دوره 15، شماره 60 - ( 12-1395 )
جلد 15 شماره 60 صفحات 503-492 |
برگشت به فهرست نسخه ها
دانشگاه الزهراء (س)
چکیده: (3084 مشاهده)
مطالعۀ نقش تعیین‌کننده‌های شخصیتی و هیجانی در نگرش فرد نسبت به زندگی و رابطۀ زناشویی به‌دلیل جایگاه آن در تندرستی و روانشناختی مورد توجه تحقیقات گوناگونی قرار گرفته است. پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش خودارزشیابی هسته‌ای به‌عنوان یک رگه شخصیتی و احساس تنهایی به‌عنوان متغیر هیجانی در پیش‌بینی رضایت زناشویی و رضایت از زندگی زنان متأهل صورت گرفت. روش پژوهش از نوع همبستگی بود. بدین‌منظور150 نفر از زنان متأهل شهر تهران با روش نمونه‌گیری دردسترس و داوطلبانه انتخاب گردید. ابزار پژوهش شامل مقیاس احساس تنهایی، سنجش رابطه، رضایت از زندگی و خودارزشیابی هسته‌ای بود. نتایج حاصل از ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون گام‌به‌گام نشان داد میان خودارزشیابی هسته‌ای، رضایت زناشویی و رضایت از زندگی همبستگیِ مثبت معنی‌دار (0/001P≤) و بینِ احساس تنهایی با رضایت زناشویی و رضایت از زندگی رابطۀ منفیِ معنی‌داری (0/001P≤) وجود داشته، خودارزشیابی‌های هسته‌ای و مؤلّفه‌های احساس تنهایی قادرند به‌طور معنی‌داری (0/001P≤) تغییرات رضایت از زندگی و رضایت زناشویی را تبیین نمایند. تقویت مؤلّفه‌های مثبت پایدار شخصیتی می‌تواند با اشکال مشاوره، مداخله و درمان در آغاز و تداوم زندگی زناشوییِ موفق مؤثر واقع شود.
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط مجوز کرییتیو کامنز (CC BY-NC-ND) قابل بازنشر است. |