پیام خود را بنویسید
دوره 21، شماره 110 - ( بهار 1401(اردیبهشت)، 1401 )                   جلد 21 شماره 110 صفحات 418-401 | برگشت به فهرست نسخه ها


XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Allahdini Hesaroueiyeh M, Sanagou Moharer G, Shirazi M. (2022). The efficacy of skills training based on positive psychology on self-efficacy and mindfulness in sports of chronic mental patients. Journal of Psychological Science. 21(110), : 11 doi:10.52547/JPS.21.110.401
URL: http://psychologicalscience.ir/article-1-1365-fa.html
الله دینی حصاروئیه مهناز، ثناگوی محرر غلامرضا، شیرازی محمود. اثربخشی آموزش توانش های مبتنی بر روانشناسی مثبت نگر برخودکارآمدی و ذهن آگاهی در ورزش بیماران روانی مزمن مجله علوم روانشناختی 1401; 21 (110) :418-401 10.52547/JPS.21.110.401

URL: http://psychologicalscience.ir/article-1-1365-fa.html


استادیار، گروه روانشناسی، واحد زاهدان، دانشگاه آزاد اسلامی، زاهدان، ایران. ، r.sanagoo@iauzah.ac.ir
چکیده:   (1287 مشاهده)
 زمینه: اختلال ­های روان­ پزشکی نوعی بیماری است که افراد از مشکلات عاطفی و احساسی رنج برده و تمامی جنبه ­های زندگی فرد را در برمی ­گیرد. پژوهش­ های زیادی به بررسی اثربخشی درمان های شناختی ورفتاری ونسل سوم بر بهبود عملکرد بیماران روانی پرداخته است، اما مسئله اصلی این است که درمان­های نوین ازجمله  ­توانش ­های مبتنی بر روانشناسی مثبت­نگر برخودکارآمدی و ذهن ­آگاهی این بیماران تأثیردارد؟
هدف: این پژوهش با هدف کلی، بررسی اثربخشی توانش ­های روانشناسی مثبت ­نگر بر خودکارآمدی ­درکنارآمدن بامشکلات و ذهن آگاهی درورزش بیماران روانی مزمن انجام گرفت.
روش: این پژوهش از نوع نیمه ­آزمایشی با طرح پیش­ آزمون – پس­ آزمون ­ با گروه گواه است. جامعه آماری­ را کلیه بیماران روانی مزمن مرد مقیم مرکز شبانه ­روزی بیماران روانی روزبه در شهر زاهدان در سال 1399 تشکیل دادند. 30 نفر از بیماران به روش نمونه ­گیری در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه ­آزمایش (15 نفر) وگواه (15 نفر) جایگزین شدند. گروه آزمایش برنامه­ ی آموزشی روانشناسی مثبت ­نگر (کوئیلیام، 2003) را در هشت جلسه 90 دقیقه ­ای (هرهفته ­دوجلسه) دریافت کرد. و گروه گواه مداخله ­ای دریافت نکرد. ابزار اندازه گیری مورد استفاده در پژوهش، پرسشنامه خودکارآمدی در کنارآمدن با مشکلات چسنی (2003) و پرسشنامه ذهن ­آگاهی در ورزش (زینوت، 2012) بود. تجزیه ­وتحلیل اطلاعات بدست آمده از اجرای پرسشنامه­ ها در دو بخش توصیفی و استنباطی با استفاده از آزمون (کواریانس چندمتغیری و تک ­متغیری) انجام پذیرفت.
یافته­ ها: نتایج تحقیق کنونی نشان داد آموزش توانش­ های مبتنی بر روانشناسی مثبت­ نگر بطور معناداری منجر به افزایش "خودکارآمدی در کنارآمدن با مشکلات"و"ذهن ­آگاهی در ورزش" بیماران روانی مزمن شده است (0/001 p<).
نتیجه‌گیری: باتوجه به اثر مثبت این مداخله برخودکارآمدی در کنارآمدن با مشکلات و ذهن­ آگاهی در ورزش، برروی بیماران روانی مزمن می ­توان تحقیقات گسترده ­تری روی سایر گروه ­ها با بیماری­ های مزمن، و مقایسه آن با نتایج پژوهش ­هایی از این دست انجام گیرد.
شماره‌ی مقاله: 11
متن کامل [PDF 1218 kb]   (1051 دریافت)    
نوع مطالعه: كاربردي | موضوع مقاله: تخصصي
دریافت: 1400/5/15 | پذیرش: 1401/2/10 | انتشار: 1401/1/29

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
این مقاله تحت شرایط مجوز کرییتیو کامنز (CC BY-NC-ND) قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وبگاه متعلق به مجله علوم روانشناختی است.

طراحی و برنامه‌نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2024 CC BY-NC-ND 4.0 | Journal of Psychological Science

Designed & Developed by : Yektaweb

Creative Commons License
This work is licensed under the Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International (CC BY-NC-ND 4.0)