آدرس ایمیل خود را وارد نمایید
ثبت
پیام خود را بنویسید
دوره 21، شماره 115 - ( پاییز (مهر)، 1401 )
جلد 21 شماره 115 صفحات 1462-1443 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Tavakoli Z, Ghadampour E, Bagherim N, Tanha Z. (2022). Comparison of the efficacy of positive psychotherapy and schema therapy on cognitive flexibility and physical self-esteem in women seeking cosmetic surgery. Journal of Psychological Science. 21(115), 1443-1462. doi:10.52547/JPS.21.115.1443
URL: http://psychologicalscience.ir/article-1-1502-fa.html
URL: http://psychologicalscience.ir/article-1-1502-fa.html
توکلی زینب، قدم پور عزت اله، باقری نسرین، تنها زهرا. مقایسه اثربخشی روان‌درمانی مثبت‌گرا و طرحواره درمانی بر انعطاف‌پذیری شناختی و حرمت‌خود جسمانی در زنان متقاضی جراحی زیبایی مجله علوم روانشناختی 1401; 21 (115) :1462-1443 10.52547/JPS.21.115.1443
استاد، گروه روانشناسی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه لرستان، خرم آباد، ایران(نویسنده مسئول). ، ghadampour.e@lu.ac.ir
چکیده: (991 مشاهده)
زمینه: عوامل روانشناختی نقش عمده ای در تمایل به جراحی‌های زیبایی و تکرار آن در میان افراد بازی می کنند. بر این اساس، درمان‌های روانشناختی مانند طرحواره‌درمانی و درمان‌های مثبت‌گرا می‌توانند تا حدود زیادی در بهبود این ریشه‌های شناختی، روانی و رفتاری مؤثر باشند. مرور ادبیات پژوهشی حاکی از ضرورت انجام مطالعاتی است که به مقایسه دو درمان ذکر شده بپردازند.
هدف: پژوهش حاضر به دنبال مقایسه اثربخشی روان‌درمانی مثبت گرا و طرحواره درمانی بر انعطاف پذیری شناختی و حرمت‌خود جسمانی در زنان متقاضی جراحی‌زیبایی است.
روش: روش پژوهش حاضر شبه‌آزمایشی با طرح پیش آزمون – پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل کلیه زنان متقاضی جراحی‌زیبایی بودکه در سال 1399 به بیمارستانها و مطب‌های جراحی زیبایی شهر بروجرد مراجعه کردند. از میان آن ها 45 نفر بهصورت در دسترس انتخاب شدند و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایشی و یک گروه کنترل جایگزین شدند. روان‌درمانی مثبت گرا در 14 جلسه 90 دقیقه ای و طرحواره درمانی در 9 جلسه 90 دقیقه ای به مدت دو ماه برگزار شد و برای گروه کنترل هیچ‌گونه آموزشی اعمال نشد. ابزارهای پژوهش حاضر شامل مقیاس انعطاف پذیری شناختی (دنیس و وندروال، 2010) و حرمت‌خود جسمانی (کش، 2003) و نوع روش آماری این پژوهش، تحلیل کواریانس چندمتغیره و آزمون تعقیبی بنفرونی بود.
یافته ها: نتایج حاصل از تحلیل کواریانس چندمتغیره نشان داد که روان درمانی مثبت گرا و طرحواره درمانی موجب بهبود انعطاف پذیری شناختی و حرمت‌خود جسمانی در زنان متقاضی جراحی‌زیبایی می شوند (0/05 >p) و درصد بهبودی آن ها بیشتر از آزمودنی های گروه کنترل است (0/05 >p). ولی دو گروه آزمایشی تفاوت معناداری با هم نداشتند (0/05 <P).
نتیجه‌گیری: به نظرمی رسد که روان درمانی مثبت گرا و طرحواره درمانی موجب بهبود ارزیابی افراد از ظاهر جسمانی خود و بالا بردن میزان ادراک افراد در سنجش، ارزیابی و قابل کنترل بودن محیط در زنان متقاضی جراحی‌زیبایی میشود.
هدف: پژوهش حاضر به دنبال مقایسه اثربخشی روان‌درمانی مثبت گرا و طرحواره درمانی بر انعطاف پذیری شناختی و حرمت‌خود جسمانی در زنان متقاضی جراحی‌زیبایی است.
روش: روش پژوهش حاضر شبه‌آزمایشی با طرح پیش آزمون – پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل کلیه زنان متقاضی جراحی‌زیبایی بودکه در سال 1399 به بیمارستانها و مطب‌های جراحی زیبایی شهر بروجرد مراجعه کردند. از میان آن ها 45 نفر بهصورت در دسترس انتخاب شدند و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایشی و یک گروه کنترل جایگزین شدند. روان‌درمانی مثبت گرا در 14 جلسه 90 دقیقه ای و طرحواره درمانی در 9 جلسه 90 دقیقه ای به مدت دو ماه برگزار شد و برای گروه کنترل هیچ‌گونه آموزشی اعمال نشد. ابزارهای پژوهش حاضر شامل مقیاس انعطاف پذیری شناختی (دنیس و وندروال، 2010) و حرمت‌خود جسمانی (کش، 2003) و نوع روش آماری این پژوهش، تحلیل کواریانس چندمتغیره و آزمون تعقیبی بنفرونی بود.
یافته ها: نتایج حاصل از تحلیل کواریانس چندمتغیره نشان داد که روان درمانی مثبت گرا و طرحواره درمانی موجب بهبود انعطاف پذیری شناختی و حرمت‌خود جسمانی در زنان متقاضی جراحی‌زیبایی می شوند (0/05 >p) و درصد بهبودی آن ها بیشتر از آزمودنی های گروه کنترل است (0/05 >p). ولی دو گروه آزمایشی تفاوت معناداری با هم نداشتند (0/05 <P).
نتیجه‌گیری: به نظرمی رسد که روان درمانی مثبت گرا و طرحواره درمانی موجب بهبود ارزیابی افراد از ظاهر جسمانی خود و بالا بردن میزان ادراک افراد در سنجش، ارزیابی و قابل کنترل بودن محیط در زنان متقاضی جراحی‌زیبایی میشود.
واژه‌های کلیدی: روان درمانی مثبت‌گرا، طرحواره‌درمانی، انعطاف پذیری شناختی، عزت نفس جسمانی، جراحی‌زیبایی
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط مجوز کرییتیو کامنز (CC BY-NC-ND) قابل بازنشر است. |
This work is licensed under the Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International (CC BY-NC-ND 4.0)