دانشگاه شاهد ، purrezaian@shahed.ac.ir
چکیده: (2286 مشاهده)
قطع عضو، یکی از مشکلات جسمانی حادی است که منجر به تغییرات شدیدی در احساسات، شناخت ها و رفتارهای افراد می شود. مهم ترین پیامدهای روانشناختی قطع عضو، اختلال در تصویر بدنی، کاهش حرمت خود و میل به انزوای اجتماعی هستند که در صورت ازمان به اختلالات روانشناختی بالینی بهویژه افسردگی می انجامند. هدف این پژوهش، استفاده از روش روان نمایشگری (سایکودراما) بهمنظور کمک به کنار آمدن با قطع عضو بود. پژوهش حاضر بهعنوان یک تک بررسی تجربی، از طرح تک آزمودنی (A-B) بهره گرفته است. به علاوه، در این پژوهش از مصاحبۀ کیفی و آزمون افسردگی بک (فرم کوتاه) بهمنظور سنجش مشکلات مراجع استفاده شده است. تغییرات نمرۀ افسردگی مراجع از 24 به 3 و همچنین اظهارات خود او در مصاحبه های بالینی قبل و بعد از درمان، نشان می دهند که روان نمایشگری در کاهش مشکلات روانشناختی مراجع و سازشیافتگی او با فقدان عضو، مؤثر بوده است. یافته ها نشان می دهند که ماهیت انعطافپذیر و فعال روان نمایشگری که امکان تمرین نمایشی فعالیت های روزمرۀ زندگی را برای بیمار فراهم می سازد سبب تسهیل کنار آمدن بیمار با پیامدهای آسیب زای روانشناختی قطع عضو می شود.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
عمومى دریافت: 1398/4/25 | پذیرش: 1398/4/25 | انتشار: 1398/4/25
بازنشر اطلاعات |
|
این مقاله تحت شرایط مجوز کرییتیو کامنز (CC BY-NC-ND) قابل بازنشر است. |