آدرس ایمیل خود را وارد نمایید
ثبت
پیام خود را بنویسید
دوره 22، شماره 123 - ( بهار 1402(خرداد)، 1402 )
جلد 22 شماره 123 صفحات 454-439 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
dehghanfar A, samadi A H, hadian E, shahnazi R. (2023). An analysis of the use of guilt and shame by private investors as internal controls. Journal of Psychological Science. 22(123), 439-454. doi:10.52547/JPS.22.123.439
URL: http://psychologicalscience.ir/article-1-1853-fa.html
URL: http://psychologicalscience.ir/article-1-1853-fa.html
دهقانفر احمد، صمدی علی حسین، هادیان ابراهیم، شهنازی روح الله. میزان استفاده از احساس گناه و شرم به‌عنوان کنترل درونی در سرمایه‌گذاران بخش خصوصی مجله علوم روانشناختی 1402; 22 (123) :454-439 10.52547/JPS.22.123.439
استاد، گروه اقتصاد، دانشکده اقتصاد مدیریت و علوم اجتماعی، دانشگاه شیراز، شیراز، ایران. ، Asamadi@rose.shirazu.ac.ir
چکیده: (1056 مشاهده)
زمینه: عوامل روانشناختی نقش مهمی در تصمیمات اقتصادی افراد دارند. اثرپذیری سرمایه‌گذاران از عواطف و احساسات روانشناختی به‌خصوص احساس گناه و شرم می‌تواند به‌عنوان ابزار کنترلی برای یکی از مهم‌ترین چالش‌های پیش روی سرمایه‌گذاران بخش خصوصی، یعنی اجرای تعهدات در قراردادهای سرمایه‌گذاری ایفای نقش کند. علی‌رغم اهمیت این عوامل روانشناختی، تحقیقات اندکی درباره میزان استفاده از این احساسات در بین سرمایه‌گذاران خصوصی انجام‌گرفته است.
هدف: هدف اصلی از این پژوهش بررسی میزان استفاده از عوامل روانشناختی شامل احساس گناه و شرم در سرمایه‌گذاران بخش خصوصی به‌عنوان کنترل درونی در اجرای قراردادهاست.
روش: 300 نفر از سرمایه‌گذاران استان فارس به شیوه نمونه‌گیری تصادفی ساده انتخاب شده و با استفاده از پرسشنامه محقق ساخته به سؤالات مطرح شده پاسخ دادند. برای تجزیه‌وتحلیل داده‌ها از روش تحلیل کلاس پنهان شامل آزمون‌های نسبت احتمال ونگ-لو-مندل-رابین، لو-مندل-رابین تعدیل شده و پارامتریک بوت‌استرپ استفاده شد.
یافته‌ها: تحلیل داده‌ها با استفاده از روش تحلیل کلاس پنهان وجود دو کلاس پنهان را تأیید می‌کند. گروه اول شامل 50/18 درصد از جمعیت است که با احتمال 9/6 درصد، به‌هیچ‌عنوان از سازوکار شخص اول اجرای قرارداد (احساس گناه و شرم) استفاده نمی‌کنند و با احتمال 90/4 درصد از آن به طور نسبی استفاده می‌کنند. گروه دوم شامل 49/82 درصد از جمعیت است که با احتمال 29/8 درصد، افراد به‌هیچ‌عنوان توجهی به احساس گناه و شرم در سرمایه‌گذاری‌های خود ندارند و با احتمال 70/2 درصد از سازوکار شخص اول اجرای قرارداد (احساس گناه و شرم) به طور نسبی استفاده می‌کنند.
نتیجه‌گیری: باتوجه‌به میزان استفاده از احساس گناه و شرم در سرمایه‌گذاران بخش خصوصی، بایستی سامانه‌هایی طراحی شوند که توانایی ذخیره و به‌اشتراک‌گذاری شهرت اخلاقی فعالان اقتصادی و معاملات گذشته آن‌ها را با کمترین هزینه دارند.
هدف: هدف اصلی از این پژوهش بررسی میزان استفاده از عوامل روانشناختی شامل احساس گناه و شرم در سرمایه‌گذاران بخش خصوصی به‌عنوان کنترل درونی در اجرای قراردادهاست.
روش: 300 نفر از سرمایه‌گذاران استان فارس به شیوه نمونه‌گیری تصادفی ساده انتخاب شده و با استفاده از پرسشنامه محقق ساخته به سؤالات مطرح شده پاسخ دادند. برای تجزیه‌وتحلیل داده‌ها از روش تحلیل کلاس پنهان شامل آزمون‌های نسبت احتمال ونگ-لو-مندل-رابین، لو-مندل-رابین تعدیل شده و پارامتریک بوت‌استرپ استفاده شد.
یافته‌ها: تحلیل داده‌ها با استفاده از روش تحلیل کلاس پنهان وجود دو کلاس پنهان را تأیید می‌کند. گروه اول شامل 50/18 درصد از جمعیت است که با احتمال 9/6 درصد، به‌هیچ‌عنوان از سازوکار شخص اول اجرای قرارداد (احساس گناه و شرم) استفاده نمی‌کنند و با احتمال 90/4 درصد از آن به طور نسبی استفاده می‌کنند. گروه دوم شامل 49/82 درصد از جمعیت است که با احتمال 29/8 درصد، افراد به‌هیچ‌عنوان توجهی به احساس گناه و شرم در سرمایه‌گذاری‌های خود ندارند و با احتمال 70/2 درصد از سازوکار شخص اول اجرای قرارداد (احساس گناه و شرم) به طور نسبی استفاده می‌کنند.
نتیجه‌گیری: باتوجه‌به میزان استفاده از احساس گناه و شرم در سرمایه‌گذاران بخش خصوصی، بایستی سامانه‌هایی طراحی شوند که توانایی ذخیره و به‌اشتراک‌گذاری شهرت اخلاقی فعالان اقتصادی و معاملات گذشته آن‌ها را با کمترین هزینه دارند.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط مجوز کرییتیو کامنز (CC BY-NC-ND) قابل بازنشر است. |
This work is licensed under the Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International (CC BY-NC-ND 4.0)