دوره 19، شماره 89 - ( تابستان1399(مرداد) 1399 )
جلد 19 شماره 89 صفحات 606-593 |
برگشت به فهرست نسخه ها
استاد گروه مشاوره، دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران (نویسنده مسئول) ، navabinejad93@gmail.com
چکیده: (2032 مشاهده)
زمینه: مطالعات متعددی پیرامون بررسی اثر بخشی زوج درمانی هیجان مدار و ایماگوتراپی بر صمیمیت زوجین ، کیفیت روابط و تعارضات زناشویی زوجین انجام شده است. اما پژوهشی که به مقایسه اثر زوج‌درمانی هیجان مدار و ایماگوتراپی بر سازگاری فردی زوجین پرداخته باشد مغفول مانده است. هدف: مقایسه اثربخشی زوج‌درمانی هیجانمدار و ایماگوتراپی بر سازگاری فردی زوجین در سال‌های اولیه ازدواج بود. روش: پژوهش نیمه آزمایشی با دو گروه آزمایش و یک گروه گواه بود. جامعه آماری پژوهش، شامل زوجین ناسازگار مراجعه کننده به مراکز سلامت و سرای محله و مشاوره در شهر تهران مناطق (1، 8) در سال 1395 بود. 24 زوج به روش داوطلبانه به عنوان نمونه انتخاب شدند. و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه (12 زوج) جایگزین شدند. ابزار پژوهش عبارتند از: جلسات زوج‌درمانی هیجانمدار (جانسون، 2004)، جلسات ایماگوتراپی (هندریکس، 2004) و پرسشنامه پرسشنامه سازگاری بل (1961). تحلیل داده‌ها با استفاده از آزمون‌های تحلیل کوواریانس چند متغیره انجام شد. یافته ها: هر دو رویکرد زوج‌درمانی هیجانمدار و ایماگوتراپی بر سازگاری فردی زوجین تأثیر داشتند (0/001 >p). نتیجه گیری: ایماگوتراپی و زوج‌درمانی بر روی سازگاری فردی زوجین تأثیرگذار بود و سبب افزایش سازگاری فردی زوجین شدند.
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط مجوز کرییتیو کامنز (CC BY-NC-ND) قابل بازنشر است. |