پیام خود را بنویسید

جستجو در مقالات منتشر شده


۱ نتیجه برای کریمی زاده
اثربخشی رویکرد خودآگاهی مبتنی بر معنادرمانی بر مهار کردن خود نوجوانان دختر
فرشته کریمی زاده، احمد برجعلی، عبدالله شفیع آبادی، کیومرث فرحبخش،
دوره ۱۷، شماره ۶۹ - ( ۹-۱۳۹۷ )
چکیده
زمینه: یکی از مهمترین مسائلی که آموزش و پرورش با آن رو به ­رو است، مشکلات و چالش­های روحی و روانی علاوه بر مشکلات تحصیلی دانش­ آموزان است. هدف: هدف از پژوهش حاضر تعیین میزان اثربخشی رویکرد خودآگاهی مبتنی بر معنادرمانی بر مهار کردن خود نوجوانان دختر بود. روش: روش پژوهش حاضر نیمه ­آزمایشی است. جامعه آماری این تحقیق، دانش‌آموزان نوجوان دختر ۱۳ تا ۱۸ ساله شهر تهران در سال تحصیلی ۱۳۹۶ بودند. از این جامعه، تعداد ۴۰ نفر از دانش­ آموزان، ۲۰ نفر به عنوان گروه آزمایش جهت ارائه بسته آموزشی خودآگاهی (مبتنی بر رویکرد معنادرمانی) و ۲۰ نفر به عنوان گروه کنترل، به صورت تصادفی انتخاب شدند. ابزار پژوهش پرسشنامه مهار کردن خود گراسمیک (۱۹۹۳) بود. داده ­های پژوهش با استفاده از تجزیه و تحلیل کواریانس تحلیل شدند.   یافته ­ها: تحلیل­ های آماری نشان داد، عامل بین گروهی برای متغیرهای شتابزدگی، ترجیحات جسمانی، خودمحوری و ابراز خشم معنی­دار بود یعنی بین پس­ آزمون و پیش ­آزمون تفاوت معنی ­داری وجود دارد (۰/۰۵>p). از مجموع این نتایج نتیجه گرفته شد بسته آموزشی خودآگاهی (مبتنی بر رویکرد معنادرمانی) بر شتابزدگی، ترجیحات جسمانی، خودمحوری و ابراز خشم نوجوانان دختر تأثیر دارد. نتیجه­ گیری: با توجه به یافته­ های پژوهش پیشنهاد می ­شود روان درمانگران، از آموزش ­های گروهی خودآگاهی (مبتنی بر رویکرد معنادرمانی) به منظور اصلاح نگرش ­ها  برای تقویت مهار کردن خود که تضعیف آن که جلوی اراده معطوف به معنا را می­ گیرد، در دختران استفاده کنند.

صفحه ۱ از ۱     

کلیه حقوق این وبگاه متعلق به مجله علوم روانشناختی است.

طراحی و برنامه‌نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2025 CC BY-NC-ND 4.0 | Journal of Psychological Science

Designed & Developed by : Yektaweb

Creative Commons License
This work is licensed under the Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International (CC BY-NC-ND 4.0)