۶ نتیجه برای تنظیم هیجانی
زینب معصومی تبار، کریم افشاری نیا، حسن امیری، سعیده سادات حسینی،
دوره ۱۹، شماره ۹۵ - ( ۸-۱۳۹۹ )
چکیده
زمینه: مطالعات بسیاری به اثربخشی طرحواره درمانی هیجانی بر مشکلات زناشویی زوجین و بررسی مشکلات تنظیم هیجانی و رضایت زناشویی زوجین پرداخته اند. اما پژوهشی که به بررسی اثربخشی طرحواره درمانی هیجانی بر مشکلات تنظیم هیجانی و رضایت زناشویی بانوان ناسازگار در دهه اول زندگی پرداخته باشد مغفول مانده است. هدف: بررسی اثربخشی طرحواره درمانی هیجانی بر مشکلات تنظیم هیجانی و رضایت زناشویی بانوان ناسازگار در دهه اول زندگی بود. روش: پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون - پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل کلیه زنان دارای ناسازگاری زناشویی مراجعه کننده به مراکز مشاوره و خدمات روانشناختی شهر اندیشه در سال ۱۳۹۷ بود,۳۰ نفر به روش نمونه گیری هدفمند به عنوان نمونه انتخاب و بصورت تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه (۱۵ نفری) جایگزین شدند. ابزار پژوهش عبارتند از: پرسشنامۀ رضایت زناشویی انریچ (السون، ۱۹۹۸)، پرسشنامۀ ناسازگاری (DQ) ارنست جی. بی یر و دانیل پی. استرنبرگ (۱۹۷۷)، پرسشنامۀ اختلالات تنظیم هیجانی گراتس (۲۰۰۴) و بسته ی آموزشی طرحواره درمانی هیجانی لیهی و همکارانش (۲۰۱۵ ، ۲۰۱۹). تحلیل داده ها با روش تحلیل کوواریانس تک و چند متغیری انجام شد. یافته ها: طرحواره درمانی هیجانی موجب افزایش میانگین نمرات رضایت زناشویی در شرکت کنندگان گروه طرحواره درمانی و موجب افزایش میانگین نمرات تنظیم هیجان در شرکت کنندگان گروه طرحواره درمانی شد (۰/۰۰۱ P<). نتیجه گیری: طرحواره درمانی هیجانی باعث افزایش رضایت زناشویی و تنظیم هیجان و مؤلفه های آن در زوجین شد.
فاطمه مینا، خسرو رمضانی، علی کامکار، محمد یاسین کرمی،
دوره ۲۲، شماره ۱۳۰ - ( ۱۰-۱۴۰۲ )
چکیده
زمینه: شواهد پژوهشی حاکی از آن است که دشواری در نظمجویی هیجانی و فشارهای عصبی حاکم بر بیماران مبتلا به سرطان سینه، باعث میشود که روند بهبود این بیماری در آنها دچار تعویق شود. بر اساس مطالعات انجام شده، درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد می‌تواند برای این اختلال، اثرگذار باشد، اما در زمینه کاربرد آموزش این درمان بر روی اختلال دشواری نظمجویی هیجانی در جامعه مورد پژوهش، شکاف پژوهشی وجود دارد.
هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی اثر بخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر دشواری نظمجویی هیجانی در زنان مبتلا به سرطان سینه انجام شد.
روش: این پژوهش، نیمه آزمایشی از نوع پیشآزمون، پسآزمون با گروه گواه و پیگیری سه ماهه بود. جامعه آماری این پژوهش، شامل تمامی زنان ۳۰ تا ۵۰ ساله مبتلا به سرطان سینه بود که در ادامه روند درمان خود، طی چهار ماه نخست سال ۱۴۰۱ به کلینیک سرطان سینه واقع در درمانگاه مطهری شهر شیراز، مراجعه کرده بودند. از میان آنها ۵۰ نفر به روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شده و در دوگروه ۲۵ نفره آزمایش و گواه گمارش شدند. مداخلات درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد، با توجه به بسته آموزشی هیز و استروساهل (۲۰۱۰) طی ۸ جلسه گروهی ۹۰ دقیقه ای به صورت هفتگی بر روی گروه آزمایش اجرا شد و گروه گواه، مداخله‌ای دریافت نکردند. داده ها با استفاده از پرسشنامه دشواری تنطیم هیجانی (گرتز و رومر، ۲۰۰۴) گردآوری شد. داده‌های این پژوهش با روش آماری تحلیل واریانس با اندازه‌گیری مکرر، در نرم‌افزار SPSS نسخه ۲۴ مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.
یافته ها: یافته ها نمایانگر این است که درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد، بین گروه آزمایش و گواه از نظر دشواری در نظمجویی هیجانی، تفاوت معنی‌داری ایجاد کرده است (۰/۰۵ P<).
نتیجه‌گیری: با توجه به یافته های به دست آمده ، این نتیجه حاصل میشود که مداخلات درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد در درمان و بهبود کیفیت زندگی زنان مبتلا به سرطان سینه مؤثر بوده و آنها بعد از شرکت در برنامه آموزشی این رویکرد درمانی، توانستهاند بر هیجانهای خویش، کنترل داشته باشند.
افشین بنی صفر، قاسم آهی، احمد منصوری، عبدالمجید بحرینیان،
دوره ۲۳، شماره ۱۳۳ - ( ۱-۱۴۰۳ )
چکیده
زمینه: با توجه به اهمیت تاب آوری و تنظیم هیجانی به عنوان مؤلفه های روانشناختی مؤثر در بیماری سرطان انجام مداخلات روانشناختی در جهت بهبود این سازه ها یک ضرورت اساسی است.
هدف: این پژوهش با هدف بررسی اثربخشی روایت درمانی بر تاب آوری و تنظیم هیجانی افراد مبتلا به بیماری سرطان با سرسختی روانشناختی پایین انجام شد.
روش: طرح پژوهش از نوع نیمهآزمایشی و به صورت پیشآزمون - پسآزمون با یک گروه آزمایش و یک گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه بیماران مبتلا به سرطان مراجعه کننده به بیمارستان های شهر تهران در سال ۱۴۰۱ بودند. نمونه شامل ۳۰ نفر از بیماران بود که به صورت نمونه گیری هدفمند انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه روایتدرمانی و گروه کنترل جایگزین شدند. از مقیاس تاب آوری کانر و دیویدسون و نظم جویی شناختی هیجانی گرانفسکی و کرایج استفاده شد. داده ها از طریق مانکوا و نرم افزار SPSS-۲۰ مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.
یافته ها: نتایج نشان داد که بین گروه روایت درمانی با گروه کنترل در مرحله پس آزمون تاب آوری و تنظیم هیجانی شناختی تفاوت معناداری وجود دارد.
نتیجه‌گیری: با توجه به یافته های این پژوهش، درمان روایت درمانی آنلاین می توانند به عنوان یک روش مؤثر در بهبود تاب آوری و تنظیم هیجانی بیماران مبتلا به سرطان به کار گرفته شوند و در این زمینه روایت درمانی آنلاین می تواند کارآمدتر باشد.
سارا کافی ملاک، سودابه ارشادی منش،
دوره ۲۳، شماره ۱۳۶ - ( ۴-۱۴۰۳ )
چکیده
زمینه: هرگونه رفتار پرخطر می تواند آسیب های جدی و گاه غیرقابل جبرانی برای فرد و خانواده به همراه داشته باشد. رفتار پرخطر اغلب در یک زمینه هیجانی رخ می دهد، کارکردهایی و تنظیم هیجان نقش مهمی در تصمیم گیری مرتبط با رفتار پرخطر ایفا می کند. بنابراین شناسایی عوامل بادارنده و تسهیل کننده رفتارهای پرخطر در گروه های مختلف یک ضرورت اجتناب ناپذیر است.
هدف: این پژوهش با هدف روابط ساختاری کارکردهای اجرایی با رفتارهای پرخطر در زندانیان با توجه به نقش میانجی راهبردهای تنظیم هیجانی انجام شد.
روش: پژوهش حاضر توصیفی و از نوع همبستگی که به روش مدلسازی معادلات ساختاری انجام شده است. جامعه آماری این پژوهش را تمامی زندانیان شهر شیراز تشکیل دادند. نمونه پژوهش ۴۰۹ نفر از زندانیان شهر شیراز بود که به روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند. برای جمع آوری داده های پژوهش از پرسشنامه توانایی های شناختی (نجاتی، ۱۳۹۲)، راهبردهای تنظیم هیجانی (گارنفسکی و همکاران، ۲۰۰۱)، مقیاس رفتارهای پرخطر جوانان (اسنو و همکاران، ۲۰۱۹) استفاده شد. جهت ارزیابی الگوی پیشنهادی از مدل سازی معادلات ساختاری با استفاده از AMOS ویراست ۲۴ و SPSS ۲۷ استفاده شد.
یافته ها: نتایج حاصل از ضریب همبستگی نشان داد که بین کارکردهای اجرایی و راهبردهای سازگارانه تنظیم هیجانی با رفتارهای مخاطره آمیز رابطه منفی وجود دارد (۰/۰۵ ≥P). همچنین بین راهبردهای ناسازگارانه تنظیم هیجانی با رفتارهای پر خطر رابطه مثبت و معنی داری وجود دارد (۰/۰۵ ≥P). یافته ها حاکی از برازش مناسب الگوی پیشنهادی با داده هاست. نتایج حاصل از الگوی ساختاری نشان داد که ۱۹ درصد از واریانس راهبردهای سازگارانه و ۲۵ درصد از واریانس راهبردهای ناسازگارانه توسط کارکردهای اجرایی و ۴۵ درصد از واریانس رفتارهای پرخطر توسط کارکردهای اجرایی و راهبردهای سازگارانه و ناسازگارانه تنظیم هیجانی تبیین میشود.
نتیجه‌گیری: می توان نتیجه گرفت که رفتارهای پرخطر متأثر از کارکردهای شناختی و هیجانی می باشد و راهبردهای تنظیم شناختی هیجانی نقش واسطه ای در این رابطه دارد که نیاز به مداخلات روانشناختی دارد. نتایج ما نشان می‌دهد که درمان رفتارهای پرخطر ممکن است با رویکردی ظریف که تکانشگری بالا را لزوماً با تمایلات رفتاری پرخطر ترکیب نمی‌کند مؤثرتر باشد
معصومه سام، علیرضا پیرخائفی، علی اصغر اصغرنژاد فرید،
دوره ۲۴، شماره ۱۴۵ - ( ۱-۱۴۰۴ )
چکیده
زمینه: سیستم بازداری و فعال سازی رفتاری که اساساً زیربنای احساسات و رفتارها هستند، با اختلال شخصیت مرزی مرتبط هستند. با این حال، دلایل این ارتباط ها در نوجوانان نیاز به بررسی بیشتر دارد.
هدف: هدف پژوهش حاضر، بررسی نقش سیستم های فعال سازی و بازداری رفتاری در رفتارهای تکانشگری با نقش میانجی دشواری در تنظیم هیجانی در نوجوانان دختر هنرستانی دارای اختلال شخصیت مرزی بود.
روش: روش توصیفی-همبستگی و جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان دختر هنرستان های کار و دانش و فنی حرفه ای دارای اختلال شخصیت مرزی در منطقه پنج تهران بود. به همین منظور تعداد ۱۷۶ نفر از دانشآموزان دختر هنرستان های کار و دانش و فنی حرفهای به روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند. ابزار گردآوری اطلاعات شامل پرسشنامه اختلال شخصیت مرزی جکسون و کلاریج (۱۹۹۱)، پرسشنامه سیستم های فعال سازی و بازداری رفتاری وایت و کارور (۱۹۹۴)، پرسشنامه تکانشگری بارت و همکاران (۲۰۰۴) و پرسشنامه دشواری در تنظیم هیجانی گراتز و روئمر (۲۰۰۴) بود. داده های حاصله بوسیله روش مدل سازی معادلات ساختاری با نرم افزار اسمارت PLS با استفاده از روش حداقل مربعات جزئی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافته ها: نتایج نشان داد، میزان اثر غیرمستقیم سیستم فعال سازی و بازداری رفتاری بر تکانشگری با نقش واسطه ی دشواری در تنظیم هیجانی ۵۲۳/۰ و در سطح ۰۵/۰ معنادار است (۰۵/۰ >p). میزان اثر مستقیم سیستم های مغزی بر دشواری در تنظیم هیجانی ۴۳۶/۰ و در سطح ۰۵/۰ معنادار است (۰۵/۰ >p). میزان اثر مستقیم سیستم های مغزی بر تکانشگری ۴۶۳/۰ و در سطح ۰۵/۰ معنادار است (۰۵/۰ >p). میزان اثر مستقیم دشواری در تنظیم هیجانی بر تکانشگری ۵۲۴/۰ و در سطح ۰۵/۰ معنادار است (۰۵/۰ >p).
نتیجه گیری: یافتههای مطالعه حاضر نشان داد، بین حساسیت سیستم های مغزی در دشواری در تنظیم هیجانی و بدنبال آن رفتارهای تکانشگری رابطه معناداری می باشد. در این راستا پیشنهاد می گردد به شناسایی نوجوانان و دانش آموزان مستعد رفتارهای تکانشگری پرداخت تا برای این گروه از افراد، مداخله های پیشگیرانه (مانند ارائه راهبردهای مقابله ای و تقویت عوامل محافظتی نظیر حمایت های فردی، اجتماعی و خانوادگی) تدارک دید.
سمیه باقری اول طاهری، اسماعیل سلیمانی، شیرین زینالی،
دوره ۲۴، شماره ۱۵۵ - ( ۱۱-۱۴۰۴ )
چکیده
زمینه: افزایش آمار گرایش به ارتکاب جرم و آسیب‌های اجتماعی در جوامع به‌ویژه در میان زنان و دختران، هشداری برای نشان دادن خلأ در ساختار زندگی فردی، خانوادگی و اجتماعی آنان است.
هدف: در پژوهش حاضر، در راستای توجه به نیازهای ویژه روانشناختی زنان بزهکار اثربخشی آموزش گروهی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد در ارتقای سطح سلامت معنوی – اجتماعی و تنظیم هیجانی زنان بزهکار موردبررسی قرارگرفته است.
روش: پژوهش حاضر با استفاده از روش پژوهشی نیمه آزمایشی با گروه کنترل اجرا شده است. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل زنان دارای سوءپیشینه کیفری است که از میان آنها به روش نمونه‌گیری در دسترس ۴۰ نفر به‌عنوان گروه نمونه انتخاب‌شده‌اند. گروه نمونه با استفاده از روش تصادفی به دو گروه ۲۰ نفری تقسیم‌شده‌اند. داده‌های مربوط به وضعیت شرکت‌کنندگان توسط ابزارهای خود سنجی شامل پرسشنامه سلامت اجتماعی کییز (۱۹۹۸)، پرسشنامه سلامت معنوی پولوتزین و الیسون (۱۹۸۲) و پرسشنامه تنظیم هیجانی گراس و جان (۱۹۹۸) در دو مرحله پیشآزمون و پسآزمون گردآوری‌شده است. در فاصله پیشآزمون و پسآزمون، گروه آزمایش در جلسات درمان پذیرش و تعهد در ۸ جلسه‌ی ۹۰ دقیقه‌ای به‌صورت حضوری شرکت کردند. داده های گردآوری شده با استفاده از روش تحلیل کوواریانس چندمتغیره مورد بررسی قرار گرفته است.
یافتهها: نتایج تحلیل های انجام شده نشان داده است که درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد توانسته به‌صورت معناداری میانگین نمرات سلامت اجتماعی- معنوی و تنظیم هیجانی زنان بزهکار را افزایش دهد.
نتیجه‌گیری: به‌این‌ترتیب می‌توان از رویکرد درمانی مبتنی بر پذیرش و تعهد در کنار سایر مداخلات درمانی و آموزش در راستای ارتقاء وضعیت زنان بزهکار و پیشگیری از پیامدهای نامطلوب اجتماعی در آنها بهره برد.
