زمینه: ارزیابی جنبه ­های شخصیتی اسکیزوفرنیا می­ تواند در ارایه برنامه ­های مؤثر درمانی، کارآمد باشد. اما مسئله اصلی اینست، آیا بین ابعاد شخصیتی بیماران زن و مرد مبتلا به اسکیزوفرنی با افراد عادی تفاوت وجود دارد؟ هدف: هدف پژوهش حاضر مقایسه جنسیتی ابعاد شخصیت بیماران مبتلا به اسکیزوفرنیا و افراد عادی بود. روش: پژوهش از نوع علی مقایسه ­ای بود. جامعه آماری شامل کلیه بیماران مبتلا به اسکیزوفرنی مراجعه ­کننده به درمانگاه روان­ پزشکی و مقیم مراکز نگه­ داری و افراد بهنجار ساکن شهر تهران در سال 1396 بود. 120 نفر (60 نفر بیمار مقیم مرکز نگه­ داری و 60 نفر افراد عادی) به روش نمونه ­گیری در دسترس به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار پژوهش عبارتند از: پرسشنامه سرشت و منش کلونینجر (TCI-56، 1993). تحلیل داده‌ها با روش تحلیل واریانس چند متغییره انجام شد. یافته ­ها: نتایج، حاکی از تفاوت بسیار در سرشت و منش دو گروه بود (0/05P<). به خصوص بیشترین تفاوت میان دو گروه مربوط به خودفراروی و کمترین تفاوت مربوط به پاداش­ وابستگی بود. نتیجه ­گیری: در مجموع خودفراروی و آسیب­ گریزی در بیماران اسکیزوفرنیا بیش از افراد عادی بود و در بیماران اسکیزوفرنیا تفاوت برجسته بین زنان و مردان در همکاری بود.