پیام خود را بنویسید
دوره 21، شماره 109 - ( بهار 1401(فروردین) 1401 )                   جلد 21 شماره 109 صفحات 227-207 | برگشت به فهرست نسخه ها


XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Zohrabniya E, Sanaei Zaker B, Kiyamanesh A, Zahrakar K. (2022). Comparison of the efficacy of emotion-focused therapy and cognitive-behavior therapy on post-divorce adjustment and self-esteem of divorced women. Journal of Psychological Science. 21(109), 207-227. doi:10.52547/JPS.21.109.207
URL: http://psychologicalscience.ir/article-1-1261-fa.html
ظهراب‌نیا الهام، ثنایی‌ذاکر باقر، کیامنش علیرضا، زهراکار کیانوش. مقایسه اثربخشی درمان هیجان‌مدار و درمان شناختی-رفتاری بر سازگاری پس از طلاق و حرمت خود زنانِ مطلقه مجله علوم روانشناختی 1401; 21 (109) :227-207 10.52547/JPS.21.109.207

URL: http://psychologicalscience.ir/article-1-1261-fa.html


استاد گروه مشاوره، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران. ، drarkia@gmail.com
چکیده:   (1842 مشاهده)
زمینه: نگاه‌های تلخ و گزنده‌ای جامعه و طرد زنان مطلقه، سازگاری آنان را با این شرایط مشکل و به حرمت خود‌شان آسیب می‌زند. تحقیقات نشان داده است که درمان‌های هیجان‌مدار و شناختی-رفتاری می‌توانند بر سازگاری پس از طلاق و حرمت خود زنان مطلقه مؤثر ‌باشند، اما پژوهشی که به مقایسه اثربخشی آن‌ها پرداخته باشد، مغفول مانده است. هدف: هدف این پژوهش مقایسه اثربخشی درمان هیجان‌مدار و درمان شناختی-رفتاری بر سازگاری پس از طلاق و حرمت خود زنانِ مطلقه بود. روش: تحقیق حاضر مطالعه‌ای شبه‌آزمایشی با طرح پیش‌آزمون، پس‌آزمون و پیگیری دوماهه با گروه گواه بود. جامعه پژوهش متشکل از زنان مطلقه تحت پوشش پایگاه‌های خدمات اجتماعی منطقه 2 شهر تهران در سال 1398 بود. نمونه این مطالعه 60 زن بودند که به شیوه نمونه‌گیری دردسترس انتخاب و با گمارش تصادفی در دو گروه آزمایشی و یک گروه گواه (هر گروه  20 نفر) قرار گرفتند. ابزار پژوهش مقیاس سازگاری پس از طلاق فیشر (1976) و  مقیاس  حرمت خود روزنبرگ (1965) بودند. برای گروه آزمایشی اول، درمان هیجان‌مدار (میرزازاده و همکاران، 1391) و برای گروه آزمایشی دوم درمان شناختی-رفتاری (موناز و همکاران، 2007) در 9 جلسه  120 دقیقه‌ای برگزار گردید، اما گروه گواه مداخله‌ای دریافت نکرد. تحلیل داده‌ها با روش‌های تحلیل واریانس آمیخته با اندازه‌گیری مکرر و آزمون تعقیبی بانفرونی انجام شد. یافته­ها: هر دو درمان باعث بهبود سازگاری پس از طلاق و  حرمت خود زنانِ مطلقه در پایان مداخلات و دوره پیگیری شدند (01/0>p)، ولی درمان هیجان‌مدار در بهبود سازگاری آنان نسبت به درمان شناختی-رفتاری اثربخش‌تر بود (01/0>p). بین این دو روش درمانی در افزایش  حرمت خود زنانِ مطلقه تفاوتی مشاهده نشد (05/0<p). نتیجه­گیری: زنان مطلقه‌ای که در جلسات  درمان‌های هیجان‌مدار و شناختی-رفتاری شرکت کردند سازگاری پس از طلاق و حرمت خود بیشتری را تجربه کردند.
متن کامل [PDF 1211 kb]   (712 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: تخصصي
دریافت: 1400/2/27 | پذیرش: 1401/1/10 | انتشار: 1400/1/10

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
این مقاله تحت شرایط مجوز کرییتیو کامنز (CC BY-NC-ND) قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وبگاه متعلق به مجله علوم روانشناختی است.

طراحی و برنامه‌نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2024 CC BY-NC-ND 4.0 | Journal of Psychological Science

Designed & Developed by : Yektaweb

Creative Commons License
This work is licensed under the Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International (CC BY-NC-ND 4.0)