دانشگاه تهران ، besharat@ut.ac.ir
چکیده: (3344 مشاهده)
ناگویی هیجانی و مکانیسمهای دفاعی از جمله متغیرهای روانشناختی بسیار مهمی هستند که به شناسایی ناهنجاریهای عاطفی، شناختی و رفتاری در شکلگیری و تداوم اختلالهای روانشناختی کمک میکنند. افراد مبتلا به اختلالهای هیجانی احساسات منفی خود را بهصورت غیرقابل کنترل و با شدت زیاد تجربه میکنند و اغلب فاقد مهارتهای لازم برای مدیریت و تنظیم تجارب عاطفی شدید خود هستند. بنابراین، هدف پژوهش حاضر مقایسه ناگویی هیجانی و مکانیسمهای دفاعی در افراد مبتلا به افسردگی اساسی، اضطراب فراگیر، وسواس فکری- عملی و افراد عادی بود. تعداد 160 شرکتکننده (40 بیمار افسرده، 40 بیمار اضطرابی، 40 بیمار وسواسی و 40 فرد عادی) در این پژوهش شرکت کردند. شرکتکنندگان مقیاس ناگویی هیجانی تورنتو (FTAS-20) و پرسشنامه سبکهای دفاعی (DSQ) را تکمیل کردند. در گروه بهنجار بهمنظور بررسی فقدان هرگونه بیماری روانی جدی، مقیاس افسردگی اضطراب استرس ((DASS-21 و مصاحبه بالینی ساختاریافته (SCID-I) اجرا شد. نتایج نشان داد که بین گروههای بالینی و افراد عادی در ناگویی هیجانی و مکانیسمهای دفاعی تفاوت معنادار وجود دارد (0/001p<). بین گروههای بالینی نیز تفاوتها در تعدادی از متغیرها معنادار بود (0/001p<). از نتایج پژوهش حاضر میتوان بهمنظور تشخیص و تمایز بین این سه اختلال شایع که همبودی بالایی دارند استفاده کرد. از نتایج این پژوهش میتوان در تدوین برنامههای پیشگیرانه و درمانی مناسب برای مشکلات هیجانی استفاده کرد.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
عمومى دریافت: 1398/4/14 | پذیرش: 1398/4/14 | انتشار: 1398/4/14
بازنشر اطلاعات |
|
این مقاله تحت شرایط مجوز کرییتیو کامنز (CC BY-NC-ND) قابل بازنشر است. |