دوره 18، شماره 75 - ( 3-1398 )                   جلد 18 شماره 75 صفحات 354-349 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


دانشگاه تهران ، mfiroozy@ut.ac.ir
چکیده:   (2266 مشاهده)
زمینه: سرطان نامی ترسناک و مرگبار برای بسیاری از افراد جامعه است که باعث می ­شود این بیماران نه تنها به عنوان تابویی بزرگ ادراک شوند، بلکه احساس طردشدگی کنند. آیا تصورات قالبی  و نگرش ­های تبعیض ­آمیز در جامعه نسبت به این بیماران موجب کاهش حمایت و طرد آنان از جامعه می ­گردد؟ هدف: مطالعه تصورات قالبی و تبعیض علیه بیماران مبتلا به سرطان در شهر تهران بود. روش: روش پژوهش از نوع توصیفی - همبستگی بود. شرکت‌کنندگان 134 نفر از ساکنان شهر تهران بودند که پرسشنامه نگرش نسبت به بیماران مبتلا به سرطان که توسط چو و همکاران (2012) ساخته شده بود را تکمیل کردند. یافته‌ها: نتایج نشان داد که بین غیرقابل‌درمان دانستن سرطان، تصورات قالبی از بیماران مبتلا به سرطان و تبعیض نسبت به آنان رابطه وجود دارد (0/001p<). علاوه بر این، کسانی که سابقه کار در مراکز خیریه حمایت از بیماران مبتلا به سرطان داشتند، تبعیض کمتری را نسبت به این بیماران از خود نشان ‌دادند (0/05p<). همچنین مردان بیش از زنان نسبت به بیماران مبتلا به سرطان نگرش منفی داشتند، اما میزان اعمال تبعیض ­آمیز در بین زنان بیشتر از مردان بود(0/001p<). نتیجه‌گیری: این نتایج نشان می‌دهد که در مورد بیماران مبتلا به سرطان نگرش­ های منفی و در نتیجه تبعیض وجود دارد و این امر ممکن است مبتلایان به سرطان را از حمایت اجتماعی محروم سازد.    
متن کامل [PDF 545 kb]   (1261 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: تخصصي
دریافت: 1398/3/20 | انتشار: 1398/2/25

بازنشر اطلاعات
این مقاله تحت شرایط مجوز کرییتیو کامنز (CC BY-NC-ND) قابل بازنشر است.