پیام خود را بنویسید

جستجو در مقالات منتشر شده


۲ نتیجه برای میرانی

سمانه محمدی شمیرانی، اسماعیل سعدی پور، فریبرز درتاج، صغری ابراهیمی قوام، محمدرضا فلسفی نژاد،
دوره ۲۰، شماره ۹۹ - ( بهار۱۴۰۰ (خرداد)، ۱۴۰۰ )
چکیده

زمینه: بروز پرخاشگری در کودکانی که در مراکز بهزیستی زندگی می­ کنند، یک مشکل شایع است که نیاز به مداخلات مؤثر جهت درمان و پیشگیری دارد. پیرامون مداخلات جهت کاهش پرخاشگری کودکان پژوهش ­هایی انجام شده است، اما پژوهشی که به بررسی اثربخشی آموزش تاب­ آوری مبتنی بر بازی بر پرخاشگری پرداخته باشد، مغفول مانده­ است. هدف: هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی آموزش تاب­آوری مبتنی بر بازی بر پرخاشگری کودکان تحت سرپرستی سازمان بهزیستی بود. روش: پژوهش حاضر شبه­ آزمایشی با طرح پیش ­آزمون – پس ­آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری شامل کودکان ۷-۵ سال تحت سرپرستی بهزیستی استان تهران در سال ۱۳۹۸ بود. نمونه ۳۰ نفر از کودکانی بودند که به شیوه در دسترس انتخاب و با گمارش تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه جایگزین شدند (هر گروه ۱۵ نفر). ابزار ­های پژوهش شامل پرسشنامه پرخاشگری کودکان پیش­ دبستانی واحدی و همکاران (۱۳۸۷) و پرسشنامه تاب ­آوری کودک و نوجوان انگار و لیبنبرگ (۲۰۰۹) و بسته آموزش تاب­ آوری مبتنی بر بازی (محمدی شمیرانی،۱۳۹۸) بود. برای کودکان گروه آزمایش، بسته آموزشی تاب­ آوری طی ۱۴ جلسه و هر جلسه به مدت یک ساعت اجرا شد. تحلیل داده­ ها با استفاده از تحلیل کوواریانس چند متغیری انجام شد. یافته­ ها: نتایج نشان داد که آموزش تاب­ آوری مبتنی بر بازی به طور معناداری موجب کاهش پرخاشگری و مؤلفه ­های آن (کلامی، جسمانی، کنشی و پرخاشگری کل) به استثنای مؤلفه پرخاشگری رابطه ­ای در شرکت­ کنندگان گروه آزمایش شد (۰/۰۱ p<). نتیجه­ گیری: بر اساس یافته­ های پژوهش حاضر می­ توان چنین نتیجه گرفت که بسته آموزش تاب ­آوری مبتنی بر بازی می­  تواند به عنوان یک مداخله مؤثر جهت کاهش پرخاشگری کودکان مورد استفاده گیرد.

عاشور محمد کوچکی، کاظم شریعت نیا، اردشیر اسدی، ارسطو میرانی،
دوره ۲۱، شماره ۱۱۸ - ( زمستان ۱۴۰۱(دی)، ۱۴۰۱ )
چکیده

زمینه: شادکامی از مؤلفه‌های اصلی کیفیت زندگی در همه‌ی گروه‌های سنی به‌ویژه دانشجویان است. مطالعات نشان داده است که شادکامی با عوامل بزرگ شخصیت به‌ویژه روان آزردگی‌گرایی، برون‌گردی و مسئولیت‌پذیری همبستگی معنی‌داری دارد. علاوه بر آن ارضای نیازهای بنیادین روانشناختی یکی از شروط اساسی برای دستیابی به شادکامی و رضایت از زندگی است. بااین‌حال نقش این مؤلفه‌ها در جمعیت دانشجویی مورد مطالعه قرار نگرفته است.
هدف: هدف پژوهش حاضر ارزیابی نقش میانجی‌گری نیازهای بنیادین روانشناختی در رابطه بین ویژگی‌های شخصیتی و شادکامی دانشجویان بود.
روش: طرح پژوهش حاضر توصیفی - همبستگی و به روش مدل‌یابی معادلات ساختاری بود. جامعه آماری این پژوهش دانشجویان مقاطع کارشناسی و کاشناسی‌ارشد سال تحصیلی ۱۳۹۹-۱۴۰۰ دانشگاه‌های استان گلستان بودند. از میان این جامعه نمونه‌ای متشکل از ۳۵۶ نفر دانشجوی دختر و پسر با استفاده از روش نمونه‌گیری تصادفی خوشه‌ای انتخاب شدند. به‌منظور گردآوری داده‌ها از پرسشنامه‌های فرم کوتاه ویژگی‌های شخصیتی نئو (NEO-PI) (۱۹۹۶)، مقیاس ارضای نیازهای بنیادین روانشناختی گاینه (BNGS) (۲۰۰۳) و مقیاس شادکامی آکسفورد (OHI) (۲۰۰۲) استفاده شد. داده‌ها با استفاده از روش مدل‌یابی معادلات ساختاری (SEM) و با نرم‌افزار لیزرل نسخه (۸/۷۱) مورد تحلیل قرار گرفتند.
یافته‌ها: نتایج نشان داد که در همه‌ی شاخص‌های برازش، مدل ساختاری شادکامی از برازش مناسب و قابل قبولی برخوردار است. مطابق با نتایج پژوهش روان‌آزردگی با شادکامی رابطه منفی (۰/۲۹-)، برون‌گردی (۰/۳۱)، و ارضای نیازهای بنیادین روانشناختی (۰/۵۰) با شادکامی رابطه مثبت و معنی‌دار داشتند (۰/۰۵ >P). در مجموع این متغیرها توانستند ۳۶ درصد از واریانس متغیر شادکامی را پیش‌بینی و تبیین نمایند.
نتیجه‌گیری: به نظر می‌رسد افرادی که روان‌آزردگی‌گرایی پایین‌تر برون‌گردی بالاتر را تجربه می‌کنند شادکامی بیشتری را تجربه می‌کردند. علاوه بر این ارضای نیازهای بنیادین روانشناختی با افزایش شادکامی دانشجویان مرتبط بود.


صفحه ۱ از ۱     

کلیه حقوق این وبگاه متعلق به مجله علوم روانشناختی است.

طراحی و برنامه‌نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2025 CC BY-NC-ND 4.0 | Journal of Psychological Science

Designed & Developed by : Yektaweb

Creative Commons License
This work is licensed under the Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International (CC BY-NC-ND 4.0)