استادیار، گروه تکنولوژی آموزشی، دانشکده روانشناسی و علومتربیتی، دانشگاه علامه طباطبائی، تهران ایران. ، hmaghami@gmail.com
چکیده: (212 مشاهده)
زمینه: توانمندسازی از دیدگاه های مختلف مورد توجه قرار گرفته است. یکی از مهمترین دیدگاهها، توانمندسازی روانشناختی میباشد. آموزش مبتنی بر علوم اعصاب به مطالعه ویژگیهای مرتبط با توانمندسازی روانشناختی کارکنان کمک میکند تا در کنار تدوین و توسعۀ سازمانی و فرهنگ سازمان، ویژگیهای روانشناختی کارکنان از منظر دیگری بررسی شوند. علوم اعصاب تربیتی میتواند در پاسخگویی به سؤالاتی که مطالعات فعلی علوم سازمانی قادر به حل آن ها نیست، کارگشا باشد. شناسایی شاخصهای مؤثر بر طراحی آموزش توانمندسازی روانشناختی منابع انسانی در مطالعات پیشین کمتر مورد بررسی قرار گرفته است.
هدف: این پژوهش با هدف بررسی، شناسایی و به کارگیری شاخصهای علوم اعصاب تربیتی در آموزش توانمندسازی روانشناختی منابع انسانی انجام شده است.
روش: پژوهش حاضر بر اساس یک طرح آمیخته (با رویکرد کیفی و کمی) انجام شد. بخش کیفی شامل تحلیل محتوای استقرایی و بخش کمی نیز دربرگیرندۀ اعتباریابی درونی از نظر متخصصان علوم اعصاب به روش پیمایش پرسشنامهای بود. جامعه آماری در بخش کیفی شامل اسناد و منابع مکتوب و الکترونیکی از سال 1380 تا 1401 و در بخش کمی، متخصصان حوزه علوم اعصاب تربیتی و یادگیری و متخصصان تکنولوژی آموزشی داخل کشور بودند. نمونه آماری برای تعیین شاخصهای علوم اعصاب تربیتی تعداد 7 کتاب و 18 مقاله بود که به صورت هدفمند انتخاب و مورد تحلیل قرار گرفتند. نمونۀ بخش کمی شامل تعداد 19 نفر از خبرگان بودند که به روش نمونهگیری هدفمند از نوع در دسترس، انتخاب شدند که از این تعداد 10 نفر به پرسشنامه پاسخ دادند. جمعآوری دادهها در بخش کیفی با تحلیل محتوا از اسناد و بخش کمی با استفاده از پرسشنامۀ محقق ساخته 4 گویه ای لیکرتی انجام شد.
یافته ها: از تحلیل محتوای انجام شده در این پژوهش، 26 شاخص از اصول علوم اعصاب تربیتی که قابلیت به کارگیری در تدوین آموزشهای سازمانی را داشته باشند، استخراج شد.
نتیجهگیری: نتایج حاصله از اعتباریابی درونی شاخصهای مبتنی بر علوم اعصاب تربیتی نشان داد، شاخصهای کشف شده در پژوهش حاضر برای آموزش توانمندسازی روانشناختی منابع انسانی از اعتبار لازم برخوردار است.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي دریافت: 1401/11/16 | پذیرش: 1402/1/11 | انتشار: 1402/2/1
بازنشر اطلاعات |
 |
این مقاله تحت شرایط مجوز کرییتیو کامنز (CC BY-NC-ND) قابل بازنشر است. |