زمینه: شناسایی مؤلّفههای مثبت گرایِ شخصیتی و خانوادگیِ مؤثر بر کاهش پیامدهای منفی در دختران نوجوان اهمیتی مضاعف دارد. هدف: هدف پژوهش حاضر، بررسی نقش عملکرد خانواده و تحول مثبت نوجوانی در پیش بینی افسردگی نوجوانان بود. روش: طرح پژوهش توصیفی و از نوع همبستگی بود. جامعۀ آماری شامل کلیۀ دانش آموزان دورۀ دوم دختر متوسطه شهر تهران بود که در سال تحصیلی ۹۸-۹۷ مشغول به تحصیل بودند. بدین منظور از منطقه ۱۸ آموزش و پرورش شهر تهران به تعداد ۲۹۳ نوجوان دختر به روش نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای انتخاب شدند. برای جمع آوری اطلاعات از مقیاس عملکرد خانواده اپشتاین و همکاران(۱۹۸۳)، تحول مثبت نوجوانی گلدوف و همکاران (۲۰۱۴) و افسردگی کودکان کواکس و بک(۱۹۷۷) استفاده شد. داده ها با نرمافزار SPSS۲۴ مورد تحلیل قرار گرفت. یافتهها: نتایج نشان داد که شایستگی، اطمینان و ارتباط به ترتیب نقش معناداری در پیش بینی افسردگی داشتند(۰/۰۰۱p=) و در مجموع ۳۹ درصد از واریانس افسردگی را تبیین کردند. مؤلفه های عملکرد خانواده شامل نقش، حل مشکل و ابراز عواطف هم به ترتیب نقش معنی داری در پیشبینی افسردگی داشتند (۰/۰۰۱p=) و در مجموع ۲۵ درصد از تغییرات افسردگی را تبیین کردند. نتیجهگیری: در مجموع نتایج حاکی از اهمیت عملکرد خانواده با تأکید بر مؤلّفه های تحول مثبت نوجوانی شامل شایستگی، اطمینان و ارتباط در ابتلا به افسردگی نوجوانان بود.