Jalilvand M, Roshan R. (2018). Determining the relationship between psychological factors, mindfulness and self-talk on Successfully and defeat in Iranian athletes.
Journal of Psychological Science.
16(64), 554-566.
URL:
http://psychologicalscience.ir/article-1-102-fa.html
دانشگاه تربیت مدرس ، majalil@ut.ac.ir
چکیده: (2298 مشاهده)
در این پژوهش قدرت پیشبینیکنندگی ظواهر روانشناختی (هشیاری تمام و خودگفت) در موفقیت و شکست ورزشکاران ایرانی بررسی شد و در پی پاسخ به این سؤال که قدرت پیشبینیکنندگی موفقیت و شکست با کدام ظواهر روانشناختی است؟. ناظران، کارشناسان و تماشاچیان اغلب به ورزشکاران میگویند ورزش 95 درصد ذهنی است، و باخت را ناشی از علل روانشناختی و یا عدم هشیاری تمام میدانند اما بهنظر نمیرسد بدانند که قدرت پیشبینیکنندگی ظواهر روانشناختی چگونه است (گاردنر و مور، 2013). هدف این مقاله بررسی و تبیین ارتباط میان هشیاری تمام و نوع خود گفت بر موفقیت و شکست ورزشکاران حرفهای ایرانی است. از بین دانشجویان حاضر در دوازدهمین المپیک دانشجویی 112 نفر داوطلب شرکت در پژوهش با میانگین سنی 5/26 انتخاب و مورد مطالعه قرارگرفتند. ورزشکاران به پرسشنامههای، اجرای روان، پنج بعدی هشیاری تمام- فرم کوتاه تمام (بائر و همکاران، 2006) و خودگفت خودکار ورزشی (2009) پاسخ دادند. از یافتهها همبستگی مثبت بین اجرای روان و هشیاری تمام (44/0 = r) تأیید شد. تجزیه و تحلیل رگرسیون خطی نشان داد که هشیاری تمام بهطور قابل توجهی پیشبینیکننده اجرای روان است (50/395 = F [1، (1-111]، 0/001p<). خودگفت منفی و مثبت با هر دو اجرای روان (0/52- =r و0/59=r) و هشیاری تمام (0/45- r= 0/23 r=) همبستگی دارد. نوع خودگفت (مثبت، منفی و ترکیبی) بر اجرای روان و هشیاری تمام با برآورد 51% و 22% از واریانس کل پیشبینیکننده بود. بدینترتیب نتایج بیانگراین است که خودگفت مثبت به افزایش و تسهیل اجرای روان، در مقابل خودگفت منفی، مانع یا کاهنده اجرای روان است. و افراد پیروز سطوح بالاتری از اجرای روان، هشیاری تمام، خودگفت مثبت و سطوح پایینتر از خودگفت منفی، در مقایسه با افراد ناموفق ازخود نشان دادند.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
عمومى دریافت: 1398/4/13 | پذیرش: 1398/4/13 | انتشار: 1398/4/13
بازنشر اطلاعات |
|
این مقاله تحت شرایط مجوز کرییتیو کامنز (CC BY-NC-ND) قابل بازنشر است. |