دانشگاه تهران ، arahimi@ut.ac.ir
چکیده: (2532 مشاهده)
پژوهش نشان داده است که سردرگمی هویت با کاهش رواندرستی در دامنهای از ناتوانی هیجانی تا آسیب روانی همراه است. مسأله مطالعه حاضر این است که بین منزلتهای هویت بینشخصی، جنسیت و سن با مؤلفههای هوش هیجانی چه رابطهای وجود دارد. هدف پژوهش حاضر شناخت رابطه بین منزلتهای هویت، جنسیت و سن با مؤلفههای هوش هیجانی است. روش پژوهش از نوع همبستگی است. برای این منظور 235 نفر از دانشآموزان شهر تهران بهصورت تصادفی خوشهای از منطقه 3 و 17 انتخاب شدند. با استفاده از نسخه فارسی پرسشنامه عینی هویت من (EOM-EIS-2) و نسخه فارسی پرسشنامه هوش هیجانی (TMMS) سالووی و میر (1995) اطلاعات بهصورت کلاسی جمعآوری شد. با استفاده از رگرسیون گامبهگام متغیرهای پیشبین شامل منزلتهای هویت عقیدتی، جنسیت و سن در یک مرحله و منزلتهای بین شخصی، جنسیت و سن در مرحله دیگر با متغیرهای ملاک توجه به احساسات، تمایز احساسات و بازسازی خلقی در معادله رگرسیون قرار گرفتند. یافتهها نشان داد: الف) جنسیت 8 درصد و دنبالهروی عقیدتی 5 درصد توجه به احساسات را پیشبینی کردند؛ ب) هویتیافتگی بینشخصی 6 درصد و جنسیت 3 درصد تمایز احساسات را پیشبینی کردند. به این معنی که اولاً منزلتهای هویت بینشخصی نسبت به هویت عقیدتی توانایی پیشبینی بیشتری از یرمقیاسهای هوش هیجانی را داشتند. ثانیاً توجه و تمایز احساسات رابطه قابل ملاحظهای با جنسیت آزمودنیها (بهنفع دختران) داشت.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
عمومى دریافت: 1398/4/25 | پذیرش: 1398/4/25 | انتشار: 1398/4/25
بازنشر اطلاعات |
|
این مقاله تحت شرایط مجوز کرییتیو کامنز (CC BY-NC-ND) قابل بازنشر است. |