دوره 18، شماره 80 - ( 8-1398 )
جلد 18 شماره 80 صفحات 948-941 |
برگشت به فهرست نسخه ها
دانشگاه آزاد اسلامی واحد قم ، mirzahoseini.hasan@yahoo.com
چکیده: (2333 مشاهده)
زمینه: مطالعات متعددی رابطه بین طرحواره‌های سازش نایافته اولیه و اختلالات روانشناختی را نشان میدهند. این پژوهش به دنبال آن بود که مشخص کند آیا سبک‌های مقابله‌ای یانگ میتواند بر رابطه بین طرحواره‌های سازش نایافته اولیه و مشکلات خوردن در افراد مبتلا به مشکلات شخصیتی تأثیر بگذارد؟ هدف: این پژوهش با هدف بررسی نقش واسطهای سبک‌های مقابله‌ای یانگ در افراد مبتلا به مشکلات شخصیتی، در رابطه بین طرحواره‌های سازش نایافته اولیه و اختلال خوردن انجام شد. روش: روش پژوهش توصیفی - همبستگی و به شکل خاص مدلیابی معادلات ساختاری است. جامعه آماری شامل کلیه افراد دارای مشکلات خوردن است که به مراکز مشاوره شهر قم مراجعه کرده بودند. از میان این جامعه 234 نفر به شیوه هدفمند با استفاده از مقیاس میلون ш، به عنوان گروه نمونه انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامههای طرحواره یانگ (1999)، بازخورد (نگرشهای) خوردن گارنر و همکاران (1982)، جبران افراطی یانگ – رأی (1994) و اجتناب یانگ - رای (1994) بودند. دادههای به دست آمده با روش معادلات ساختاری مورد تحلیل قرار گرفت. یافته ها: نتایج نشان داد که شاخصهای برازش مدل پژوهش وضعیت مطلوبی داشت (0/9<GFI) و هر دو سبک مقابله‌ای (اجتناب و جبران افراطی)، در رابطه بین طرحواره‌های سازش نایافته و مشکلات خوردن نقش میانجی ایفا کرد. نتیجه گیری: بنابراین سبک‌های مقابله‌ای یانگ به عنوان نقش میانجی در تأثیرات طرحواره‌های سازش‌نایافته اولیه بر مشکلات خوردن در افراد مبتلا به مشکلات شخصیتی، نقش دارد.
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط مجوز کرییتیو کامنز (CC BY-NC-ND) قابل بازنشر است. |