استاد، گروه علوم اعصاب، دانشکده فناوری نوین پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران. ، nazari.moa@iums.ac.ir
چکیده: (1289 مشاهده)
زمینه: بسیاری از کودکان دارای اختلال یادگیری ریاضی با مشکلاتی در عمکرد توجه، بازداری پاسخ و درک کلامی روبرو هستند و توانبخشی شناختی یکی از مداخلات تأثیرگذار بر بهبود یادگیری این کودکان است. اما تاکنون مطالعات کافی در راستای طراحی و توسعه ابزارهای توانبخشی شناختی و بررسی اثربخشی آنها انجام نگرفته است.
هدف: این پژوهش با هدف بررسی اثربخشی توانبخشی شناختی بر عملکرد توجه، بازداری پاسخ و درک کلامی کودکان با اختلال یادگیری ریاضی انجام شد.
روش:پژوهش حاضر، شبه آزمایشی از نوع پیش آزمون، پس آزمون با گروه گواه بود. از جامعهی آماری دانشآموزان دارای اختلال یادگیری ریاضی مراجعهکننده به مراکز اختلال یادگیری و توانبخشیهای شناختی مناطق ۲، ۵، ۱۵ و ۱۸ شهر تهران، ۳۰ نفر گروه نمونه به صورت نمونهگیری هدفمند انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش (15 نفر) و گواه (15 نفر) جای دهی شدند. به منظور تشخیص اختلال ریاضی از آزمون تشخیصی کی-مت (کانلی، 1988) استفاده شد. گروه آزمایش ۱۲ جلسه 50 تا 60 دقیقهای به مدت شش هفته در برنامه مداخلهای با بسته محقق ساخته به نام مروا شرکت کردند. ولی گروه گواه هیچ مداخلهای را دریافت نکردند. عملکرد کودکان در پیش و پس از ارائهی مداخله، به وسیله مجموعهی آزمون وکسلر کودکان (WISC-IV) (وکسلر، 2003) مورد ارزیابی قرار گرفت. دادهها با روش تحلیل کوواریانس در محیط نرمافزار SPSS 22 مورد تجزیه و تحلیل شدند.
یافتهها: نتایج نشان داد گروه دریافتکننده برنامه توانبخشی شناختی نسبت به گروه گواه افزایش معناداری در متغیرهای توجه و بازداری پاسخ نشان دادند (0/001 >P) اما بر درک کلامی تأثیر معنیداری نداشت (0/001 <P).
نتیجهگیری: با توجه به ارتقاء عملکرد در متغیرهای توجه و بازداری پاسخ در کودکان با اختلال یادگیری ریاضی، میتوان استفاده از بسته توانبخشی شناختی مروا را به عنوان یک مداخله ثمربخش به متخصصان این حوزه پیشنهاد کرد.
نوع مطالعه:
كاربردي |
موضوع مقاله:
تخصصي دریافت: 1402/2/20 | پذیرش: 1402/4/22 | انتشار: 1402/5/9
بازنشر اطلاعات |
 |
این مقاله تحت شرایط مجوز کرییتیو کامنز (CC BY-NC-ND) قابل بازنشر است. |