آدرس ایمیل خود را وارد نمایید
ثبت
پیام خود را بنویسید
دوره 15، شماره 59 - ( 9-1395 )
جلد 15 شماره 59 صفحات 314-303 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Amiri M, Pourhosein R, Mozafari Saghand S. (2016). The effects of training mothers with ADHD children based on Adler- Dreikurs' instructions on parenting styles and oppositional behavior in their children. Journal of Psychological Science. 15(59), 303-314.
URL: http://psychologicalscience.ir/article-1-210-fa.html
URL: http://psychologicalscience.ir/article-1-210-fa.html
امیری محسن، پورحسین رضا، مظفری ساغند سعیده. تأثیر آموزش مادران کودکان مبتلا به اختلال کمبود توجه/فزون‌کنشی با روش آدلر- درایکورس در بهبود شیوه‌های والدگری و کاهش نشانه‌های تضادورزی در فرزندانشان
مجله علوم روانشناختی 1395; 15 (59) :314-303
دانشگاه زنجان ، amiri_tmu@yahoo.com
چکیده: (2451 مشاهده)
چگونگی تعامل والد-کودک در کودکان با اختلال کمبود توجه/فزون‌کنشی تأثیر بسیار مهمی را بر مشکلات رفتاری‌شان بر جای می‌گذارد، بدین‌جهت یکی از روش‌های بهبود شیوه‌های والدگری و به‌دنبال آن کاهش مشکلات رفتاری ارائه آموزش‌های روانشناختی در زمینه مهارگری رفتار کودکان مبتلا به اختلال کمبود توجه/فزون‌کنشی به والدین می‌باشد.
از اینرو مسأله پژوهش حاضر تعیین اثربخشی آموزش مادران کودکان مبتلا به اختلال کمبود توجه/فزون‌کنشی با روش آدلر- درایکورس بر بهبود شیوه‌های والدگری و رفتار‌های تضادورزانه، فرزندانشان بوده است. روش پژوهش حاضر نیمه‌آزمایشی با گروه آزمایش و گواه بود. از اینرو تعداد 30 نفر از مادرانی که فرزندانشان با این اختلال تشخیص داده شده بودند به‌صورت نمونه‌گیری در دسترس انتخاب و در دو گروه آزمایش و گواه همتاسازی شدند. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه مرضی کودکان، ومقیاس شیوه‌های والدگری بود. آموزش مادران در قالب 10 جلسه نود دقیقه‌ای اجرا شد. در پایان دوگروه پرسشنامه‌های مذکور را به‌عنوان پس‌آزمون تکمیل کردند. داده‌ها با استفاده از تحلیل کوواریانس مورد تحلیل قرار گرفت. نتایج بیانگر تأثیر کاربندی آزمایشی بر بهبود شیوه والدگری مقتدرانه (0/05P<) و همچنین نشانگر تأثیرکاربندی در کاهش، شیوه والدگری سهل‌گیرانه، استبدادی و رفتار‌های تضادورزانه (0/05P<)کودکان گروه آزمایشی نسبت به گروه گواه بود. یافته‌ها نشان می‌دهند که آموزش به شیوه آدلر- درایکورسی، مشکلات رفتاری فرزندان را کاهش داده و سبب بهبود رابطه والد-کودک در میان مادران کودکان با اختلال کمبود توجه/فزون‌کنشی می‌شود.
از اینرو مسأله پژوهش حاضر تعیین اثربخشی آموزش مادران کودکان مبتلا به اختلال کمبود توجه/فزون‌کنشی با روش آدلر- درایکورس بر بهبود شیوه‌های والدگری و رفتار‌های تضادورزانه، فرزندانشان بوده است. روش پژوهش حاضر نیمه‌آزمایشی با گروه آزمایش و گواه بود. از اینرو تعداد 30 نفر از مادرانی که فرزندانشان با این اختلال تشخیص داده شده بودند به‌صورت نمونه‌گیری در دسترس انتخاب و در دو گروه آزمایش و گواه همتاسازی شدند. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه مرضی کودکان، ومقیاس شیوه‌های والدگری بود. آموزش مادران در قالب 10 جلسه نود دقیقه‌ای اجرا شد. در پایان دوگروه پرسشنامه‌های مذکور را به‌عنوان پس‌آزمون تکمیل کردند. داده‌ها با استفاده از تحلیل کوواریانس مورد تحلیل قرار گرفت. نتایج بیانگر تأثیر کاربندی آزمایشی بر بهبود شیوه والدگری مقتدرانه (0/05P<) و همچنین نشانگر تأثیرکاربندی در کاهش، شیوه والدگری سهل‌گیرانه، استبدادی و رفتار‌های تضادورزانه (0/05P<)کودکان گروه آزمایشی نسبت به گروه گواه بود. یافته‌ها نشان می‌دهند که آموزش به شیوه آدلر- درایکورسی، مشکلات رفتاری فرزندان را کاهش داده و سبب بهبود رابطه والد-کودک در میان مادران کودکان با اختلال کمبود توجه/فزون‌کنشی می‌شود.
واژه‌های کلیدی: اختلال کمبود توجه/فزون‌کنشی، آموزش آدلر- درایکورسی، شیوه‌های والدگری، رفتار‌های تضادورزانه
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط مجوز کرییتیو کامنز (CC BY-NC-ND) قابل بازنشر است. |
This work is licensed under the Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International (CC BY-NC-ND 4.0)