زمینه: اختلال وسواسی - جبری یکی از شایعترین و ناتوان کننده ترین اختلالات روانشناختی است. پژوهش های زیادی به بررسی اثربخشی ذهن آگاهی و مواجهه بر بهبود اختلال وسواس پرداختهاند، اما مسئله اصلی این است که بین مواجهه، ذهن آگاهی و ذهن آگاهی مواجهه به صورت تلفیقی کدام یک بر اختلال وسواس زنان تأثیر بیشتری دارد؟ هدف: مقایسه اثربخشی مواجهه، ذهن آگاهی و ذهن آگاهی - مواجهه به صورت تلفیقی، بر اختلال وسواس در زنان شهر اراک بود. روش: پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون – پس آزمون با پیگیری سه ماهه و گروه گواه بود. جامعه آماری شامل زنان ۲۵ تا ۴۰ ساله شهر اراک بود، ۶۴ به صورت هدفمند به عنوان نمونه انتخاب شدند، ۱۶ نفر در گروه مواجهه (فوآ، یادین و لیچنر،۲۰۱۲)، ۱۶ نفر درگروه ذهن آگاهی (سیرز، ۲۰۱۵)، ۱۶ نفر در گروه تلفیقی (استراس و همکاران، ۲۰۱۵) و ۱۶ نفردرگروه گواه به صورت تصادفی گمارده شدند. ابزار پژوهش عبارتند از: مقیاس وسواس ییل بروان (دادفر، بوالهری، ملکوتی و بیان زاده، ۱۳۸۰)، مصاحبه بالینی (شادلو و شهریور، ۱۳۹۶)، تشخیص روان پزشک و پرسشنامه افسردگی بک (رجبی و کارجوکسمائی، ۱۳۹۱). تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آزمون طرح های آمیخته ی ۲ طرفه انجام شد. یافتهها: روش ذهن آگاهی، مواجهه و تلفیقی در مقایسه با گروه گواه به طور معناداری در کاهش علائم وسواس اثربخش بودند (۰/۰۵P<). روش مواجهه سازی و تلفیقی در مقایسه با ذهن آگاهی به شکل معناداری در بهبود علائم وسواس اثربخشتر بودند و بین روش مواجهه و ذهن آگاهی تفاوت معناداری مشاهده نشد (۰/۰۵P<). نتیجه گیری: مواجهه در بهبود علائم اختلال وسواس اثربخش بود و علائم وسواس را کاهش داد.