پیام خود را بنویسید

جستجو در مقالات منتشر شده


۲ نتیجه برای نیمرخ
مقایسۀ نیمرخ روان شناختی تکواندوکاران موفق و کمترموفق
سحر زارعی، زهرا سلمان،
دوره ۱۷، شماره ۶۸ - ( ۸-۱۳۹۷ )
چکیده
زمینه: موفقیت ورزشی تکواندوکاران تحت تأثیر عوامل مختلفی از جمله عوامل روان شناختی است. با این ‌وجود پژوهش نظام‌مندی نقش این عوامل را در سطوح مختلف رقابتی بررسی نکرده است. بین نیمرخ روان ­شناختی تکواندوکاران موفق و کمتر موفق چه تفاوتی وجود دارد. هدف: مقایسۀ نیمرخ روان­ شناختی تکواندوکاران موفق و کمتر موفق بود. روش: طرح این پژوهش علی- مقایسه‌ای و جامعۀ آماری آن شامل کلیۀ تکواندوکاران ایرانی بود که از این جامعۀ آماری دو گروه ۷۰ نفری موفق (در مسابقات آسیایی و جهانی) و کمتر موفق (در مسابقات شهرستان) به صورت هدفمند گزینش شدند و پرسشنامه‌های توانش‌های ذهنی (بوش و همکاران، ۲۰۰۰)، نستوهی (شیرد و همکاران، ۲۰۰۹)، اضطراب رقابتی (مارتنز، ۱۹۷۷) و انگیزۀ ورزشی (مالت و همکاران، ۲۰۰۷) را تکمیل کردند. داده‌ها از طریق آزمون‌های تحلیل واریانس یک‌ راهه و یومان ویتنی بررسی شد. یافته­ ها: نتایج نشان داد که بین نیمرخ روان­ شناختی تکواندوکاران در کلیۀ متغیرهای توانش‌های ذهنی، نستوهی و اضطراب به غیر از انگیزۀ ورزشی تفاوت معناداری دارد و این تفاوت آماری به نفع تکواندوکاران موفق بود (۰/۰۵>P).  نتیجه گیری: این بدان معناست که باتوجه به اینکه تکواندوکاران موفق نسبت به تکواندوکاران کمتر موفق در متغیرهای فوق به غیر از انگیزۀ ورزشی نمرۀ بالاتری را کسب کرده اند، لزوم مداخلات روان ­شناختی بین تکواندوکاران کمتر موفق ضرورت دارد.

بررسی اثربخشی بستۀ آموزشی الگوی رفتار والدینی بر اساس تجارب زیستۀ والدین دارای فرزند تیزهوش بر نیمرخ کلامی کودکان پیش دبستانی با بهره هوشی متوسط
جمیله خدادادی، احمد عابدی، مختار ملک پور، امیر قمرانی،
دوره ۲۲، شماره ۱۲۸ - ( ۸-۱۴۰۲ )
چکیده
زمینه: بررسی هوشبهر، مبانی نظری و نظریه ­های جدید آن، اشاره به غنی­ سازی محیط از طرق مختلف و تأثیر آن بر افزایش هوشبهر دارند. در این میان خلاء پژوهش در خصوص آموزش والدین از طریق بستۀ بومی و تأثیر آن بر هوشبهر کودکان احساس می ­شد.
هدف: هدف از پژوهش حاضر بررسی اثربخشی بستۀ آموزشی الگوی رفتار والدینی بر اساس تجارب زیستۀ والدین دارای فرزند تیزهوش بر نیمرخ کلامی کودکان پیش ­دبستانی دارای هوشبهر متوسط بود.
روش: این پژوهش کاربردی و با کمک طرح نیمه آزمایشی پیش ­آزمون – پس ­آزمون با گروه گواه انجام شد. جامعه این پژوهش والدین و فرزندان آن­ ها در سن پیش ­دبستانی در سال تحصیلی ۱۴۰۰-۱۳۹۹ در شهر اراک بودند. به علت شیوع کرونا، پژوهش در یک مرکز پیش دبستان انجام شد و والدین و فرزندشان به کمک روش نمونه ­گیری تصادفی در دو گروه ۱۰ نفره آزمایش و گواه قرار گرفتند. برای جمع ­آوری داده ­ها از مقیاس هوشی تهران-استنفورد-بینه (روید، ۲۰۰۰) استفاده شد و سپس والدین گروه آموزش ۱۳ جلسه آموزشی یک ساعته را به صورت بر خط دریافت نمودند. سپس پس ­آزمون روی نوآموزان اجرا شد. داده­ ­ها در محیط SPSS نسخه ۲۶ و با کمک مدل تحلیل کوواریانس تک متغیره تحلیل شدند.
یافته­ ها: نتایج تحلیل داده­ها نشان داد نمرات گروه آزمایش در دو هوشبهر دانش و استدلال کمی افزایش معنادار داشته است (۰۵/۰ P<) و بر هوشبهرهای استدلال سیال، پردازش دیداری - فضایی و حافظه فعال کلامی تأثیر معنادار نداشته است.
نتیجه‌گیری: بر اساس یافته­ های حاصل از این پژوهش، بستۀ آموزش الگوی رفتار والدینی باعث افزایش نمرات هوشبهرهای دانش و استدلال کمی شده است و از آن می ­توان برای آموزش والدین استفاده کرد.

صفحه ۱ از ۱     

کلیه حقوق این وبگاه متعلق به مجله علوم روانشناختی است.

طراحی و برنامه‌نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2025 CC BY-NC-ND 4.0 | Journal of Psychological Science

Designed & Developed by : Yektaweb

Creative Commons License
This work is licensed under the Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International (CC BY-NC-ND 4.0)