استادیار، گروه روانشناسی، واحد شیراز، دانشگاه آزاد اسلامی، شیراز، ایران. ، Sajadaminimanesh@gmail.com
چکیده: (1883 مشاهده)
زمینه: نقش والدین در بهبود کیفیت زندگی کودکان کمتوان ذهنی کاملا روشن است. مطالعات نشان می دهد ارتقای سطح مهارت های زندگی مادران می تواند به بهزیستی و کیفیت زندگی این کودکان و والدین آنها منجر شود. بنابراین انجام پژوهش های کنترل شده در این حوزه ضروری و دارای اولویت است.
هدف: پژوهش حاضر با هدف شناسایی اثربخشی آموزش مهارتهای زندگی مبتنی بر ذهنآگاهی بر بهزیستی روانشناختی و نگرش والدین کودکان کمتوان ذهنی آموزشپذیر انجام شد.
روش: طرح پژوهش حاضر شبهآزمایشی و از نوع پیشآزمون - پسآزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری پژوهش والدین کودکان کمتوان ذهنی بودند که در سال 1400-99 در شیراز مشغول به آموزش بودند. نمونه پژوهش 30 نفر والدین دارای فرزند کمتوان ذهنی بودند که به صورت در دسترس انتخاب شدند و سپس بهشیوه تصادفی در دو گروه آزمایش (15 نفر) و گواه (15 نفر) قرار گرفتند. دادههای پژوهش با استفاده از پرسشنامه بهزیستی روانشناختی و پرسشنامه نگرش والدین گردآوری شد. دادههای پژوهش با استفاده از تحلیل کواریانس چندمتغیری و تکمتغیری و نرمافزار SPSS-22 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافته ها: نتایج پژوهش نشان داد که آموزش مهارتهای زندگی مبتنی بر ذهنآگاهی بر بهبود تسط خود، پذیرش خود و داشتن هدف اثر معناداری داشته است. همچنین نتایج نشان داد که آموزش مهارتهای زندگی مبتنی بر ذهنآگاهی بر ابعاد پذیرش محبت، ناامیدی و حمایت افراطی نگرش والدین کودکان کمتوان ذهنی آموزشپذیر تأثیر معناداری داشته است.
نتیجهگیری: با توجه به اثربخشی آموزش مهارتهای زندگی مبتنی بر ذهنآگاهی بر بهزیستی روانشناختی و نگرش والدین کودکان کمتوان ذهنی آموزشپذیر در پژوهش حاضر، توجه بیشتر به آن در حوزه پژوهش و آموزش به خانوادههای دارای کودکان کمتوان ذهنی کاربردی به نظر میرسد.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي دریافت: 1400/12/15 | پذیرش: 1401/10/10 | انتشار: 1401/7/4
بازنشر اطلاعات |
![](https://licensebuttons.net/l/by-nc-nd/4.0/88x31.png) |
این مقاله تحت شرایط مجوز کرییتیو کامنز (CC BY-NC-ND) قابل بازنشر است. |