دوره 20، شماره 97 - ( بهار1400(فروردین)، 1400 )                   جلد 20 شماره 97 صفحات 112-103 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


استادیار گروه روانشناسی واحد بوشهر، دانشگاه ازاد اسلامی، بوشهر، ایران ، molood.1399.kekhosravani@gmail.com
چکیده:   (1430 مشاهده)
زمینه: اوتیسم یکی از ناتوانی‌های تحولی پیچیده است که علاوه بر خود فرد، خانواده و جامعه را نیز دچار چالش می‌کند. هدف: پژوهش حاضر با هدف مقایسه اثربخشی مداخلات مبتنی بر آموزش ذهن ­آگاهی به مادران و لگودرمانی بر علایم اوتیسم در کودکان مبتلا به اختلال اوتیسم انجام شد. روش: روش پژوهش شبه‌ آزمایشی از نوع پیش ­آزمون – پس ­آزمون چندگروهی همراه با گروه گواه و پیگیری و از نظر هدف نیز پژوهشی کاربردی بود. جامعه­ آماری شامل 85 کودک مبتلا به اختلال اوتیسم بودندکه در سال 1398 به دو مرکز توانبخشی اوتیسم شهر تهران مراجعه کرده بودند. با روش نمونه‌گیری در دسترس 30 نفر از آنان انتخاب و به طور تصادفی در سه گروه آزمایش (1 و 2) و گواه، هر گروه 10 نفر جایگزین شدند. برای گروه‌های آزمایش مداخله به مدت 12 جلسۀ 45 دقیقه‌ای ارائه شد و گروه گواه هیچ درمانی دریافت نکردند. ابزار پژوهش، پرسشنامه اوتیسم گیلیام گارز (1994) بود و برای تحلیل داده‌ها از نرم‌افزار Spss22 استفاده شد. یافته‌ها: نتایج تحلیل واریانس با اندازه‌گیری مکرر نشان داد آموزش ذهن­ آگاهی به مادران و لگودرمانی در کاهش علایم اوتیسم و ابعاد آن (تعاملات اجتماعی، ارتباطات و حرکات کلیشه‌ای) دارای اثربخشی هستند (0/001 >p). همچنین روش لگودرمانی نسبت به آموزش ذهن آگاهی از اثربخشی بیشتری برخوردار بود. نتیجه­ گیری: روش درمانی لگو درمانی نسبت به مداخلات ذهن ­آگاهی به مادران تأثیر بیشتری بر کاهش علایم اوتیسم در کودکان دارد.
متن کامل [PDF 6757 kb]   (741 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: تخصصي
دریافت: 1399/7/28 | پذیرش: 1400/1/10 | انتشار: 1399/12/2

بازنشر اطلاعات
این مقاله تحت شرایط مجوز کرییتیو کامنز (CC BY-NC-ND) قابل بازنشر است.