسی برای خانواده و فرزند مبتلا به نشانگان داون فراهم کنند. با تکیه به نتایج این مطالعه می ­توان نگاه سیاست­ گذاران بخش بهداشت ­روان را به سمت ارتقای کیفیت زندگی خانواده ­های دارای فرزند مبتلا به سندورن داون سوق داد.

مرجان ربانی باوجدان، سوگند قاسم زاده، زهرا نقش، غلامعلی افروز،
دوره ۲۲، شماره ۱۲۶ - ( تابستان ۱۴۰۲(شهریور)، ۱۴۰۲ )
چکیده

زمینه: مطالعات نشان می ­دهد که اختلال در تنظیم هیجان می­ تواند یک عامل خطر برای رفتار پرخوری ناسازگار باشد که نشان دهنده پاسخ ناکافی به احساسات منفی است و منجر به افزایش وزن و چاقی می ­شود. بنابراین به کارگیری مداخله ای مبتنی بر تنظیم هیجان به افراد با اضافه وزن و چاقی کمک می­ کند تجارب هیجانی شدید را شناسایی، و مهارت ­هایی را برای خودتنظیمی رفتار و کاهش هیجان­ های منفی شدید در مقابل رفتار غیر انطباقی پرخوری فرا بگیرند.
هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی طراحی و ارزیابی کارآمدی درمان خانواده محور مبتنی بر پروتکل یکپارچه درمان فرا تشخیصی بر شاخص توده بدنی، نظم ­جویی هیجان در دوران پاندمی کووید-۱۹ در نوجوانان چاق و با اضافه وزن انجام شد.
روش: این پژوهش مطالعه ای نیمه آزمایشی به همراه پیش­ آزمون – پس ­آزمون و پیگیری است. جامعه آماری شامل کلیه نوجوانان چاق و دارای اضافه وزن در محدوده سنی (۱۵-۱۲ سال) بود که به یکی از مراکز خدمات جامع سلامت کرمان در سال ۱۴۰۱-۱۴۰۰ مراجعه کرده بودند. نمونه آماری به روش نمونه ­گیری در دسترس از بین نوجوانان چاق و دارای اضافه وزن و و مادران آن ­ها انتخاب شد و آزمودنی ­ها به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. چک لیست تنظیم هیجان و پرسشنامه تنظیم هیجان رفتاری برای جمع ­آوری داده ها استفاده شد. داده­ ها با استفاده از روش تحلیل واریانس چند متغیره اندازه­ گیری مکرر تجزیه و تحلیل شدند. نوجوانان چاق و دارای اضافه وزن و مادران آن ­ها ۱۵ جلسه از پروتکل­ های یکپارچه برای درمان فراتشخیصی دریافت کردند، درحالی ­که آموزش خاصی به گروه کنترل ارائه نشد.
یافته ها: نتایج پژوهش حاضر نشان داد که سه اندازه‌گیری انجام‌شده در پیش‌آزمون، پس‌آزمون و پیگیری در زمینه‌های شاخص توده بدن و نظم­جویی هیجان در نوجوانان از نظر اثربخشی درمان فراتشخیصی تفاوت معنی‌داری دارند (۰/۰۰۰ P=).
نتیجه‌گیری: نتایج به‌دست‌آمده حاکی از کارآمدی پروتکل یکپارچه درمان فراتشخیصی بر بهبود شاخص توده بدن، نظم ­جویی هیجان در نوجوانان است


صفحه ۱ از ۱     

کلیه حقوق این وبگاه متعلق به مجله علوم روانشناختی است.

طراحی و برنامه‌نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2025 CC BY-NC-ND 4.0 | Journal of Psychological Science

Designed & Developed by : Yektaweb

Creative Commons License
This work is licensed under the Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International (CC BY-NC-ND 4.0)