دوره 21، شماره 111 - ( بهار 1401(خرداد)، 1401 )                   جلد 21 شماره 111 صفحات 542-525 | برگشت به فهرست نسخه ها


XML English Abstract Print


دانشجوی دکترا دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران ، sara.njt1373@gmail.com
چکیده:   (2517 مشاهده)
زمینه: پژوهش ­ها نشان می­دهند دانش ­آموزان با مشکلات رفتاری درونی ­شده از کنش ­هایی مانند عدم تحمل پریشانی و نارسایی در تنظیم هیجان رنج می­برند، همچنین پژوهش­ های پیشین نشان داده­ اند درمان فرا­ تشخیصی یکپارچه بر متغیر­ های مختلفی تأثیر دارد. بنابراین با توجه به پیشینه پژوهش، در زمینه اثربخشی درمان فرا­ ­تشخیصی یکپارچه بر تحمل پریشانی و تنظیم هیجان دانش­ آموزان با مشکلات رفتاری درونی شده شکاف تحقیقاتی وجود داشت.
هدف: هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی درمان فرا ­تشخیصی یکپارچه بر تحمل پریشانی و تنظیم هیجان دانش ­آموزان با مشکلات رفتاری درونی ­شده بود.
روش: روش پژوهش حاضر شبه­ آزمایشی با طرح پیش­ آزمون و پس­ آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری این پژوهش شامل دانش ­آموزان دختر متوسطه اول دارای اختلالات رفتاری درونی­ شده در مدارس تهران در سال 1399-1398 بود که 30 دانش­ آموز دارای مشکلات رفتاری درونی شده با روش نمونه­ گیری غیر ­تصادفی هدفمند انتخاب شدند و در گروه­های آزمایش (15 نفر) و کنترل (15 نفر) جایگزین شدند. گروه آزمایش مداخله درمان فرا­ تشخیصی یکپارچه (بارلو و همکاران، 2017) را طی سه ماه در 10 جلسه 90 دقیقه ­ای دریافت کرد. برای جمع ­آوری داده­ها از پرسشنامه خودسنجی نوجوانان (آخنباخ و ریسکولا، 2003)، پرسشنامه تحمل پریشانی (سیمونز و گاهر، 2005) و پرسشنامه تنظیم شناختی هیجان (گارنفسکی، کرایج و اسپینهاون، 2001) استفاده شد. داده­ ها با استفاده از آزمون تحلیل کوواریانس چند متغیره تجزیه و تحلیل شد.
یافته­ ها: نتایج نشان داد که درمان فرا­ تشخیصی یکپارچه در افزایش تحمل پریشانی و بهبود تنظیم هیجان دانش­ آموزان تأثیر داشته است (0/01 =P). همچنین نتایج تحلیل کوواریانس نشان داد که میزان تأثیر درمان فرا­ تشخیصی یکپارچه بر تحمل پریشانی (106/23 =F )، ملامت خویش (17/84  =F)، ملامت دیگران (37/22 =F)، نشخوارگری (36/12 =F)، فاجعه انگاری (38/67 =F)، پذیرش (18/67 =F)، تمرکز مجدد بر برنامه ریزی (21/06 =F)، تمرکز مجدد مثبت (35/26 =F)، ارزیابی مجدد مثبت (29/69 =F) و دیدگاه­ پذیری (33/59 =F) معنادار بوده است (0/01 =P).
نتیجه‌گیری: بر اساس یافته ­های حاصل از این پژوهش می ­توان گفت درمان فرا­ تشخیصی یکپارچه با استفاده از آموزش آگاهی هیجانی، یادگیری مشاهده تجارب هیجانی، بازشناسی هیجان ­ها، شناسایی الگو ­های اجتناب از هیجان و ارزیابی مجدد شناختی منجر به افزایش تحمل پریشانی و بهبود تنظیم هیجان در دانش ­آموزان با مشکلات رفتاری درونی ­شده می ­شود.
متن کامل [PDF 910 kb]   (1301 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: تخصصي
دریافت: 1400/7/24 | پذیرش: 1401/4/10 | انتشار: 1400/12/10

بازنشر اطلاعات
این مقاله تحت شرایط مجوز کرییتیو کامنز (CC BY-NC-ND) قابل بازنشر است.