مرجان آل بهبهانی، مولود کیخسروانی، ناصر امینی، محمد نریمانی، بهنام الدین جامعی،
دوره ۲۰، شماره ۹۷ - ( ۱-۱۴۰۰ )
زمینه: اوتیسم یکی از ناتوانیهای تحولی پیچیده است که علاوه بر خود فرد، خانواده و جامعه را نیز دچار چالش میکند. هدف: پژوهش حاضر با هدف مقایسه اثربخشی مداخلات مبتنی بر آموزش ذهن آگاهی به مادران و لگودرمانی بر علایم اوتیسم در کودکان مبتلا به اختلال اوتیسم انجام شد. روش: روش پژوهش شبه آزمایشی از نوع پیش آزمون – پس آزمون چندگروهی همراه با گروه گواه و پیگیری و از نظر هدف نیز پژوهشی کاربردی بود. جامعه آماری شامل ۸۵ کودک مبتلا به اختلال اوتیسم بودندکه در سال ۱۳۹۸ به دو مرکز توانبخشی اوتیسم شهر تهران مراجعه کرده بودند. با روش نمونهگیری در دسترس ۳۰ نفر از آنان انتخاب و به طور تصادفی در سه گروه آزمایش (۱ و ۲) و گواه، هر گروه ۱۰ نفر جایگزین شدند. برای گروههای آزمایش مداخله به مدت ۱۲ جلسۀ ۴۵ دقیقهای ارائه شد و گروه گواه هیچ درمانی دریافت نکردند. ابزار پژوهش، پرسشنامه اوتیسم گیلیام گارز (۱۹۹۴) بود و برای تحلیل دادهها از نرمافزار Spss۲۲ استفاده شد. یافتهها: نتایج تحلیل واریانس با اندازهگیری مکرر نشان داد آموزش ذهن آگاهی به مادران و لگودرمانی در کاهش علایم اوتیسم و ابعاد آن (تعاملات اجتماعی، ارتباطات و حرکات کلیشهای) دارای اثربخشی هستند (۰/۰۰۱ >p). همچنین روش لگودرمانی نسبت به آموزش ذهن آگاهی از اثربخشی بیشتری برخوردار بود. نتیجه گیری: روش درمانی لگو درمانی نسبت به مداخلات ذهن آگاهی به مادران تأثیر بیشتری بر کاهش علایم اوتیسم در کودکان دارد.