دانشیار گروه روانشناسی کودکان استثنایی دانشگاه تهران، تهران، ایران ، arjmandnia@ut.ac.ir
چکیده: (3053 مشاهده)
زمینه: حرکات کلیشهای در کودکان دارای اختلال طیف اوتیسم، موجب اختلال در توجه و تمرکز، رشد شناختی و آسیب در عملکرد اجتماعی میشود که در فعالیتهای روزمره از بازی گرفته تا فعالیت های تحصیلی، مداخله میکند. مسأله اصلی این است که آیا میتوان آب درمانی را برای کاهش حرکات کلیشهای کودکان طیف اوتیسم پیشنهاد داد؟ هدف: هدف پژوهش حاضر بررسی تأثیر آب درمانی مبتنی بر برنامه هالی ویک بر حرکات کلیشهای کودکان دارای اختلال طیف اوتیسم بود. روش: این پژوهش یک مطالعه شبه آزمایشی دو گروهی از نوع پیش آزمون - پس آزمون با گروه گواه و جلسات پیگیری بود. جامعه آماری شامل تمامی کودکان دارای اختلال اوتیسم شهر کرج بود که تعداد 24 نفر از پسران اوتیسم بستری در آسایشگاه کهریزک البرز به روش نمونهگیری هدفمند از نوع در دسترس انتخاب شدند. ابزار پژوهش مقیاس تشخیص اوتیسم گارز - ویراش دوم بود. جلسات درمانی طبق برنامه هالی ویک و به صورت 3 جلسه در هفته و طی 24 جلسه انجام شد. تحلیل دادهها با روش تحلیل واریانس با اندازهگیری مکرر و با استفاده از نرمافزار SPSS نسخه 22 انجام شد. یافتهها: بین میانگین های گروه آزمایش و گواه تفاوت معناداری وجود دارد (0/001) و آب درمانی مبتنی بر هالی ویک در کاهش حرکات کلیشهای مؤثر است همچنین آثار آن در مرحله پیگیری نیز ماندگار بوده است. نتیجهگیری: آب درمانی به طور قابلتوجهی موجب کاهش حرکات کلیشهای کودکان دارای اختلال اوتیسم شد و میتوان از این روش به عنوان رویکردی مکمل در توانبخشی کودکان اوتیسم استفاده کرد.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي دریافت: 1399/11/23 | پذیرش: 1400/6/10 | انتشار: 1400/6/10
بازنشر اطلاعات |
 |
این مقاله تحت شرایط مجوز کرییتیو کامنز (CC BY-NC-ND) قابل بازنشر است. |