پیام خود را بنویسید

جستجو در مقالات منتشر شده


۱ نتیجه برای توانش ارتباطی
اثربخشی روان درمانی تحلیلی کارکری بر بهبود افسردگی و توانش ارتباطی بیماران مبتلا به اختلال وسواس-ناخودداری
صفورا فروتن، علیرضا حیدری، پرویز عسگری، فرح نادری، حسین ابراهیمی مقدم،
دوره ۱۷، شماره ۶۹ - ( ۹-۱۳۹۷ )
چکیده
زمینه: اختلال وسواس –ناخودداری به واسطۀ بروز علائم منجر به مشکلاتی در روابط بین فردی افراد مبتلا می ­شود، که می­ تواند باعث تشدید و یا عود این بیماری شود. از این­ رو  به نظر می­ رسد روان درمانی تحلیلی کارکردی با تأکید بر صمیمیت و مشکلات بین فردی، می تواند بر بهبود علائم و پیشگیری از عود مجدد این اختلال مؤثر واقع شود. هدف: هدف پژوهش حاضر اثربخشی این مداخله بر بهبود افسردگی و توانش ارتباطی بیماران مبتلا به اختلال وسواس –ناخودداری بود. روش: روش پژوهش حاضر نیمه­ آزمایشی با گروه آزمایش وگواه بود. از اینرو، تعداد ­۲۴ نفر به صورت نمونه ­گیری در دسترس، از بین افراد مبتلا به اختلال وسواس –ناخودداری انتخاب و در دو گروه آزمایش وگواه جای گماری شدند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه ­های افسردگی بک (ویرایش-II، (۱۹۹۶)) و توانش ارتباطی بین فردی (۱۹۸۳) بود. یافته ­ها: نتایج تحلیل کوواریانس نشان داد که اثر گروه آزمایش به صورت معناداری (۰/۰۱p<) بر افسردگی و توانش ارتباطی تأثیر دارد. نتیجه ­گیری: این بدان معناست که روان درمانی تحلیلی کارکردی موجب کاهش افسردگی و افزایش توانش ارتباطی افراد مبتلا به وسواس –ناخودداری شد.
 

صفحه ۱ از ۱     

کلیه حقوق این وبگاه متعلق به مجله علوم روانشناختی است.

طراحی و برنامه‌نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2025 CC BY-NC-ND 4.0 | Journal of Psychological Science

Designed & Developed by : Yektaweb

Creative Commons License
This work is licensed under the Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International (CC BY-NC-ND 4.0)